İlk dikkatinizi çeken şey devleri öldüren performanslarıydı: 2001'de Suzuka'da rekabetçi olmayan bir Minardi'yi zorlukla 11. bitirmek; ilk pol pozisyonunu (Malezya 2003) almak için hiçbir yerden görünmüyor gibi görünmek; ve o zamanlar en genç grand prix galibi olmak (Macaristan, yine '03'te, 1959'da bunu başaran Bruce McLaren'in kendisinden bu onuru uygun bir şekilde kaptı) gerçekten zahmetsiz bir şekilde.Niyetinin belli olmasıyla birlikte Renault takımına geçişi ona hırsını gerçekleştirecek ateş gücünü verdi. 2005'te R25'le birlikte, bölük pörçük görülen büyüklük hızla ve tamamen rafine edildi. O yılki San Marino Grand Prix'sinde, liderliği inanılmaz derecede hassas bir şekilde savunması, aç dünya şampiyonu Michael Schumacher'den daha azını uzak tutmadı. Bu, aç bir acemiden ziyade eski bir emektarın becerisinin damgasını vurduğu bir performanstı. Zaferlerin damlaması hızla bir sele dönüştü: sezon sonunda yedi galibiyet, ancak - en az bunun kadar önemli olan - şampiyonluğa yükselişini sağlamlaştıran istikrarlı bir podyum pozisyonu akışı (beş ikincilik ve üç üçüncülük). Bu noktanın altını çizmek gerekirse, onunki bir ustanın tecrübesiyle kazanılmış bir dünya şampiyonluğuydu, ilk şampiyonluğuna doğru gergin bir şekilde yol alan taze yüzlü bir gencin tecrübesiyle değil... Brezilya'da taçlandırıldı ve iki McLaren'in arkasında üçüncü oldu. Podyumda dururken Ron Dennis kulağını çekti ve İspanyol'a geleceğinin kesinlikle Woking'in gümüş arabalarından birinde olduğunu sessizce söyledi. 2007 yılı için bir anlaşma imzalandı, böylece '06'da bir kez daha Renault için yarışacaktı. O sezon eski düşman Schumacher tekrar yarışa dahil oldu ve hem o hem de Ferrari takımı Fernando'nun ilerlemesini engellemek için ellerindeki tüm silahları kullandılar. Gergin, sinirli ve paranoyak bir sezon oldu ama Fernando kazanmak için gerekli rekabet gücünden yoksun olduğu zamanlarda sayı oyununu oynayarak bir kez daha zafere ulaştı. Yine de yedi zafer kazandı ve bunları yedi ikincilikle destekledi. 2006'daki şampiyonluğu onu sporun o zamana kadarki en genç çifte dünya şampiyonu yaptı. Bu ivmeyle 2007'de McLaren'e hızlı bir şekilde damgasını vurdu, markadaki ikinci yarışını kazandı ve hayal kırıklığı yaratan '06 sezonunun ardından takımı rekabetçi öncü olarak yeniden kurdu.Bunu başka zaferler de izledi: Monaco'da McLaren'i duygusal bir ikiliye taşıdı, Nurburgring'de zaferi kapmak için kontrollü agresifliğini sergiledi ve Monza'da rakibine boyun eğdirdi. Ancak McLaren'in galibiyet serüveni, dört zafer kazanan çaylak takım arkadaşı Lewis Hamilton ile eşleşti ve sezon sonunda McLaren'in mücadelesi, Brezilya'daki son yarışta şampiyonluğu sadece bir puan farkla alan Ferrari pilotu Kimi Raikkonen'in tek başına yaptığı atağı durdurmaya yetmedi. Şampiyonluğun kıl payı kaçması bir darbe olsa da, hem pistte hem de pist dışında rekabetçi hınçla gölgelenen bir sezonun en sorunlu konusu bu değildi. McLaren ve Fernando'nun yollarının ayrılmasıyla, İspanyol pilot 2010'da Ferrari'ye katılmadan önce büyük ölçüde rekabetsiz geçen iki sezon için Renault'ya geri döndü. 2010 Bahreyn Grand Prix'sinde kırmızı bir otomobille ilk yarışını kazanan Fernando, Abu Dabi'deki sezonun son yarışında stratejik bir hatanın kendisine pahalıya mal olmasının ardından şampiyonluğu çok az bir farkla kaybetti.2011'de Silverstone'da tek bir zafer elde etti, ardından 2012'de dünya şampiyonu Sebastian Vettel'i tahtından etmek için yapılan hücuma öncülük ederken, rekabet gücü düşük Ferrari'yi üç muhteşem zafere taşıdı. Ferrari'deki son iki sezonu Scuderia'nın rekabetçi talihinde bir düşüşe denk gelse de, Maranello ekibiyle geçirdiği dönem, sporun en büyük ve en saygın sürücüsü olarak kimlik bilgilerinin altını tekrar tekrar çizecekti. Rekorlar kitapları onun başarılarını tam olarak yansıtmasa da, tarih bize Fernando Alonso'nun itibar ve yetenek açısından akranlarının bir omuz üstünde durduğunu söyleyecektir.McLaren-Honda'da, yeniden birleşen devleri podyumun en üst basamağına çıkarmaya ve aynı zamanda en sevdiği pilot ve çocukluk idolü Ayrton Senna'nın geçmiş başarılarını tekrarlamaya kararlı bir şekilde yemin etti. Henüz önemli yeteneklerine tam olarak hizmet eden bir McLaren-Honda kullanmamış olsa da, azmi ve hırsı azalmadı. En ufak bir fırsat yakaladığında 2016 boyunca yaptığı yarışlar muhteşemdi ve bu sezonun Formula 1'deki en iyi sezonlarından biri olduğunu iddia etmesiyle sonuçlandı, çünkü arabaya olan doğuştan gelen güveni neredeyse her fırsatta onu maksimumda kullanmasını sağladı. 2015'ten 2018'e kadar McLaren ile yaptığı ikinci bir görev daha fazla başarı ile sonuçlanmadı. İki yıllık bir iznin ardından Alonso, 2021'de Alpine ile Formula 1'e geri döndü. Alonso, 2021 Katar Grand Prix'sinde yedi yıl sonra ilk podyumunu elde etti. 2022 Singapur Grand Prix'sinde Formula 1'de en çok start alma rekorunu kırdı. Alonso, 2023 sezonu için Aston Martin'e geçti ve sezonun başında ilk sekiz yarışta altı podyum derecesiyle büyük başarı elde etti. Alonso, 2023 Suudi Arabistan Grand Prix'sini üçüncü sırada bitirerek 100. podyumunu elde etti ve serinin tarihinde bu başarıya ulaşan altı pilottan biri oldu.Alonso 32 Grands Prix kazandı, 22 pole pozisyonu elde etti ve 377 starttan 2267 puan aldı. Dünya Şampiyonluğunu kazanan tek İspanyol Formula 1 pilotudur. Carlos Sainz'in 2022 Britanya Grand Prix'sindeki ilk galibiyetine kadar Alonso, Formula 1 Grand Prix'si kazanan tek İspanyol pilottu. Alonso, İspanya Takımı adına ralli pilotu Jesús Puras ve motosikletçi Rubén Xaus ile birlikte 2001 Race of Champions Nations Cup'ı kazandı ve 2017, 2019 ve 2020 yıllarında üç kez Indianapolis 500'e katıldı.