Beyinsel belagat ve seyirci hakimiyetinde bir ustalık sınıfıydı... ve oyunculuk alanındaki baskın oyun kartı oldukça ciddi ve görkemli olmasına rağmen, hiç kimse durum komedilerinde bu beyefendiden daha hoş bir şekilde kuru bir kenar kesmedi, sakin ama kabarcıklı indirmeleri genellikle daha az kurbanlarını atlattı.Oyunculuk titanı Roscoe Lee Browne, 2 Mayıs 1922'de Woodbury, New Jersey'de Baptist bir papaz ve karısının çocuğu olarak doğdu. İkinci Dünya Savaşı sırasında ABD ordusuna yazıldığı 1942 yılına kadar Pennsylvania'da siyahi bir üniversite olan Lincoln Üniversitesi'ne devam etti ve burada 92. Piyade Tümeni ile İtalya'da görev yaptı ve Tümen'in atletizm takımını organize etti. Lincoln Üniversitesi'nden 1946 yılında mezun oldu ve Middlebury College'ın yaz dil programında Fransızca eğitimi aldı. Columbia Üniversitesi'nden yüksek lisans derecesini aldı ve daha sonra Lincoln'e dönerek Fransızca ve karşılaştırmalı edebiyat dersleri verdi; görünüşe göre kaderi, farklı bir çağrı duyana kadar tamamen yerleşmekti. 1951'de 800 metre koşuda dünya şampiyonluğunu kazanarak uluslararası alanda yarışan Roscoe, bir atletizm yıldızı olarak ilk kez övgü ve hayranlığın tadını çıkardı. Bu ilgiyi şarap ve likör ithalatçısı bir firmada satış temsilcisi olarak çalışmaya dönüştürdü. 1956'da aniden aktör olmaya karar verdi. Ve oldu da. Hiçbir eğitim almadan ama kurnaz, doğuştan gelen bir benlik duygusuyla, ertesi gün yeni kurulan New York Shakespeare Festivali'nde "Julius Caesar" oyunundaki Kahin rolü için cesurca seçmelere katıldı ve kazandı. Bir daha asla arkasına bakmadı ve toplulukla birlikte Hırçın Kız, Titus Andronicus, Othello, Kral Lear ve Troilus ve Cressida oyunlarında rol aldı.Zengin, yumuşak tonları ve heybetli, kültürlü havasıyla Roscoe, geleneksel beyaz klasik sahnede nadir bir Afro-Amerikan demirbaşı haline geldi. 1961 yılında James Earl Jones ile birlikte Jean Genet'nin dönüm noktası olan "The Blacks" oyununun orijinal Broadway dışı kadrosunda yer aldı. Çok geçmeden ödüller de gelmeye başladı - ilki birkaç yıl sonra "The Old Glory" oyunundaki asi köle rolüyle Obie Ödülü'nü aldı. Ayrıca, hem "The Dream on Monkey Mountain" (1970) hem de "Joe Turner's Come and Gone" (1989) ile Los Angeles Drama Eleştirmenleri Birliği Ödülü'nü aldı. 1960'ların Broadway'inde daha az başarılı girişimlerde bulunan Roscoe, ilk kez 1960 yılında "A Cool World" adlı oyunda perde açtı ve bu oyun ertesi gün sona erdi. Aralarında "General Seegar" (1962), "Tiger, Tiger Burning Bright" (1962), "The Ballad of the Sade Cafe" (1964), "Danton's Death" (1965) ve "A Hand Is on the Gate: An Evening of Negro Poetry and Folk Music" (1966) oyunlarını da yazdı ve yönetti. Broadway'e 1983'e kadar dönmedi ve Tommy Tune'un hit müzikali "My One and Only"'de şarkı söyleyen Rev. J.D. Montgomery rolüyle "Kicking the Clouds Away" birçok önemli performanstan biri olduğunu kanıtladı. Roscoe Broadway'e sadece bir kez daha geri döndü ve The Connection (1961) ile izole bir çıkış yapmasına rağmen, on yılın sonuna kadar düzenli olarak filmlerde görünmeyecek ve Elizabeth Taylor/Richard Burton filmi Ölüm Oyuncuları'nda (1967) önemli rollerde yer alacaktır, Jules Dassin'in Uptight (1968), Hitchcock'un Topaz (1969) ve en önemli filmi Jones'un Kurtuluşu (1970). Daha sonra, Super Fly (1972) (ve devamı) da dahil olmak üzere hem komedi hem de dramatik bir dizi filmde rol aldı, Uptown Saturday Night (1974), Hayal şehir (1976), Legal Eagles (1986), The Mambo Kings (1992) ve Dear God (1996)Başka bir yerde, Roscoe'nun küçümseyici tavrı "All in the Family", "Maude," "Sanford and Son", "Good Times" ve "Barney Miller" (Emmy adayı) gibi dizilerde rol aldı ve Soap'ta (1977) Robert Guillaume'un popüler "Benson" karakterinin yerine geçtikten sonra Tate'in uşağı Saunders'ın muhteşem alaycı rolünü canlandırdı. 1986'da Soap'taki konuk oyunculuğuyla Emmy Ödülü kazandı. Cosby Ailesi (1984). Alamet-i farikası olan baritonu, Boston Pops ve Los Angeles Filarmoni gibi senfoni orkestralarıyla birlikte birçok belgesel, canlı aksiyon ve animasyon filminin yanı sıra sözlü söz arenasına da otorite ve ayrıcalık kattı. Önde gelen bir resitalist olan sanatçı, yüzlerce şiiri hafızasına kaydetmesiyle tanınıyordu. Uzun yıllar boyunca aktör Anthony Zerbe ile birlikte şiir ve dramatik okumalardan oluşan "Behind the Broken Words" sunumuyla ABD'yi gezdi. 11 Nisan 2007'de kanserden öldüğünde, hiç evlenmemiş olan seksenlik adam hala her yerdeydi, belki de görülmekten çok duyuluyordu. Son çalışmaları arasında bir Garfield filminin ve en son film parodisi Epic Movie'nin (2007) anlatımları vardı.