Lygos, İstanbul’un bilinen en eski adı. Ve daha onlarcası… Tüm bu isimler, binlerin bu şehre bakınca gördüklerini, hissettiklerini anlatır.
Peki ya Lygos?
Binlerce yıldır bu kentte bitmek bilmeyen felaketlerin kaynağı, Tanrıça Hera’nın kıskançlık krizlerinden biri esnasında ağzından köpükler saçarak şehrin üstüne koyduğu lanettir. Bu lanetin adı kıyım, nüvesi insandır.
Hera bununla kalmaz , acının her damlasını duyumsamak ister ve şehrin kendi imzasını taşıyan felaketleri dinleyeceği geceler düzenler.
Bu gecelerde büyü ve gerçek arasındaki perde incelir, karanlık bir kent masalı gözler önüne serilir.
“…Şu karga şahitlik etsin bitmeyecek döngüye!
Her bahar haber getir bana, anlat şehrin ızdırabını.
Korkma sefil! Titreme hele..
Alacaksın mükafatını.”