Max Robinson 1 Mayıs 1939'da Richmond, VA'da Maxie ve Doris çiftinin çocuğu olarak dünyaya geldi. Robinson. Kardeşleri Jewell ve Jean kız kardeşler ve Randall. 1959'da, 20 yaşındayken, Max Robinson dört beyazı geride bıraktı. Portsmouth, VA'daki yerel bir TV kanalında bir pozisyon için başvuranlar haberleri canlı yayında okudu. Sadece bir sorun vardı: yüzü istasyonun logosunu taşıyan bir slaytın arkasına gizlendi. "Bir gece," Clarence Page Chicago'da yazdı, "[Robinson] slaytın kaldırılmasını emretti Böylece akrabaları onu görebilecekti. Ertesi gün kovuldu. Washington'a taşındığında, ilk Afro-Amerikan sunucu oldu. 1969'da WTOP-TV Kanal 9'da yerel bir televizyon haber programında ve bir televizyon haber programındaki ilk Afro-Amerikan sunucu oldu. WRC'de çalıştığı üç buçuk yıl boyunca altı gazetecilik ödülü kazandı 1968'de sivil haklar için yapılan ayaklanmalar gibi olayları haberleştirdiği için Martin Luther King, Jr.'ın suikastı, savaş karşıtları gösteriler ve ulusal seçimler. Bu süre zarfında Robinson siyahların yaşamı üzerine çektiği belgesel ile iki bölgesel Emmy ödülü kazandı WTOP'ta Gordon Peterson ile birlikte akşam 6:00 ve 11:00'de Anacostia'da The Other Washington başlıklı bir program hazırladı. haber bültenleri ve gerisi tarih oldu. Aralarında öyle bir uyum vardı ki Robinson ve izleyicileri, Hanefi Müslümanlar rehine aldıklarında Washington Camii'nde sadece Max Robinson ile konuşurlardı. 1978'de, Roone Arledge ABC News' gece haberlerini yenilemek istediğinde World News Tonight programında, Max Robinson'u 60'lardan kalma bir programdan hatırladı. Minutes röportajı ve yeni üç sunuculu programının bir parçası olması için onu işe aldı. format: Frank Reynolds Washington'da, Peter Jennings Londra'da ve Robinson Chicago'da. Bir gece programında sunuculuk yapan ilk siyahi oldu. ağ haber yayını. Robinson hemen ardından ırkçılıkla her fırsatta ve ne pahasına olursa olsun mücadele etmek için gerekli. Kanal patronlarıyla sürekli olarak Haberlerin siyah Amerika'yı tasvir etme biçimi ve siyahların bakış açısını yansıtıyor. Robinson'un bir gazeteci olarak dürüstlüğü ve Önyargılara karşı mücadelede lider olarak oynadığı rol onu bir akıl hocası haline getirmiştir pek çok genç siyahi televizyon gazetecisi için. Ne yazık ki, o asla hayranlığa layık olduğunu hissetti ya da başarılarından memnun kaldı. Bu arkadaşlarının ve iş arkadaşlarının önemli bir değişim olduğunu fark etmeleri uzun sürmedi. davranışlarında değişiklik oldu. İnatçı ve huysuz oldu. İşe geç geliyor ya da hiç gelmiyordu ve alkole olan düşkünlüğü salgın boyutlarında. Üç kez evlenmiş ve dört çocuk babasıydı. Çocuklar. AAP web sitesinden alınmıştır: ABC'deki yönetim Robinson'un neden olduğu imaj sorunlarından dolayı hayal kırıklığına uğradı. Ne zaman Frank'in ölümüyle birlikte tek sunucu formatına geçtiler. Reynolds, Robinson'ı haber özetlerini hazırlamaya ve hafta sonu haber programı. 1984'te ABC'den ayrılarak ilk siyah Chicago'daki WMAQ'da sunuculuk yaptı. Ancak bu uzun sürmedi ve 85 yılında WMAQ'dan ayrıldı. Ne yazık ki, tam da hayatını yeniden düzene sokmak üzereyken Illinois, Blue Island'da zatürre teşhisiyle hastaneye kaldırıldı. Doktorların rahatsızlığının nedenini bulması uzun sürmedi. O durumunu gizli tuttu. Çoğu haber kuruluşunun zaten biliyordu ve bir gazeteci arkadaşının mahremiyetine saygı göstermeye karar verdi. için O zamanlar AIDS'li olmak dışlanmak demekti. Bazı açılardan hala öyle. Ama 1988'de durum çok daha kötüydü. 1988'in sonbaharında Howard Üniversitesi Gazetecilik Okulu'nda bir konuşma yapmak üzere Washington'a gitti. O gecenin ilerleyen saatlerinde giderek hastalandı ve Howard Üniversite Hastanesi. Max Robinson, 20 Aralık 1988 sabahı vefat etti. Durumunun gerçekliği sonunda ortaya çıktı: öldü AIDS'e bağlı komplikasyonlardan. Her köşeden gazeteciler başkentteki cenaze töreninde Rahip Jesse Jackson bir konuşma yaptı ve eski ortağı Gordon Peterson birkaç söz söyledi. Güzel bir konuşmaydı. Servis. Max Robinson, hizmet alanındaki başarıları için Edward R. Murrow ya da Frederick Douglass gibi gazetecilik. Ama o artık kayboluyor. kolektif hafızadan. Onun hakkında yazılmış hiçbir kitap yok. Orada onun hikayesini anlatan belgeseller ya da diziler yok. Evet, karamsardı ve huysuzdu. İçki içmesi ve depresyon nöbetleri sonraki yıllarda yaptığı işler. Bazen onu seven insanlar incindi. söylediği ya da yaptığı şeyler yüzünden. Hatalar yaptı. Ve AIDS'ten öldü. Fakat Sadece bu değildi. 1959'da kaydırağı indirdi, böylece Portsmouth sakinleri bu haberleri kimin verdiğini görebiliyordu. etkili bir üslupla. Washington'lılara Anacostia belgeseliyle Washington'da. Hayatını riske atarak rehine krizi sırasında müzakereci olarak hareket etmeyi kabul etmesi Washington Camii. Irkçılık duvarını kıran kişi oldu. ilk kez ve tekrar tekrar. Genç siyahi gazetecilere akıl hocalığı yaptı. Açtığı kapıdan içeri giriyordu. Ayağa kalktı ve işaret etti kendi ağında bile ırkçılık yapmak daha kolay olacakken parayı alır ve haberleri okurdu. Çocuklarını eğitmeye çalıştı. Afrika mirasları hakkında. Çabaları için çok sayıda ödül kazandı ve Afro-Amerikan gazeteciler için işleri çok daha kolaylaştırdı. Bugünün.