Külden doğan, ateşe aittir.

Sırların ihtişamlı kafesi, içine aldığı masumu tehlikelerden

korur sananlar; en büyük zararı bilinmezliğin verdiğinin farkına vardığında artık gerçekleri konuşmak için çok geçtir.

Ne zaman aydınlatmayı bıraktı ay geceyi de; bu karanlığının

kucaklamasına izin verdin zayıf ve yorgun bedenini?

Dönme dolap durduğunda.

Göğüs kafesinin, güvende tutabilecekmişçesine içine sakladığı o zavallı kalbini nerede bir yabancının acımasız ellerine teslim ettin?

Hüzzam makamında.

Ve o kulağında çınlayan aynı eski ninni uykuya yatırmadığında seni artık geceleri, dört duvar arasında tek başına; bir adam boyu toprak yutmuş gerçekler kanlı canlı ne zaman karşına dikildi?

Masallara inanmayı bıraktığında.

(Tanıtım Bülteninden)