Richard Mansfield Taylor olarak Portland, Oregon'da doğan Jeff Richards, Tacoma, Washington'daki Lincoln Lisesi'nden mezun oldu. Mezun olduktan sonra profesyonel beyzbol kariyerine başlamaya hazırdı ki Haziran 1943'te Donanmaya girdi. İkinci Dünya Savaşı sırasında, 1946'da terhis olana kadar radyo teknisyeni olarak görev yaptı. Savaştan sonra beyzbola geri döndü ve hemen Pacific Coast League'den Portland Beavers ile sözleşme imzaladı. Beavers Jeff'i Salem Senators'a kiraladı, ancak kader araya girdi ve yırtık bir bağ onu spordan uzun süre uzak kalmaya zorladı. Jeff iyileşirken oyunculukta şansını denemeye karar verdi. Savaş sırasında, o ve bir grup asker arkadaşı Paramount Film Stüdyolarını ziyaret etti. Oradayken bir yetenek avcısı Jeff'i kalabalığın arasında gördü, onu kenara çağırdı ve terhis olduğunda gelip kendisini görmesini söyledi. Menajer onu hatırladı ve bir deneme çekimi ayarladı. Paramount'ta geçirdiği sürenin ardından Warner Brothers Stüdyoları'ndan bir sözleşme teklifi aldı. Ancak bu arada Jeff beyzbol oynamaya devam ediyordu ve hem New York Yankees'ten hem de o zamanlar Brooklyn'de oynayan Dodgers'tan teklifler alıyordu. Böylece Jeff, birçok Amerikalı çocuğun hayalini kurduğu bir seçim yapma şansına sahip oldu - ya bir film yıldızı olacaktı ya da Jeff, Warners ile sözleşme imzaladı ve ardından işletme alanında lisans eğitimi almak üzere Güney Kaliforniya Üniversitesi'ne kaydoldu. Jeff, USC'ye tam zamanlı olarak katıldı ve aynı zamanda Sigma Chi Kardeşliği'ne katıldı. Jeff beş parçalı bir bölüm organize etti ve kardeşlik danslarında ve kulüp sosyal etkinliklerinde çaldı. Hâlâ beyzbol oynuyordu ama kararını vermişti; oyuncu olacaktı. Warners onu 1948'in ortalarında çekilen ancak bir yıl sonra, 1949'un ortalarına kadar gösterime girmeyen The Girl from Jones Beach gibi filmlerde küçük, kredisiz rollerde kullanmaya başladı. Bu filmde, bir başka genç umut vaat eden Dale Robertson ile birlikte, Jones Plajı sekansında sadece minimal yüzme kıyafetleri giyerek fiziklerini sergileyen bir çift cankurtaran olarak görünür. Robertson'ın kıllı göğsüne dokunulmamıştı ama Richards'ın alametifarikası olan gövdesi kameraların karşısına çıkmadan önce tamamen ağdalanmak zorunda kalmıştı. Columbia'ya kiralandıktan sonra William Bendix komedisi Kill the Umpire'da (1950) beyzbol oynadı.MGM ile anlaşan Jeff, MGM'nin 1950'lerin genç ve gelecek vaat eden yıldızlarından oluşan Lucky Dozen grubunun bir üyesiydi. Sağlam, John Wayne tipi roller için yetiştirildi ve iki aktörün pek çok ortak noktası vardı - ikisi de iri adamlardı, atletik eğilimleri vardı, benzer Her ikisi de Sigma Chi üyesiydi. Film kariyeri boyunca Jeff 40'tan fazla filmde rol aldı ve 1950'li ve 1960'lı yılların en büyük yıldızlarından bazılarıyla birlikte oynadı. En önemli rolü, başrollerini Jane Powell ve Howard Keel ile paylaştığı MGM'nin Seven Brides for Seven Brothers (1954) filmindeki Pontipee kardeşlerden biriydi. The Opposite Sex (1956) adıyla yeniden çekilen The Women (1939) filminin oyuncu kadrosundaki hemen hemen her kadının ilgi odağı olan Buck Winston rolüyle seksapelini konuşturdu. MGM'den ayrıldıktan sonra, iki sezon boyunca, Jefferson Drum (1958) adlı TV dizisinin 28 bölümünde başrolü başarıyla oynadı. 1960'ta oyunculuktan emekli olduktan sonra, belki de MGM'den eski arkadaşı, filmin yıldızı Howard Keel'in bir iyiliği olarak Waco'da (1966) Kallen rolüyle son bir kez beyazperdeye döndü.Jeff Richards 28 Temmuz 1989'da öldü.