Filmografisine dönüp baktığımızda, Vladek Sheybal'ı savaştan harap olmuş Varşova'nın fonunda, ilerleyen Alman birliklerine Molotof kokteylleri fırlattığı bir sahnede hayal etmek zor değil. Ancak, hayatının bu bölümü gerçekte yaşanmıştır. Polonya yeraltı örgütünün bir üyesiydi, iki kez yakalandı ve toplama kamplarına kapatıldı. Her ikisinde de kaçtı. Savaştan sonra doktor mu yoksa aktör mü olacağı konusunda kararsız kaldı. Bir ressam ve Güzel Sanatlar profesörü olan babası, mimar olması için baskı yaptı. Elbette oyunculuk kazandı ve Vladek prestijli Stanislavsky Oyunculuk Okulu'nda altı ay geçirdi ve Drama Yönetmenliği Okulu'ndaki eğitimini tamamlamak için dört yıl daha harcadı. Varşova'daki Ulusal Tiyatro sahnesinde Roman Polanski ile aynı soyunma odasını paylaştığında, Polonya'nın önde gelen oyuncularından biri haline gelmişti. Beyazperdede ilk kez Andrzej Wajda'nın 1944 Varşova Ayaklanması sırasında Polonya Direnişi'ni anlattığı Kanal (1957) filmiyle tanındı. İronik bir şekilde, kendi itirafına göre Vladek'in içinde bir damla bile Polonyalı kanı yoktu; etnik kökeni Ermeni, İskoç ve Avusturyalı karışımıydı. İngilizce öğrenmeden önce akıcı bir şekilde Fransızca, İtalyanca ve Almanca konuşuyordu. 1960'lı yılların başında zanaatını mükemmelleştirmek için bir burstan yararlanarak İngiltere'ye giden Vladek, burada kalmaya karar verdi. Sınırlı İngilizce bilgisi ve bağlantılarının olmaması onu bir dizi önemsiz iş yapmaya zorladı. Cebindeki son on sterlinle İngiliz edebiyatı okumak için Oxford'a gitti. İngilizcesi geliştikçe drama öğretmenliği yapmaya başladı. Çok geçmeden, Oxford Üniversitesi Opera Kulübü'nde bir Rus oyununu başarıyla sahnelemesi, BBC'de aktör/yönetmen olarak işe girmesini sağladı. Sean Connery'nin (o zamanki kız arkadaşı Diane Cilento Vladek'in sahnede yönettiği) teşvikiyle, Rusya'dan Sevgilerle (1963) filminde satranç büyük ustası ve SPECTRE ajanı Kronsteen rolünü isteksizce üstlendi ve ilk James Bond kötü adamlarının en unutulmazlarından biri olarak ortaya çıktı.Kültürlü sesi, sivri burnu ve delici, hipnotize edici gözleriyle Vladek, 60'lı ve 70'li yıllarda ekrandaki en tanınmış yüzlerden biri oldu. Çoğunlukla, hem epizodik televizyon (örneğin The Saint (1962), Danger Man (1964)) hem de sinema filmlerinde (örneğin Saşkın ajanlar (1974)) Orta Avrupa veya Sovyet casusları olarak özel olarak tasarlanmış alaycı, uğursuz veya eksantrik rollerde yer aldı. Alametifarikası olan ekran kişiliğini mükemmelleştirmesi kısmen aktris Bette Davis'in tavsiyelerine bağlıydı. 1992'de FAB dergisinde yayınlanan bir röportaja göre Davis ona 'gözlerini kısmasını, sesini fısıltıya indirmesini ve uzun duraklamalar yapmasını' tembihlemişti. Bu tavırları takınmak, kötü adamı oynamadığı zamanlarda bile işine yaradı. Ken Russell'ın filmlerinde, özellikle de Aşık Kadınlar'da (1969) çökmekte olan heykeltıraş Loerke rolünde ve The Boy Friend'de (1971) Cecil B. DeMille karikatürü De Thrill olarak birkaç kez yer aldı. Ayrıca Gerry Anderson'ın kült bilimkurgu dizisi UFO'da (1970) esrarengiz psikiyatrist Dr. Doug Jackson'ı canlandırdı (daha önce aynı yapım ekibi için Doppelgänger (1969) filminde benzer bir karakteri canlandırdıktan sonra bu rolü aldı). 1977 yılında, kısa ömürlü antoloji dizisi Supernatural'ın (1977) bir bölümünde canlandırdığı ürkütücü hancı rolündeki performansıyla The Dracula Society tarafından Hamilton Deane Ödülü'ne layık görüldü. Kariyerinin son dönemlerinde Vladek sahneyi tekrar ziyaret etti ve Londra'da Mahler" (1973), Shylock rolüyle "Venedik Taciri Üzerine Çeşitlemeler" (1977) ve Friedrich Nietzsche rolüyle "Kartal ve Yılan" (1988) oyunlarında yer aldı. Ayrıca Londra TV Akademisi'nde oyunculuk dersleri verdi ve genç kadınlara takıntılı orta yaşlı erkekler olarak Fransız sinemasına birkaç giriş yaptı. Zanaatında kusursuz bir mükemmeliyetçi ve Avrupa'nın en büyük karakter oyuncularından biri olan Vladek, Ekim 1992'de Londra'daki evinde 69 yaşında beklenmedik bir şekilde öldü.