Bu kitapta anlatılan “tamamen gerçek” öykü, bir ilkbahar ayının başında başlar, Ağustos sonunda biter. Otoritelere göre iyi bir öykü ilkbahar aylarının ortalarında başlamalı, Haziran başında bitmelidir. Oysa Mumi Vadisi sakinlerinin öyküleri biraz uzundur çünkü onlar uzun bir kış uykusundan maceraya susamış olarak uyanırlar. Kahramanlarımızın buldukları Büyücü’nün şapkası, Mumi Vadisi’ndeki hayatı bütünüyle değiştirir. Bu şapka yumurta kabuklarından bulut, nehirdeki balıklardan kuş, karıncalardan canavar yapar. Eğlenceli bir uğraştı şapka ama şapkanın asıl sahibi, Ay’ın kraterleri arasında yakut arayan bir büyücüdür ve Ay’a giderken şapkasını düşürmüştür. Fakat şapkanın yolculuğu başlamıştır ve Garko’nun korkunç soğuğundan kurtulmak için bir değiş tokuşa kurban gitmiştir. Peki şimdi Büyücü’ye ne diyecekler?

“Bana çiğneyecek bir şeyler verin” dedi Büyücü.

“Kan şekerim düştü.”

Mumi Anne hemen bir tabak gözleme ve reçel verdi Büyücü’ye.

Büyücü gözlemelerini yerken diğerleri ona biraz daha yaklaşmaya cesaret ettiler.

Gözleme ve reçel yiyen biri, o kadar da

tehlikeli olamazdı.

(Tanıtım Bülteninden)