Deadpan komedyen Charles Sydney Grodin (asıl adıyla Grodinsky) Pittsburgh, Pennsylvania'da Rus/Polonya kökenli bir ailenin çocuğu olarak doğdu ve Ortodoks bir Yahudi ailede büyüdü. Miami Üniversitesi'ne devam etti ancak okulu bırakarak mücadeleci bir aktör olmayı tercih etti. İnsanlık suçu (1951) filminin onu seçtiği mesleğe doğru yönlendirdiği söylenir. Kendi sözleriyle: "İki şey oldu. Birincisi, sanırım Elizabeth Taylor'a karşı büyük bir aşk besliyordum. İkincisi, Montgomery Clift oyunculuğu 'Vay canına, bu oldukça kolay görünüyor - sadece bir adam konuşuyor.'" gibi gösterdi. 1956-59 yılları arasında Uta Hagen ile geçirdiği bir dönemden sonra, 1962 yılında Broadway'de sahneye çıkmadan önce Lee Strasberg'in Aktörler Stüdyosu'na katıldı. Grodin, 1954 gibi erken bir tarihte beyazperdede görünmesine rağmen, Rosemary'nin Bebeği (1968) filminde kadın doğum uzmanı Dr. C.C. Hill'in küçük ama önemli rolünü oynayarak eleştirmenlerin dikkatini çekene kadar bu mecrada büyük bir ilerleme kaydetmedi. Bunu kısa süre sonra daha önemli roller izledi. İlk büyük başrolü, Neil Simon'ın yazdığı ve Elaine May'in yönettiği bir kara komedi olan Kırık Kalpli Çocuk'ta (1972) oynadı. Grodin esasen egoist bir ana karaktere çekicilik ve insanlık katmayı başardı. Film eleştirmeni Roger Ebert Grodin'in performansını överek oyuncuyu "bir tür Dustin Hoffman-as-overachiever" olarak tanımladı ve bu görüş New York Times'dan Vincent Canby tarafından da yinelendi. İronik bir şekilde, Grodin daha önce Hoffman'ı yıldızlığa taşıyan Aşk Mevsimi'ndeki (1967) önemli rolü reddetmişti (ayrıca -muhtemelen akılsızca- Jaws'taki (1975) okyanus bilimci Matt Hooper rolünü de geri çevirdi ve bu rol Richard Dreyfuss'a gitti).Grodin'in asıl çıkışını Broadway sahnesinde yaptığı "Same Time Next Year" (1975) (Ellen Burstyn ile birlikte), her biri başka biriyle evli iki kişinin Kuzey Kaliforniya'daki bir hanın aynı odasında 24 yıl boyunca tek bir gün boyunca evlilik dışı ilişki yaşamalarını konu alan son derece başarılı bir romantik komediydi. İki başrol oyuncusu yedi ay sonra diziden ayrılsa da, Grodin artık Hollywood'da komik bir aktör olarak çok aranıyordu ve bir dizi hit komedide rol aldı: Heaven Can Wait (1978), Seems Like Old Times (1980), The Lonely Guy (1984) ve Geceyarısı Av (1988). Ayrıca, Walter Matthau ve Dan Aykroyd ile birlikte kırılgan psikiyatrist ve radyo sunucusu Dr. George Maitlin'i canlandırdığı, değeri bilinmemiş fars The Couch Trip'te (1988) başarılı bir performans sergiledi. Muhtemelen gişedeki en popüler başarısı, aile odaklı komedi Beethoven'da (1992) Saint Bernard cinsi köpeği canlandırması oldu. Eleştirmenlerin pek de hevesli olmamasına rağmen, film izleyicilerin beğenisini kazandı, dünya çapında 147,2 milyon dolar hasılat elde etti ve bir devam filmi çekildi. 1990'ların ortalarında Grodin kendini bir televizyon sunucusu (Charles Grodin (1995)) ve siyasi yorumcu olarak yeniden keşfetti. Carson ya da Letterman'ın talk show programlarına sık sık konuk oldu ve genellikle sette komik bir şekilde rahatsız edici durumları kolaylaştırmak için kavgacı bir dil-yanak karakterinin kişiliğini benimsedi. Grodin aynı zamanda hem kurgu hem de kurgu dışı alanlarda üretken bir yazardı. Otobiyografisi "Burada Olmasaydın Çok Güzel Olurdu" başlığını taşıyordu: My Journey Through Show Business" (1989). Charles Grodin, 18 Mayıs 2021'de Wilton, Connecticut'taki evinde 86 yaşında kemik iliği kanserinden öldü.