György Szomjas'ın on yıllık kısa belgesellerden sonra çektiği ilk uzun metrajlı filmi, 1837'de puszta ya da Büyük Macar Ovası'nda geçen cesur bir gulaş western denemesi. Miklós Jancsó imgeleri ile Sergio Leone anlatısını harmanlayan bu balad benzeri destan, boş ovada kaba bir darağacının yanından geçen yalnız bir atlının görüntüsüyle açılıyor. Film, devletin otlaklarına kanal inşa etmesine karşı çıkan yerel çobanlar için kısa süreliğine bir kahraman olan efsanevi betyár'ın (kanun kaçağı) intikamcı dönüşünü konu alıyor. Szomjas etnografik kayıtlardan ve arşiv malzemelerinden yola çıksa da, bu şiddet dolu, ilkelci filmin Macar seyirciler arasında eleştirmenlerden daha popüler olması şaşırtıcı değil. Genç silahşörler, sahtekar şerifler, taverna kavgacıları ve sert mizaçlı takunyalılarla dolu bu geniş ekran film, Elémer Ragályi (Gyula Gazdag'ın çoğu filminin görüntü yönetmeni) tarafından çarpıcı bir şekilde çekilmiştir - tınlı, sonbahar renklerinden oluşan bir şölen.