Lancashire doğumlu Warren Clarke, geniş omuzlu, güçlü görünümünü ve yaşanmış, köpek yüz hatlarını bir avantaja dönüştüren, muazzam bir varlığa ve hatırı sayılır bir çok yönlülüğe sahip bir aktördü. Yirmi beş yılı aşkın bir süre boyunca çok çeşitli yardımcı rollerde çalıştıktan sonra, 1996 yapımı Dalziel and Pascoe'da (Dalziel ve Pascoe) genellikle kaba, huysuz ve içkiyi fazla kaçıran Başkomiser Andy Dalziel rolüyle uluslararası bir başarı yakaladı. Dizi başladığında, Clarke Dalziel'i 'bira içen şovenist bir domuz' olarak özetlemişti, ancak karakter dizinin on bir yıllık süresi boyunca gelişti ve daha karmaşık ve sevimli (huysuz bir şekilde) hale geldi. Aktör ve yarattığı karakter arasında ortak noktalar da vardı: sabırsızlık, aptalları memnuniyetle tolere etmeme ünü; mizahi, saygısız bir doğa ve politik doğruluktan ortak bir hoşnutsuzluk. Özel hayatında futbol (ömür boyu Manchester City taraftarı) ve golf tutkunu olan Clarke, çalışkan bir vitray yapımcısının oğlu olarak, sahne sanatlarına olan sevgisini daha onlu yaşlarındayken geliştirdi. Cumartesi sabahları ve matinelerdeki gösterimler için sık sık sinemaya giden ("Flash Gordon" özel bir favori gibi görünüyordu) Clarke, ailesi tarafından seçtiği mesleği takip etmesi için aktif olarak teşvik edildi. Amatör tiyatrolarda sahne aldı, bu arada fotokopicilik yaparak para kazandı, Manchester Evening News için ayak işleri yaptı, ardından bir meyve ve sebze pazarında çalıştı ve on sekiz yaşında Huddersfield Rep'te ilk oyunculuk gösterisini yaptı. Clarke bir keresinde, yaşlı bir Alman akademisyeni canlandırdığı ilk performansının, beyaz görünmesi için saçına koyduğu kabartma unun terle karışıp hamur haline gelmesi ve yüzünden aşağıya akmasıyla yaşanan bir makyaj arızasıyla gölgelendiğini hatırlıyor. Sonunda sahnede ustalaşacaktı (diğer rollerinin yanı sıra, John Mortimer'in 1972 uyarlaması "I, Claudius" filminde Caligula'yı ve West End'de "Three Days in May" filminde Winston Churchill'i canlandırdı, The Guardian'ın eleştirmeni bu performansı "tamamen ikna edici" olarak tanımladı).1960'ların sonlarından itibaren Clarke, ilk olarak Granada'da Tatlı Sert (1961) ve Callan (1967) gibi dizilerde az çok düzenli televizyon işi buldu. Yıllarca geçim sıkıntısı çeken bir aktör olarak kaldı ve ancak iki yakasını bir araya getirecek kadar kazandı. Londra'daki Royal Court'ta sahneye çıktı ve durumunu iyileştirmek için minibüs şoförü olarak ikinci bir gelir elde etti. Sonunda beyaz perdede Stanley Kubrick'in Otomatik Portakal (1971) filminde canlandırdığı melon şapkalı, şiddet yanlısı haydut rolüyle dikkatleri üzerine çekti. Clarke'ın kariyerindeki dönüm noktası, Nice Work (1989) filminde liberal görüşlü bir akademisyenle tebeşir ve peynir ilişkisine giren bir mühendislik firmasının domuz kafalı yöneticisi rolüydü. Aradan geçen yıllarda, etkileyici yüz hatları hem komedi hem de dramada çeşitli başrol ve yardımcı rolleri arka arkaya süsledi: ITV'nin Jennie'sinde Churchill: Lady Randolph Churchill (1974); "The Hunchback of Notre Dame"'ın 1976 televizyon versiyonunda Quasimodo; epik mini dizi Masada'da (1981) isyankar bir Roma askeri; şamatalı parodi Çok Gizli'de (1984) asık suratlı bir Doğu Alman STASI subayı; Blackadder the Third'de (1987) domuz düşkünü bir Regency dönemi sanayicisi; BBC'nin olağanüstü yapımı Bleak House'da (2005) sadık, bıyıklı Lawrence Boythorne; Down to Earth'ün (2000) ilk iki sezonunda "patheticically nice" market bahçıvanı Brian Addis. Coronation Street'te (1960) Elsie Tanner'ın yeğeninden Call the Midwife'da (2012) titiz bir diyabetik hastaya kadar, Clarke'ın konuk oyuncu olarak yer aldığı diziler de oldukça yoğundu. 1975 yapımı popüler mini dizinin Winston Graham'ın romanlarından uyarlanan yeniden çevrimi Poldark'ın (2015) oyuncu kadrosunda yer aldı. Clarke 67 yaşında uykusunda öldüğünde çekimler Bristol ve Cornwall'da çoktan başlamıştı.