Jean Willes en çok 1950'ler ve 1960'larda B-filmlerinde ve küçük ekranda oynadığı rollerle tanınır. Güzel ve düzgün vücutlu olan Willes, genellikle sert altın avcılarını, parti kızlarını, silah tüccarlarını ve salon kızlarını canlandırdı. Barbara Nichols ya da Iris Adrian'ın kurnaz ve daha zeki bir versiyonu gibi görünüyordu ve çok yönlü olmasına rağmen hiçbir zaman yıldızlığın ilk kademesine yükselemedi; geçmişe bakıldığında, otuz yılı aşkın kariyeri boyunca kendisine verilenden çok daha fazlasını yapabilecek kapasitede olduğu görülüyor.15 Nisan 1923'te Los Angeles'ta doğdu, Utah ve Seattle'da büyüdü. Oyunculuk kariyerine ilgi duyunca doğduğu şehre döndü ve 1942'de Columbia için kendi adıyla komedi filmlerinde oynamaya başladı. Diğerlerinin yanı sıra Harry Langdon, Andy Clyde, Eddie Foy Jr, Joe DeRita, Sterling Holloway ve Hugh Herbert gibi eğlenceli komedyenlere zeki ve seksi bir folyo oldu. So Proudly We Hail! (1943), Gönüllü Melekler (1944) ve Salty O'Rourke (1945) gibi uzun metrajlı filmlerde küçük roller aldıktan sonra, savaş sonrası uzun metrajlı programlarda Douglas Kennedy ile birlikte Revenue Agent (1950), Ölüm Berzahı (1952) ve Johnny Weissmuller'in "Jungle Jim" gezilerinden birinde başrol oyuncusu statüsü kazanmaya başladı.Willes Hollywood'da bir cheesecake demirbaşı haline geldi ve film ve TV işleri istikrarlı bir şekilde devam etti. Ancak bir "A" filminde rol alacak kadar şanslı olduğunda, Bob Hope komedisi Korkak Kahramanın Oğlu (1952) ve "En İyi Film" savaş destanı İnsanlar Yaşadıkça (1953) filmlerinde olduğu gibi, zar zor göründü. Bir "A" filminde en fazla ekran süresine sahip olan oyuncu, Dr. Miles Bennell'in (Kevin McCarthy)'güzel hemşiresi ve satır aralarını okuyacak olursak eski sevgilisi olarak bilimkurgu kült klasiği Merihten Saldıranlar'da (1956) yer aldı. (SPOILER: Kurgusal Kaliforniya kasabası Santa Mira'da Bennell dışındaki herkes gibi o da uzaylılara yenik düşer). Clark Gable'ın daha az çaba sarf ettiği Dört Kraliçeli Kral (1956) filminde yaşlanan Gable'ın ilgisini çekmek için yarışan dört kadından biriydi. Televizyondaki konuk oyuncu rolleri ona daha fazla görünürlük kazandırdı ve westernlerde (The Life and Legend of Wyatt Earp (1955), Maverick (1957)) ve suç dramalarında (Perry Mason (1957)) sık sık görüldü, genellikle sempatik olmayan kadınları oynadı, ancak bazen daha hoş veya saygın karakterleri canlandırdı. Son sinema filmleri Deniz Kuşları (1964), Belalı Miras (1970) ve Büyük Bahis (1975) oldu. Birkaç televizyon rolünden sonra 1976'da emekli oldu. 3 Ocak 1989'da 65 yaşındayken karaciğer kanserinden öldü. İkinci kocası NFL futbol oyuncusu Gerard Cowhig, 1995 yılında Van Nuys, California'daki evlerinde öldü. Gerry adında bir oğulları vardı.