Otlar sadece lezzet değil, aynı zamanda sağlık deposudur. Özellikle antioksidan değeri taşıyan bu taptaze yeşillikler beslenmemizde önemli bir yere sahiptir.

Dünya çapında binlerce yenilebilen ot ve bitki var. İnsanoğlu doğadan öyle bir uzaklaşmış durumda ki bunlardan sadece endüstriyel tarımla üretilenlerini biliyor ve yiyor.  Doğada kendi kendine büyüyen, bu otları neden bilmiyor ve yemiyoruz?
Bir yandan doğa içinde yürüyecek diğer yandan yemek için kullanabileceğiniz sayısız yerel bitkiyi öğreneceksiniz.  

Unutmayın “yabani otlar” ile hazırlanan her yemek gurme bir lezzettir ve eşsizdir!
 

-Deniz Börülcesi (Salicornia europea)

 

Etli, boğum boğum kollu, tuzlu deniz börülcesi denize yakın alanlarda yetişiyor. Kökünden sökülmezse yıllarca yaşayabiliyor. Türkiye’de daha çok Ege’de tanınan deniz börülcesinin kendine has bir lezzeti vardır. Haşlayarak tüketilmektedir.

 

 

 

-Arapsaçı

 

Kokusu Anasonu andıran bu otun, görüntüsü dereotunu Andırmaktadır. Ancak tat ve aromaları tamamen farklıdır. Kuzey Anadolu’da, Ege ve Akdeniz’de yetişir. Körpe filizleri, tohum ve yaprakları yemek yapımında kullanılır. 

 

 

 

-Çiriş

 

Nisan ortasından itibaren doğada boy gösteren çiriş sarı çiçekli ve otsu bir bitkidir. Doğu ve Güneydoğu Anadolu’nun dağlarında ve İç Anadolu’da yetişir. 

 

 

 

-Ebe Gümeci

 

Türkiye’nin hemen her tarafında yetişen pembe çiçekli ebegümeci, daha çok güneşli ve kuru yerleri sever. Yapraklarının ve çiçeğinin tüketilmesinde bir sakınca yoktur. Haşlayarak ya da çiğ olarak tüketilebilir.

 

 

 

-Eşek Dikeni

 

Haziran ayından itibaren pembemsi, morumsu çiçekler açan bu dikenli bitki yol kenarlarında mutlaka dikkatinizi çekmiştir. Genelde Batı Anadolu’da bulunur ancak İç Anadolu ve Doğu Anadolu’da da rastlanır. Gövdesi soyularak çiğ ya da haşlanarak tüketilebilir.

 

 

-Eşek Marulu

 

Soluk yeşil renkli, hafif damarlı, uzun yapraklar pek de uzun olmayan gövdenin etrafını sarmalar. İki yıllık bir bitkidir ve soluk sarı renkte çiçekleri vardır. Gevrek sapları haşlandığında çıtır çıtır ve lezzetlidir. 

 

 

 

-Gelincik

 

Haşhaşgillerden, tülümsü çiçekli bir ottur. Baharda tarlalarda, yok kenarlarında, çayırlarda bulunur. Suyu ve zengin toprakları sever. Tomurcuklanmadan önce toplanarak tüketilebilir.

 

 

 

-Hardal Otu

 

Sarı çiçekli ve otsu bir bitki olan hardal otu Türkiye’nin pek çok yerinde yetişir. Acımsı ve hardal tadını andıran yabani hardal pek çok yörede sevilerek yenen bir ottur. Tüylü bir gövdesi, koyu yeşil yaprakları vardır.  

 

 

 

 

-Hindiba

 

Kara hindibaya benzemekle birlikte mavi çiçekleriyle diğerinden ayrılır. Çiçekler bitkinin ortasından çıkan sürgünlerin üzerinde tek veya birden fazla olarak bulunabilir. Kökleri kavrulup kafeinsiz kahve yapımında kullanılır. 

 

 

-Hodan

 

Pembemsi, morumsu çiçekleri, etli bir sapı ve buruşuk, kalın yaprakları vardır. 

 

 

 

-Isırgan Otu

 

Isırgan, neredeyse tüm toprak türlerinde ve bütün bölgelerimizde yetişen, biraz da arsız olan bir bitkidir. Yemeklerde genç dalları ve özellikle üst kısımları kullanılır. 
 

 

-Işkın

 

Pazıya benzer ekşi dalları olan ışkın bahar ve yaz  aylarında çoğunlukla Doğu Anadolu’da olsa da tüm ülkemiz genelinde yetişmektedir. Çiğ tüketilebilir.

 

 

 

-Kara Hindiba

 

Sarı çiçekleriyle bahar aylarında karşımıza çıkar. Tırtıklı ya da düz, uzun, yeşil yapraklı, acımsı bir ottur ve Türkiye’nin hemen her yerinde yetişir. Körpe yapraklar çiğ olarak yenirse de daha eski yapraklar acılaşır ve haşlamayı zorunlu hale getirir.

 

 

-Kaya Koruğu

 

Deniz kenarlarında kayalıklarda yetişen bir ottur; etli yapraklı, soluk yeşil renkli bir bitkidir. Özellikle Ege ve Akdeniz kıyılarında yetişir. 

 

 

-Kazayağı

 

Maydanoza benzeyen dalları, hafif pembeye çalan sap kısımlarıyla toprağa elinden geldiğince yayılır. Körpe yapraklar çiğ olarak yenilebilir. 

 

 

-Kuş Otu

 

Minik, körpe yaprakları, beyaz çiçekleri vardır ve ilkbahar aylarında görülmektedir. Çiğ olarak yenebilen bitkilerdendir.

 

 

-Kuş Yüreği

 

Kış aylarında görülebilen bu yürek biçiminde, narin yapraklı ot çiğ olarak tüketilebilir. Yağmurlardan sonra ortaya çıkan erkenci otlardan biridir ve yürek şeklindeki açık yeşil renkli yaprakları vardır. 

 

 

-Kuzu Kulağı

 

İnce uzun yapraklar, pembe bir sap. Tadı limondan daha ekşidir. Gölgelik, serinlik yerlerde yetişir. Çiğ olarak tüketilebilir. Ekşi otu da denilmektedir.

 

 

-Labada

 

Karabuğdaygillerden labada ile kuzukulağı aynı tür bitkilerdendir. Birbirlerine çok benzerler ancak labada daha sert yapraklıdır, kuzukulağı gibi ekşi değildir. Ülkemizde hemen her yerde yetişmesi nedeniyle kolay bulunabilir.

 

 

 

 

-Madımak

 

Anadolu’nun en yaygın kullanılan otlarından biridir, baharın ilkbaharın başlarında görülmeye başlar. Sert gövdeli, elips, yeşil yapraklı ve sürünücü gövdeli bir ottur. 

 

 

-Semiz Otu

 

Hafif buğulu küçük yaprakları olan, sarı çiçekli yabani semizotunun ülkemizde altı cinsi bulunmaktadır. Çiğ olarak tüketilebilir.

 

 

 

 

 

-Su Teresi

 

Kalp şeklindeki yapraklar dalların kenarlarına düzenli bir şekilde sıralanmıştır. Kalın, ancak körpe sapın her iki tarafından çıkan dalların ortalarından yeni filizler vererek büyür. Çiğ olarak tüketilebilmektedir.

 

 

 

-Şevketi Bostan

 

Sarı çiçekli, dikenli ve tek yıllık bir bitki. 1600 metreye kadar yüksekliklerde yetişmektedir. Kökleri kızartılıp, haşlanıp ya da ızgarada pişirilip tüketilebilir.

 

 

 

-Turp Otu

Ülkemiz genelinde yetişmektedir, turp otunun yaprakları turp tadını andırır. Çiçekleri beyaz ya da çok açık sarıdır. Çiğ olarak yenebilir.

 

 

 

-Yabani Kuşkonmaz

 

Dikenli dalları olan, zambakgiller familyasından bir çalıdır. Bazen dalların üzerinden, bazen de yerden çıkan filizleri (rizom) inceciktir. Koyu yeşil ve kırmızımsı morumsu renklerin karışımıyla oldukça albenili bir filizdir.