Arka Kapak Yazısı (Tanıtım Bülteninden) 

 

 

Bazen Don Chon diye çağırırdı beni, kimi zamansa patroncuk. Bazen de sarışın kız anılarımı kurcalamaya gelirdi. Hikâyeler anlatmamı isterdi, ben de birkaç bozukluk verip fevkalade yalanlar anlatırdım ona.

<div>Karısı tarafından terk edilen, hayatla çok da bağı kalmamış bir adamın, gazetede gördüğü “İhtirasları hiçbir sınır tanımayan ve seyahat etmeye hazır bir adam için iş telifi” ilanıyla hayatının yönü bir anda değişir. Olduğu yerden çok uzaklara giderek, bilmediği yaşamlara, ilkel şartlara, ensest ilişkilere şahit olur. Büyük usta Onetti’nin Artık Fark Etmediğinde’sini elinizden bırakamayacaksınız.</div>

<div> </div>

<div> </div>

Türler

Kitap Dili

Orijinal Dili

Orijinal Adı

Sayfa Sayısı

Baskı Sayısı

Artık Fark Etmediğinde

"Uyanıkken rüya görüyorüm! Bu aynalar beni çıldırtacak! Tahmin ettiğimden çok daha tuhaflar...Nasıl bu kadar farklı görüntüler yansıtabiliyorlar? Neden bu kadar çok çeşit ayna var? "Fizi, aynalar sayesinde, dostu kirpi Çekirdek'i yok edebilecek mi? Fizi, sorduğu soruların yanıtlarını yetişkinlerin de bilmediğinin çok uzun zamandan beri farkındadır. Bu nedenle de yanıtlarını kendisi bulmaya karar verir. En yakın arkadaşı kirpi Çekirdek bu araştırmasında hep yanında olacaktır. 8-12 yaş grubu çocuklar için hazırlanan bu seri ile çocuklarımız erken yaşta fizik biliminin temel soruları ile tanışacak, sevimli kahramanımız Fizi ile bilim dünyasının derinliklerinde merak ve heyecan dolu bir yolculuğa çıkacaklardır. (Tanıtım Bülteninden) Sayfa Sayısı: 71 Baskı Yılı: 2014 Dili: Türkçe Yayınevi: Odtü

Fizi K ve Aynanın Sırrı

Arka Kapak Yazısı (Tanıtım Bülteninden)

 

 

Kemal Ahmed,  yüreklerimizde, her zaman tavaf edeceğimiz bir ibret abidesi gibi yaşıyor. 
                                         
-Suad Derviş

 

Kafası 
yüzde yüz uygun muydu kafama 
bilmiyorum, ama 
o benim soyumdandı. 
Etiyle, kanıyla değil, 
belki de heyecanıyla değil, 
batırıp parmaklarını kanayan yarasına 
beyninin ışığını sattığı için 
bir ekmek parasına. 
Fakat ve yazık ki o! 
namludan kopan bir kurşun gibi haykırıp, 
karanlık acıların camını kırıp 
güneşi dolu dizgin gözlerine dolduramadı! 
Gün geldi, ağrıdan ayakta duramadı. 
Ve işte o zaman 
çocuğunu boğan 
aç bir ana gibi, 
bir çözülmez çemberin kıvranarak içinde, 
boğdu kendi elleri ile yüreğini 
bir rakı kadehinde.

Tutunmak istedi, kaçtılar, 
çalıştı, kırbaçladılar; 
Susadı, kendi kanını içti o! 
Parça parça insan kafası satılan, 
kaldırımlarında aç yatılan 
bir caddeden 
mukaddes bir ıstırap şarkısı gibi gelip 
geçti o!..

-Nâzım Hikmet