Hiçbirimize dünyaya gelirken “bu oyunu oynamak ister misin?” sorusunu sormadılar, evet. Oyundan çıkmak için yalvaranlar, oyunun bir an önce bitmesini isteyenler, oyun ya hiç beklemediği bir anda biterse diye endişe edenler, senaryoyu beğenmeyenler, senariste isyan edenler/şükredenler/tapanlar/reddedenler/bi türlü emin olamayanlar; oyunculardan memnun olmayanlar, yan karakterlere fazla anlam yükleyenler, başrolleri çok geç farkedenler, asıl başrole değer vermeyi zor öğrenenler, ana fikri bir türlü çözemeyenler, anlam veremeyenler, fazla anlam yükleyenler… Bu sahnede bize biçilen rolleri oyunun sonuna kadar oynamaya çalışıyoruz. Bazılarımız rolün hakkını veriyor, bazılarımız güçlük çekiyor, bazılarımız üstesinden gelemiyor.

Bu kadar fazla ihtimal varken aslında iki seçeneğimiz var; ya oturup ağlayacağız ya da bu oyunun keyfini çıkaracağız.