Yağmurlu bir İstanbul sabahında Bakırköy’den Taksim’e giden bir dolmuşun içinde, farklı yaş, sınıf ve arka planlara sahip altı yolcu ve bir şoför bir araya gelir. Her biri kendi derdiyle, iç sesiyle, hayalleriyle, pişmanlıklarıyla dolu bir yolculuğa çıkar. Zamanla dolmuş bir nevi itiraf kutusuna dönüşür; aşk acıları, hayal kırıklıkları, ölüm korkuları, aile baskıları ve kişisel çıkmazlar sırayla dile dökülür. Hikâye, karakterlerin birbiriyle doğrudan iletişime çok az geçtiği ama birbirlerini gözlemledikleri, iç dünyalarını açtıkları bir anlatım örgüsü sunar. Tüm karakterler hem kendi içinde hem de toplumla olan ilişkilerinde bir yolculuktadır.