Karanlık bir odanın bir duvarındaki delikten geçen ışık ışınları karşı duvarda görüntü oluşturur. Bu prensibine dayanan Camera Obscura gerçekçi resimler yapmak amacıyla 1300-1400’lü yıllarda ressamlar tarafından kullanıldı. Danillo Barbaro 1568 yılında camera obscuraya bir mercek uygulayarak daha kaliteli görüntü elde edilmesini sağladı.
İlerleyen yıllarda yapılan çalışmalarla zorluklar aşılarak camera obscura bir kağıt üzerine elle daha rahat resim çizilebilir duruma getirilmiştir.
İlk Fotoğraflar
Joseph Nicepore Niepce ışığa duyarlı bir levha üzerinde kalıcı görüntüler elde etmeyi 1813 yılında başarır. Niepce aşağıda görebileceğiniz bu kalıcı görüntüyü ışığa duyarlı yüzeyi sekiz saat boyunca pozlayarak elde etmiştir.
Joseph Nicepore Niepce’in penceresinden 8 saat boyunca pozlayarak 1813 yılında elde ettigi fotoğraf tarihinin ilk görüntüsü.
Çalışmalarını benzer çalışmalar yapmakta olan Louis Jacques Mande Daguerre ile sürdürür. Niepce çalışmalarını kalıcı yöntemlere dönüştüremeden vefat eder. Daguerre ışıklanmış bir levhayı içinde kimyasalların bulunduğu bir kaba yanlışlıkla koyup birkaç gün sonra levhayı farkettiğinde yıl 1835’tir. Kendi adını vereceği bu yöntemi bulur. Daguerrotype adını verdiği bu buluş 1838 yılıda Fransız Bilimler Akademisi’nce resmileştirilir.
İnsanın görüntülendiği ilk fotoğraf olarak bilinen bu fotoğraf 1838 yılında Louis Daguerre tarafından çekilmiştir. Kalabalık Temple Bulvarı’nın görüntüsü olmasına rağmen trafik ve hareket eden hiç bir nesne fotoğraflanamamıştır. Yalnız durağan nesneler görüntülenebilmiştir. Fotoğrafın çekildiği 10 dakikadayı aşan bu pozlama süresince nisbeden hareketsiz olan ayakkabısını boyatan bir kişi ve ayakkabı boyacısı hareklet edebilen nesneler içinde bir istisna oluşturarak fotoğrafta yer almışlardır. Pozlama süresi 10 dakikadan fazla olduğundan, trafiğin akışı fotoğrafta görüntülenebilmek için fazla hızlı kalmıştır.
Günümüzde Fotoğraf Makinelerinin Bileşenleri
Fotoğraf makinesi temel olarak iki ana parçadan oluşur. Bu iki ana parça gövde ve objektiftir. Basit amatör makinelerde objektifler gövdenin ayrılmaz bir parçasıyken ileri amatör ya da profesyonel makinelerde gözdeden ayrılıp amaca göre değiştirilebilen bir parça halini alır.
Objektif
Fotoğrafı çekilecek nesneden gelen ışık ışınlarından görüntünün oluşmasını sağlayan optik araçtır. Oluşacak görüntünün kalitesini belirleyen en önemli etkendir.
Diyafram
Objektifin içinde bulunan ve objektiften geçen ışık miktarını denetlememizi sağlayan araçtır. Gözümüzdeki diyaframa benzer. Genellikle 1.2, 1.4, 2, 2.8, 4, 5.6, 8, 11, 16, 22, 32, 64 gibi değerler alır. Bu değerin büyümesi diyaframın kısık olması olarak ifade edilir ve geçen ışık miktarı kısılmış/azalmıştır. Bu değerin küçülmesi diyaframın açık olması olarak ifade edilir ve geçen ışık miktarı çoğaltılmıştır.
Gövde
Bazı fotoğraf makinelerinde objektif ile bir bütün olan gövde objektifin dışındaki unsurları içerir.
Deklanşör
Fotoğraf makinesinin üzerinde bulunan fotoğrafın çekilmesi işlemini başlatmamızı sağlayan düğmedir.
Bakaç - Vizör
Objektifin ışığa duyarlı yüzey üzerinde oluşturacağı görüntüyü izlememizi sağlayan sistemdir.
Örüntü - Perde
Objektiften geçerek ışığa duyarlı yüzeye düşecek olan ışığın ışığa duyarlı yüzeyi etkileyeceği süreyi denetlememize olanak tanıyan sistemdir. Örtücü hızları genellikle T, B, 8, 4, 2, 1, 1/2, 1/4, 1/8, 1/15, 1/30, 1/60, 1/125, 1/250, 1/500, 1/1000, 1/2000, 1/4000, 1/8000 gibi değerler alır ve bu değerler saniye cinsindendir. ”T” ve ”B” özel ayar konumlarıdır. Örtücünün açık kalacağı süreyi biz istediğimiz gibi belirleriz. Örtücü ”B” konumundayken deklanşörün basılı kaldığı sürece açık kalacaktır ”T” konumunda ise, deklanşöre ilk basışta açılır ikinci basışta kapanır ve bu iki basış arasında açık kalır. Büyük format profesyonel makinelerde örtücü gövde yerine objektif içinde yer alabilmektedir.
Işık Ölçer
Pozlamayı nasıl yapacağımıza karar verebilmemiz için fotoğrafı çekilecek olan konudan yansıyıp fotoğraf makinemizin objektifinden geçerek gelen ışığın değerini ölçerek size bildiren sistemdir.
