Mary Maloney olarak 29 Ocak 1924'te Chicago'da dünyaya gelen Dorothy Malone'un sarışın, boğucu, hülyalı gözlü güzelliğinin Amerikalı sinema izleyicilerini etkilemesi biraz zaman aldı. Ancak bir kez bunu başardığında, Akademi Ödüllü "kötü kız" performansında, klas ve dar görüşlü hanımefendinin kendisine hiç benzemeyen bir rolde, tüm değeriyle oynadı.Dallas'ta büyüyen Malone, muhasebeci bir baba ve ev hanımı bir annenin beş çocuğundan biriydi. İki ablası çocuk felcinden ölmüştü. Ursuline Manastırı ve Highland Park Lisesi'nde okurken oldukça popülerdi ("School Favorite" olarak). Aynı zamanda orada bulunduğu süre içinde dikkat çeken bir kadın sporcuydu ve yüzme ve binicilik dallarında çeşitli ödüller kazandı. Mezun olduktan sonra hemşire olmak amacıyla Southern Methodist Üniversitesi'nde okudu, ancak "Starbound" adlı kolej oyunundaki bir rol RKO yetenek avcısının dikkatini çekti ve kendisine bir Hollywood sözleşmesi teklif edildi. Güzel esmer, oyunculuk/şan/dans/diksiyon dersleri ve küçük rollerle tipik RKO starlet modunda başladı (Dorothy olarak faturalandırıldı Maloney) Frank Sinatra müzikalleri Higher and Higher (1943) ve Step Lively (1944) gibi filmlerde, birkaç gizemli "Falcon" girişinde ve Eddie Cantor ve George Murphy ile Show Business (1944) filminde daha gösterişli bir rolde oynadı. Ancak iki yıllık sözleşme bittikten sonra RKO ilgisini kaybetti. Warner Bros. ise elini taşın altına koydu ve aktrise bir sözleşme teklif etti. Artık Dorothy Malone olarak faturalandırılan aktrisin stüdyoyla yaptığı üçüncü film teklifi, Bogart/Bacall klasiği Birleşen Kalpler'de (1946) baştan çıkarıcı bir kitap katibini canlandırdığı küçük rolle, bocalayan genç kariyerine nihayet biraz adrenalin enjekte etti. Eleştirmenler ve seyirciler onun büyüleyici küçük rolünü fark etti. Ödül olarak, stüdyo onu Two Guys from Texas (1948), Havana'da Festival (1948), South of St. Louis (1949) ve Colorado Territory (1949) filmlerinde daha görünür rollerle faturalandırma basamaklarını tırmandırdı; western filmlerinde oyunculuk yeteneğini olmasa da binicilikteki hünerini sergiledi.1949'daki bu olumlu harekete rağmen, Warner Bros. Dorothy'nin sözleşmesini uzatmadı ve o da kendi isteğiyle memleketi Dallas'taki birbirine sıkı sıkıya bağlı ailesine geri döndü. Bir sigorta acentesinde daha istikrarlı bir işe giren Dorothy, New York'ta işle ilgili bir kongreye katıldı ve büyük şehre hayran kaldı. Oyunculuk kariyerine yeniden başlamaya karar vererek Büyük Elma'ya taşındı ve American Theatre Wing'de eğitim aldı. Çalışmaları arasında televizyonda iş bulmayı başardı ve bu da Saddle Legion (1951), İblisin Kızı (1951), Martin & Lewis güldürüsü Canciğer Kardeşler Perili Evde (1953), Kanun ve Nizam (1953), Jack Slade (1953), Sarışın yosma (1954) ve Para kurbanları (1954) gibi rutin "B" film tekliflerini teşvik etti.Dorothy platin sarısı rengine büründüğünde işler gözle görülür bir şekilde hızlandı, bu da onun açık ve şehvetli güzelliğini vurguluyor gibiydi. İlk olarak Warner Bros'ta Dört Kız (1938) filminin müzikal yeniden çevrimi olan Alevli Kalpler'de (1954) Doris Day'in kız kardeşi rolündeydi. Sinemanın yeni yıldızı Tab Hunter ile ateşli sevişme sahnelerini paylaştığı savaş filmi Harp Borusu'nda (1955) rol aldığında daha da dikkat çekti ve güvenilir westernler Beş Kişi Ölecek (1955) ve Yaman Süvari (1955) ile ivmeyi sürdürdü, ancak izleyicilere heteroseksüel bir Liberace satmaya çalışan melodramatik romantik Kalbimin Sesi (1955) ile değil, bu zamana kadar Universal ile anlaştı. Birkaç western filminin (Beldenin Fedaisi (1955), Tension at Table Rock (1956) ve İman kuvveti (1956) ardından Dorothy, başrollerini Rock Hudson, Lauren Bacall ve Robert Stack'in paylaştığı Douglas Sirk pembe dizisi Aşk rüzgârları'nda (1956) vahşi, nemfoman Marylee Hadley rolünü kazandı. Stack ve Malone daha gösterişli rollere sahipti ve iki başrolü tamamen gölgede bırakarak her ikisi de bu süreçte yardımcı Oscar adaylığı kazandı. Stack kendi kategorisinde kaybetti ama Dorothy, kıvranarak yaptığı mambo dansıyla öne çıkan görkemli serseri, sarhoş Güneyli dilber rolüyle ödülü kaptı Ne yazık ki Dorothy'nin uzun süren vasat film macerası Aşk Rüzgârları (1956) ile kazandığı coşkuyla son bulmadı. Malone'u Hudson ve Stack'le yeniden bir araya getiren Şafak Devriyesi (1957) bocaladı ve Fred MacMurray'li Ölü Şehir (1957) sıradan bir western filmiydi. Bin Yüzlü Adam'da (1957) James Cagney'nin Lon Chaney Sr'nin sempatik olmayan ilk eşi rolünde ve Too Much, Too Soon (1958) adlı biyografik melodramda alkolik aktris Diana Barrymore rolünde iki büyük film mücadelesi işleri değiştirebilirdi. Ancak Cagney ilk filmde herkesi gölgede bıraktı ve ikinci film Production Code komitesi tarafından ölümcül bir şekilde sulandırıldı. 1959'da 35 yaşında olan Dorothy nihayet playboy aktör Jacques Bergerac (Ginger Rogers'ın eski kocası) ile evlendi. Ertesi yıl Mimi adında bir kızı dünyaya geldi. Dorothy aile hayatına daha fazla odaklandıkça, Korkunç Mücadele (1959) ve Son Yolculuk (1960) gibi daha az film teklifi aldı. 1962'de ikinci kızı Diane dünyaya gelirken, çalkantılı evlilikleri uzun sürmedi ve Aralık 1964'te boşandılar. Dorothy'nin sonunda birincil velayeti kazandığı sert bir velayet savaşı başladı. 1960'ların ortalarında, TV'nin ilk prime time pembe dizisi Peyton Place'in (1964) başrolünü kazandığında Dorothy'nin kariyerini canlandırmak için küçük ekran gerekti. Lana Turner'ın 1957 yapımı filmindeki Constance MacKenzie rolünü canlandıran Dorothy kendini büyük bir hitin içinde buldu. Ancak, dizinin gidişatı pek de iyi değildi. Doktorlar ciğerlerinde büyük bir ameliyat gerektiren kan pıhtıları keşfetti ve neredeyse ölüyordu. Geri dönene kadar Lola Albright onun yerini doldurdu. Daha da kötüsü, rolünün önemi zamanla azaldı ve 20th Century-Fox sonunda onu ve rol arkadaşı Tim O'Connor'ı 1968'de diziden çıkardı. Dorothy, mahkeme dışı bir anlaşmayla sonuçlanan bir sözleşme ihlali davası açtı ve kamera önündeki ve dışındaki hayatı iyileşmedi. Dorothy'nin 1969 yılında borsacı Robert Tomarkin ile yaptığı ikinci evlilik sadece üç ay, işadamı Charles Huston Bell ile yaptığı üçüncü evlilik ise yaklaşık üç yıl sürdü. Vur Emri (1979), Vortex (1982), The Being (1981) ve Descanse en piezas (1987) gibi filmlerde artık başrol oynayan Dorothy'nin birkaç TV filmi dışında -ki bunların arasında "Peyton Place" yeniden canlandırmaları da vardı- ilerleme kaydetmesi mümkün olmadı. Malone bir daha dönmemek üzere memleketi Dallas'a yerleşti ve Hollywood'a sadece ara sıra geri döndü. Dorothy'nin son filmi, popüler gerilim filmi Temel İçgüdü'de (1992) Sharon Stone'un arkadaşı olarak oynadığı cameo oldu. Yeteneği olduğunu kanıtlayan ama kaliteli filmler söz konusu olduğunda bir şekilde sopanın kısa ucunu alan Hollywood yıldızlarından biri olarak hatırlanacak. Teksas'ta emekli oldu ve 19 Ocak 2018'de 94. doğum gününden kısa bir süre önce Dallas'ta öldü.