Stephen Lewis, özellikle şu komedi sloganıyla hatırlanacaktır: "I 'ate you Butler!" Bu sloganı, 1969'dan 1973'e kadar ITV'de yayınlanan şımarık bir yaşam kesiti olan On The Buses adlı hit sitcom'da her hafta kullandı. Lewis, Hitler bıyıklı ve ihtişam hayalleri kuran bir otobüs müfettişi olan Cyril "Blakey" Blake'ti. Düşmanı ise Reg Varney tarafından canlandırılan ve güzergahını başıboş "kuşları" toplamak için bir fırsat olarak kullanan şoför Stan Butler idi. Günümüz televizyon standartlarına göre, On The Buses, mağara çizimlerinin tüm incelik ve politik doğruluğuna sahip. Ancak çılgınca popülerdi ve Lewis'in komik zamanlaması önemli bir oyunculuk yeteneğini yansıtıyordu. Lewis oyunculuğa bugün neredeyse hayal bile edilemeyecek bir sosyal hareketlilik çağında başladı. Doğu Londra, Poplar'da 17 Aralık 1926'da doğdu. İlk işi deniz ticaretiydi; parlak solcu yönetmen Joan Littlewood tarafından yönetilen deneysel Tiyatro Atölyesi grubunun bir gösterisine gitmeye ikna edildikten sonra mesleğini yeniden gözden geçirdi. Gösteriden sonra seyirciler, oyuncularla tanışmak ve oyunu tartışmak üzere sahneye davet edildi. Lewis bu deneyimden keyif aldı ve diğerlerine de katıldıktan sonra Atölye'yi yakından tanımaya başladı. Sonunda Littlewood, belki de Lewis'in önerdiği sahne yönlendirmelerinden bıkarak şöyle dedi: "Çok zekisin, neden kendin yapmıyorsun? " Kabul etti, seçmelere katıldı ve bir rol teklif edildi. Başarılı bir çalışmanın ardından Littlewood Lewis'e kumpanyada kalmak isteyip istemediğini sordu ancak Lewis denize dönmek istediğini söyledi. Yönetmen onu sahnede kalmaya ikna etti ve 1958'de Brendan Behan'ın The Hostage oyununda West End'deki ilk çıkışını yaptı. 1960 yılında, East End'deki yaşamı konu alan ve büyük ölçüde oyuncuların doğaçlamalarına dayanan Sparrers Can't Sing adlı oyunu yazdı. Oyun başarılı oldu ve 1963 yılında Barbara Windsor ve Roy Kinnear'ın da yer aldığı bir kadroyla film (Sparrows Can't Sing) olarak gösterime girdi - ancak onların yetenekleri bile sosyal gerçekçi diyaloğu küresel bir izleyici kitlesine satamadı. New York Times şöyle diyordu: "Bu, mantıklı bir zihne ya da dil kulağına sahip hiç kimse için bir film değil. Burada konuşulan Cockney dilinin gevezeliği, onu konuşanların mantığı kadar anlaşılmaz." Bu film ABD'de altyazılı olarak gösterime giren ilk İngilizce film oldu. Lewis 1960'lar boyunca bir dizi küçük rol üstlendi ve bu rollerin sonunda 1969 tarihli televizyon oyunu Mrs Wilson's Diary'de Bob Grant adlı bir başka Tiyatro Atölyesi müdavimiyle birlikte büyük bir rol aldı. Aynı yıl, On the Buses adlı yeni bir dizide rol aldı; dizide Grant şehvet düşkünü bir otobüs kondüktörü rolündeydi ve aynı derecede Dionysos arkadaşı Reg Varney ile birlikte oynuyordu. Dizi kuşkusuz kaba, hoyrat ve zaman zaman önyargılı olsa da, 1970'lerin sınıf çatışmasının doğası üzerine gerçekten esprili yansımalar sunuyordu. On the Buses dünyasında işçiler sürekli grevde ve daha fazla para peşindeydi; Lewis'in Blakey'i gibi yönetici karakterler ise sırf rozet taktıkları için otorite sahibi olduklarını düşünen sömürücü züppelerdi. Seyircinin sempatisinin nerede olması gerektiği açıktı: birçok kez bir otobüs "komik" bir şekilde zavallı Blakey'in ayağının üzerinden geçti ya da kafasına bir kova su devrildi. Çığlık: "Seni yedim Butler" iktidarsız bir öfkeden doğmuştu. Aktör Varney Lewis'ten yaşça büyük olmasına rağmen, tüm "crumpet"leri alan yine de Varney'in karakteri Reg'di. Lewis, Blakey rolünü üstlendiğinde henüz kırklı yaşlarının başındaydı, ancak yaşlanan otorite figürlerini oynamak onun ticaret stoğu haline geldi. 1970'lerde On The Buses'ın televizyondaki devam filmi Don't Drink the Water'da, On The Buses'ın üç büyük ekran gösteriminde ve iki sinema seks komedisinde (Adventures of a Taxi Driver, Adventures of a Plumber's Mate) rol aldı. Daha sonra Personal Services (1987) ve The Krays (1990) filmlerinde rol aldı. 1988'de BBC'nin uzun soluklu dizisi Last of the Summer Wine'da yeni bir karakteri canlandırdı: Clem "Smiler" Hemmingway. "Dizinin çok cazibesi var," dedi dizi için. "Dünyada başka hiçbir ülkede böyle bir komedi olduğunu sanmıyorum." 1995'ten 1997'ye kadar aynı derecede nazik sitcom Oh, Doctor Beeching! 2007 yılında sağlık sorunları nedeniyle Last of the Summer Wine'dan ayrıldı. Stephen Lewis kararlı bir sosyalist olarak kaldı. Ancak ironik bir şekilde, 1981'de Blakey karakteriyle CH otobüslerini tanıtmak için işe alındı; bu şirket Cardiff şehir konseyinin toplu taşıma tekelini kıran ilk özel otobüs şirketiydi. Bu tam da Blakey'nin muhtemelen onaylayacağı türden bir Thatcher devrimiydi. Tony Benn günlüklerinde 1984 yılında Lewis ile birlikte kampanya yürüttüğünü hatırlıyor ve onu "çok açık sözlü" ve "son derece eğlenceli" olarak tanımlıyor. Lewis 88 yaşına kadar yaşamıştır.