her şeyi bırakmaktan korkuyorum

kum yığını gibi

unutulmuş bir arazide atlanmaktan

camlara çıkmış ellerimin izi imdattan mı

bi alev yükseliyor odalardan

gece ilerleyince sesleniyor duygular

cümleden muaf

başa gelen bu diyorum kurduğum

doğrudur

içimdeki var gücüyle koşuyor sona

sormuyor bana

aklında kim olduğum

(Tanıtım Bülteninden)