İngiliz karakter oyuncusu Mona Washbourne, kariyerinin erken dönemlerinde ebeleri, barmaidleri, dadıları, ev sahiplerini ve fabrika işçilerini canlandırdığı için işçi sınıfının doğal bir sembolüydü. 27 Kasım 1903'te İngiltere'nin Birmingham kentinde doğdu ve Yardley Ortaokulu'na gitti. Arthur Edmund Washbourne ve Kate (kızlık soyadı Robinson) Washbourne'un kızı olarak piyano onun erken yaşlardaki tutkusuydu ve başlangıçta Birmingham Müzik Okulu'nda konser piyanisti olmak için eğitim aldı. Sahnede konser verdikten ve radyoda yayın yaptıktan sonra, Nisan 1924'te Yarmouth'ta "Modern Follies" konser partisinde hem piyanist hem de soubrette olarak ilk profesyonel sahne deneyimini yaşadı. Bu noktadan sonra kendini tamamen oyunculuğa verdi ve "Fol-De-Rols" revüsüyle üç sezon boyunca turneye çıktı ve müstehcen, eksantrik komedi için özel bir yetenek geliştirdi. Çeşitli repertuar topluluklarında sahne aldı ve Londra sahnesindeki ilk büyük dramatik başarısını 1937'de Westminster Tiyatrosu'nda "Mourning Becomes Electra" ile Minnie ve Bayan Hills çift rollerinde kazandı. Daha ilginç bir rol olan "Blithe Spirit" (1945) filmindeki Madam Arcati ve "The Winslow Boy" (1946) filmindeki müşfik gazeteci rolleriyle övgü topladı. Savaş sonrası yıllarda The Winslow Boy'daki (1948) rolünü sinemaya aktardı ve yetenekleri için yeni bir yol açıldığını gördü. İlk film rollerinin çoğu küçük ve sıkıcı olma eğilimindeyken, aynı zamanda oldukça renkliydi ve nadiren bazılarını yapmakta başarısız oldular. bir tür izlenim. Yıllar geçtikçe bu rollerin boyutları da büyüdü. Acemi Doktor'da (1954) bir ebeyi; Cast a Dark Shadow'da (1955) Mavi Sakal benzeri büyücü Dirk Bogarde'ın yaşlı ve talihsiz ilk eşini; Yalancı Billy'de (1963) baş karakterin annesini (1960'ta sahneye koyduğu bir başka rol); Benim Tatlı Meleğim'de (1964) saçma sapan Mrs. Pearce (1964); Night Must Fall'un (1964) yeniden çevriminde psikopat Albert Finney'i bilmeden çalıştıran aristokrat bir cadaloz; Korkunç Koleksiyoncu'da (1965) bir başka psikopat olan Terence Stamp'ın huysuz teyzesi.Noël Coward'ın "Nude with Violin" (1957) ve "Present Laughter" (1958) oyunlarındaki rolleriyle sahnede etkilemeye devam eden sanatçı, "Misalliance" (1967) oyununda da büyük bir etki yarattı ve "Harvey" (1975) oyununda Helen Hayes'in yerine geçerek sürekli şaşkınlık yaşayan ve kafası karışan Veta Simmons rolünde doğal bir oyunculuk sergiledi. Amerika Birleşik Devletleri'nde, "Home" (1970) filmindeki katkısıyla bir Tony adaylığı kazandı. Kariyerini Glenda Jackson ile birlikte "Stevie" adlı oyunda eksantrik yeğeni şair "Stevie Smith" ile yaşayan dithery bakire teyze rolüyle dikkat çekici bir şekilde taçlandırdı. İki kişilik bir gösteri olan Stevie'yi (1978) Jackson'la birlikte filme çektiklerinde daha fazla beğeni kazandılar. Washbourne, New York, Boston ve Los Angeles da dahil olmak üzere en iyi eleştirmen destek ödüllerini kazandı, ancak En İyi Yardımcı Kadın Oyuncu dalında Oscar'a aday gösterilmedi. 1980'lerin başında kariyerinin son yıllarını televizyonda "Mrs. Higgins" başrollerini Twiggy ve Robert Powell'ın paylaştığı George Bernard Shaw'ın Pygmalion'unun (1981) bir versiyonunda; "Nanny Hawkins" epik mini dizi Brideshead Revisited'da (1981) ve "Queen Mum" Charles & Diana'da: A Royal Love Story (1982) filminde oynadı. Uzun süre aktör Basil Dignam ile evli kalan Dignam 1979 yılında öldü. Diana ise on yıldan kısa bir süre sonra, 1988'de 84 yaşında öldü. Çiftin hiç çocuğu olmadı.