Klasik tiyatro yerine çağdaş tiyatroyu tercih eden (görünürde Shakespeare'in sahne kredisi yok) West End tiyatrosunun son kırk yıldaki en kalıcı ve popüler yüzlerinden biri Tom Conti olmuştur.22 Kasım 1941'de İskoçya'nın Paisley kentinde bir çift kuaförün çocuğu olarak dünyaya geldi. Babası Alfonso İtalyan bir göçmen, annesi Mary (McGoldrick) ise İrlanda kökenli olmasına rağmen İskoç'tu. Hamilton Park Katolik Okulu'nda (erkekler için) öğrenci olan Conti, başlangıçta klasik piyanist olarak müzikal bir kariyer için eğitim aldı ancak İskoç Kraliyet Müzik ve Drama Akademisi'ne devam ederken vites değiştirdi. Conti'nin oyunculuk kariyerine on sekiz yaşındayken Citizen Theatre'ın 1959 yapımı "The Roving Boy" ile başladı. 1960'lar boyunca Glasgow ve İngiliz repertuar sahnelerinde iki yakasını bir araya getirmeye çalıştı, ancak arada bazı dağınık TV görünümlerine rağmen çok az ivme kazandı. Kendini idame ettirecek bir ara bulamayınca, bir noktada tıp alanında daha istikrarlı bir kariyer için sanatı bırakmayı düşündü. Ancak 1972'de Edinburgh Festivali için Traverse Tiyatrosu'nda "The Black and White Minstrels" oyununda oynarken fark edildi ve Adam Smith (1972) adlı TV dizisinde rol aldı, böylece daha umut verici bir çalışma serisine başladı. Oyuna 1974 yılında Hampstead Tiyatrosu'nda geri döndü ve burada "Other People" (yine 1974) ve "Don Juan" (1976) oyunlarında başrol oynadı. 1973'te Christopher Hampton'ın beğenilen oyunu "Savages" ile Londra'da sahneye çıkması da işlerin ilerlemesine yardımcı oldu.Madame Bovary'deki (1975) tembel Charles Bovary, The Glittering Prizes'daki (1976) Yahudi romancı Adam Morris ve Alan Ayckbourn'un "The Norman Conquest" üçlemesindeki sürekli fetheden Norman rolleri başta olmak üzere bir dizi başarılı İngiliz mini dizi rolünün ardından Tom, 1979'da "Whose Life is it Anyway? " adlı ölüm hakkı oyununun hem Londra hem de Broadway'deki gösterimlerinde felçli bir heykeltıraş rolüyle tiyatro ışıkları altında kariyerinin büyük ödüllerini topladı." 1979'da. Ödüller arasında Tony, Outer Critics Circle, Laurence Olivier ve Variety Club Ödülleri vardı; ödüller arasında 1980'lerde başrollerde bir film kariyeri de vardı. Filmdeki "Whose Life..." rolünü yeniden yaratma şansını kaybetmesine rağmen (1981'de Richard Dreyfuss'a bu fırsat verildi) Tom, Furyo (1983) ve Reuben, Reuben (1983) filmlerindeki sahne çalma performansıyla Amerikalı izleyicileri kesinlikle büyüledi. Her iki filmdeki rolüyle National Board of Review ödülüne layık görüldü ve alkolik bir İskoç yazarı canlandırdığı son filmiyle "başrol oyuncusu" Oscar adaylığı kazandı. Amerikan filmlerine daha az beğenilen American Dreamer (1984) ve Saving Grace (1986) ile devam etse de kaçınılmaz görünen Hollywood yıldızlığını elde edemedi. Bununla birlikte, yıllar içinde hem burada hem de yurtdışında rol alacağı ya da başrolünü paylaşacağı başka film projeleri bulmaya girişti. Bunlar arasında Pauline Collins ile birlikte Shirley Valentine (1989), Someone Else's America (1995), Out of Control (1998), Paid (2006), O Jerusalem (2006), Daryl Hannah ile birlikte A Closed Book (2009), The Tempest'ın cinsiyet değiştiren bir versiyonu (2010) (Gonzalo olarak), City Slacker (2012), Ayı Paddington 2 (2017) ve bilimkurgu korku filmi Peripheral (2018) yer alıyor.Kendisi barlara sık giden biri değil, yine de ayrı ayrı tek kişilik sahne gösterilerinde iki kötü şöhretli içkicinin - "Jeffrey Bernard Is Unwell" (1990, 2000, 2006) filminde köşe yazarı Jeffrey Bernard ve "One Helluva Life" (2002) filminde bon vivant aktör John Barrymore - hayatlarına girerek övgü dolu eleştiriler kazandı. Aynı zamanda bir yazar olan çok yönlü Conti, 2004 yılında "The Doctor" adlı gerilim romanını yayınladı. Uzun zamandır (1967'den beri) İskoç aktris Kara Wilson ile evli olan Conti, onunla birlikte sahnede ("Present Laughter" ve "The Last of the Red Hot Lovers", her ikisini de yönetti), televizyonda ve filmlerde yer aldı. Kızı Nina bir oyuncu ve vantriloktur. Çift Londra'da ikamet etmektedir.