Halk arasında "Anna Q" olarak bilinen Anna Quirentia Nilsson, 30 Mart 1888'de İsveç'in Ystad kentinde doğdu ve 1905 yılında Amerika Birleşik Devletleri'ne göç etti. 5'7" boyundaki Nilsson, sarışın güzelliğini ünlü moda fotoğrafçıları ve güzel sanatçılar için ünlü bir model olmak için kullandı. 1907 yılında ABD'nin en güzel kızı seçildi ve 1911 yılında Molly Pitcher (1911) filmiyle ilk kez sinemaya adım attı. Bir gecede sansasyon yaratarak 20. yüzyılın ilk on yılında sessiz filmlerin süperstarı haline geldi. 1914'te dünyanın en güzel oyuncusu seçildi ve 1919'da Photoplay dergisi onu "ideal Amerikan kızı" olarak nitelendirdi. Goldwyn, Famous Players (Paramount), Metro ve First National gibi Hollywood'un en iyi stüdyolarının filmlerinde rol aldı. Film kariyeri, Caz Çağı olarak adlandırılan flapper ve küvet cinlerinin on yılı olan 1920'lerde gelişmeye devam etti. 1926'da en popüler aktris seçildi. Ancak, 1928'de attan düşüp kalçasını kırdığında büyük bir aksilik yaşadı. İsveç'teki akrabalarına şunları yazdı; "Hiçbir trajedi benimkinden daha büyük değildir. Hâlâ genç bir yıldızım ve aniden her şeyimi kaybettim". Hayranları ayda yaklaşık 30.000 mektupla onu destekledi ve Nilsson iyileşmesini hızlandırmaya çalıştı. Bu durum durumu daha da kötüleştirdi ve doktorlar bacağını kısaltmak zorunda kaldı. 1931'de Nilsson yeniden kamera karşısına geçti ama yıldızlığı ne yazık ki geçmişte kalmıştı. 1954'te emekli olana kadar yaklaşık 40 filmde daha rol aldı. Gün Batımı Bulvarı'nda (1950) Norma Desmond'ın malikanesindeki briç oyuncularından (diğer adıyla "wax works") biriydi ve eski rol arkadaşı, sessiz film süperstarı ve sesin önde gelen kurbanı H.B. Warner ile birlikte rol aldı. Dört yıl sonra, klasik müzikal Yedi kardeşe yedi gelin (1954) adlı sinema filminde küçük bir rolde göründü.Anna Q. Nillson 11 Şubat 1974'te, 85. doğum gününden altı hafta sonra öldü.