Kimine göre günler, gün doğumu ile başlar.
Ancak bazı insanlar için gün, gece olduğunda yaşar. Gece olunca yaşananlar, hayatı alıntılar.
Kalabalığın içinde var olanlar değil...
Yalnızlığı göze almışlar, gece olunca yalnız kalanları karşılar.
Ve unutmayın: Gündüz kendini göstermeyen yıldızlar, yalnızca geceleri parlar.
Burası Pişman İnsanlar Mahallesi, Umut Sokağı, No. 23.59.
Son yıldız parlamaya devam edene dek, biz buralardayız.
Bazen pişmanlıklarla, ama en çok umutla…
Hepiniz Cemiyet’e hoş geldiniz. (Tanıtım Bülteninden)

Türler

Kitap Dili

Orijinal Dili

Orijinal Adı

Sayfa Sayısı

Baskı Sayısı

Pi Cemiyeti ve Yalnız Bir Radyo Hikayesi

"Uyanıkken rüya görüyorüm! Bu aynalar beni çıldırtacak! Tahmin ettiğimden çok daha tuhaflar...Nasıl bu kadar farklı görüntüler yansıtabiliyorlar? Neden bu kadar çok çeşit ayna var? "Fizi, aynalar sayesinde, dostu kirpi Çekirdek'i yok edebilecek mi? Fizi, sorduğu soruların yanıtlarını yetişkinlerin de bilmediğinin çok uzun zamandan beri farkındadır. Bu nedenle de yanıtlarını kendisi bulmaya karar verir. En yakın arkadaşı kirpi Çekirdek bu araştırmasında hep yanında olacaktır. 8-12 yaş grubu çocuklar için hazırlanan bu seri ile çocuklarımız erken yaşta fizik biliminin temel soruları ile tanışacak, sevimli kahramanımız Fizi ile bilim dünyasının derinliklerinde merak ve heyecan dolu bir yolculuğa çıkacaklardır. (Tanıtım Bülteninden) Sayfa Sayısı: 71 Baskı Yılı: 2014 Dili: Türkçe Yayınevi: Odtü

Fizi K ve Aynanın Sırrı

Hayat sıradan ile sıradan olmayan arasında gidip gelmelerin tarihi. Gündelik hayat sıradan bir hayattır ve anılmaya, yazılmaya, üzerinde düşünmeye gerek yoktur; hele ki bu sıradan insanların hikayesiyse. Oysa tüm ilginç hikayeler bu sıradanın içinde barınır. Her insana yakından baktığımızda bunun böyle olduğunu görürüz ve gündelik hayat zaten bu hikayelerin, bu yaşam deneyimlerinin, zaman zaman saçıldığı yerlerdir ve ağzına kadar tıka basa hikayelerle doludur. Böylelikle birbirimizi, dolayısıyla insanı anlamaya çalışırız.
Adanmış bir hayata sahipseniz, trajik tarafları olmakla birlikte –Goya’nın resim yaparken birkaç gözlük takmasında olduğu gibi– zamanı geçirebilme ve üretmenin hazzı canlı tutar insanı/yaşlıyı. Oysaki eve kapanıp, zamandan ve insandan kopmak yaşlının kaderiymiş gibi algılanıyor. Ömür denilen şey büyük bir hikaye ve bu hikayeyi herkes kendi deneyimliyor. Hayat gençler için varmış gibi yaşanıyor ve yaşlılar görünür olmaktan uzaklaştırılıyor. Yaşlılar bir süre sonra toplumsal olarak ihmal edilmişlikleriyle baş başa kalıyorlar; unutulmak bir kader onlar için. Önemsememek, hayatın dışında konumlandırmak normal bir şey olarak kabul görüyor.
Dolayısı ile hatırlamalar alanı iletişim hadisesiyle yakından ilişkilidir. Size gelen bir soru, hiç aklınızda olmayan yıllara sizi götürebilir. Bu çalışmada da yapılmak istenen bu iletişim düzleminin nasıl işlediğini de görebilmek. İki zihin karşılıklı nasıl çalışıyor ve sorularla bir diğerinin hikayesi nasıl kelimelere ve bir anlatıya dönüşüyor. İletişim, bir kişiyi anlamamızı sağlayabileceği gibi, tam tersi, çoğu zaman olduğu gibi anlayamayız da; bir hikayenin neden o anda anlatıldığını bilemeyiz. Sorduğumuz soru her zaman doğru kapıyı açmaya muktedir olmayabilir. O yüzden burada biz bir kişinin bazı hatıralarına ulaşabileceğiz. Üzerinde duracağımız şey hatıraları hatırlama hali –duygular dünyası– ve onları anlatıya dönüştürme biçimidir.
“Geçmiş bir ömrün neresini kapsar?” sorusunun çok net bir karşılığı var aslında: Geçmiş çocukluktur. Süheyla Çanga’nın hatıraları da böyle başlıyor. İnsan çocukluğunu hayatı boyunca yanı başında taşıyor. En etkili hatıralar orada ve pek çok hatıra hiç unutulmuyor..
 
(Tanıtım Bülteninden)