Richard Conte 24 Mart 1910'da Jersey City, New Jersey'de İtalyan-Amerikan bir berberin oğlu olarak dünyaya geldi. Profesyonel bir oyuncu olmadan önce kamyon şoförlüğü, Wall Street'te tezgâhtarlık ve Connecticut'taki bir tatil köyünde şarkıcı garsonluk gibi çeşitli işlerde çalıştı. Şarkıcı garsonluk işi onu 1935'te aktörler Elia Kazan ve Julius "Julie" Garfinkle (daha sonra John Garfield olarak tanındı) tarafından keşfedildiği New York'ta tiyatro çalışmalarına yöneltti. Kazan, Conte'nin Neighborhood Playhouse'da oyunculuk eğitimi alması için burs kazanmasına yardımcı oldu ve burada başarılı oldu. Conte Broadway'deki ilk çıkışını 1939'da "Moon Over Mulberry Street" ile yaptı ve "Walk Into My Parlor" da dahil olmak üzere başka oyunlarda da yer aldı. Sahne çalışmaları bir film işine yol açtı ve ilk filmini "Nicholas Conte" olarak faturalandırıldığı Heaven with a Barbed Wire Fence (1939) ile yaptı.Kariyeri, birçok Hollywood oyuncusunun orduda olduğu İkinci Dünya Savaşı sırasında gelişmeye başladı. 1942'de 20th Century-Fox ile sözleşmeli oyuncu olarak anlaşan Conte, stüdyo tarafından ironik bir şekilde, kendisini keşfetmeye yardımcı olan "Yeni John Garfield," olarak tanıtıldı. Fox'taki ilk çıkışını "Richard Conte" adıyla Guadalcanal Diary (1943) filminde yaptı. İkinci Dünya Savaşı sırasında Conte çoğunlukla savaş filmlerinde asker rollerinde göründü, ancak savaştan sonra stüdyonun "film noir" suç melodramlarının demirbaşı oldu. Fox'taki en iyi rolü Call Northside 777'de (1948) James Stewart'ın canlandırdığı muhabir tarafından temize çıkarılan haksız yere hapse atılmış adam rolüydü ve Uçurum Yolcuları'ndaki (1949) kamyoncu rolüyle de parladı.1950'lerde Conte esasen bir B-filmi oyuncusuna dönüştü ve en iyi performanslarını Mavi Bar (1953) ve Highway Dragnet'te (1954) sergiledi. Joseph H. Lewis'in film-noir klasiği Karanlıkta Vuruşanlar'da (1955) gaddar ama filozof bir gangster olarak birinci sınıf bir performans sergilemesine rağmen, 1950'lerin başında Fox'la olan sözleşmesinden serbest bırakıldıktan sonra, kara film döngüsü kendini tükettikçe kariyeri ivme kaybetti. 1959'da sendikasyon dizisi The Four Just Men'de (Dört Adil Adam) başrol oynaması da dahil olmak üzere Conte televizyonda sık sık göründü, ancak 1960'lara gelindiğinde kariyeri tersine dönmüştü. Frank Sinatra onu Tony Rome'un iki dedektif filmi olan ve aynı adı taşıyan Miami'de cinayet (1967) ve Denizdeki ceset (1968) filmlerinde oynattı, ancak Conte sonunda Avrupa'ya taşındı. Yugoslavya'da çekilen düşük bütçeli bir savaş filmi olan Kara Kartal Harekâtı'nı (1968) yönetti ve başrolünü oynadı. Hollywood'daki son rolü, aralarında merhum Stanley Kubrick'in de bulunduğu pek çok eleştirmen ve sinemacının tüm zamanların en iyi Hollywood filmi olarak kabul ettiği Baba (1972) filmindeki Don Corleone'nin rakibi Don Barzini rolüydü. İronik bir şekilde, "The Godfather" filminin yapımcısı Paramount, oyuncu listesi Laurence Olivier ve Marlon Brando'ya indirilmeden önce Conte'yi başrol için düşünmüştü. Baba (1972) filminden sonra Conte - karakteri bu filmde öldürüldüğü için aynı derecede klasik olan devam filminde yer almadı - Avrupa filmlerinde görünmeye devam etti.Richard Conte, film editörü Mark Conte'nin babası olduğu Ruth Storey ile evliydi. Kalp krizinden öldü 15 Nisan 1975'te Los Angeles, Kaliforniya'da 65 yaşında öldü.