Normalde bilgili, yumuşak dilli ve iyi huylu olan Alabama doğumlu (2 Temmuz 1937) Bir kamyon şoförünün kızı olan aktris Polly Dean Holliday, oldukça geniş bir tiyatro birikimine sahipti 70'lerin TV'sinde çok popüler sitcom'da sakız çiğneyen garson Florence Jean Castleberry rolüyle şımarık, mavi yakalı yıldızlığa ulaştığında geçmişi Medea" ve "The Lady's Not for Burning" gibi yapımlarda rol aldığı Alabama College for Women ve Florida State University'deki eğitiminin ardından Polly, profesyonel sahne kariyerine Kuzey Carolina'da açık hava tiyatrosunda başladı ve Sarasota, Florida'daki Asolo Repertory Company'ye katılarak uzun süre saygın bir şirket üyesi oldu. İlk misafirliği sırasında (1962-1972), "The Way of the World" (1962), "Major Barbara" (1967), "As You Like It" gibi klasik ve çağdaş yapımlarda yer aldı; (1967), "Look Back in Anger" (1968), "Joe Egg" (1970), "Candida" (başrol, 1971), "The Subject Was Roses" (1971) ve "House of Blue Leaves" (1971). Şirketteki sonraki rolleri arasında "Hay Fever" (1974) ve "Free and Clear" (2004) yer aldı. Polly, sağlam bir klasik şöhret inşa ederken Alabama aksanını gizlemek için uzun süre ve çok çalıştı. Aynı zamanda ilkokullarda piyano ve müzik öğretmenliği yaparak gelirine gelir kattı.1964'te "Orphee" ile Broadway dışı ilk çıkışını yaptıktan sonra 1972'de Doğu Yakası'na taşındı ve 1974'te Dustin Hoffman'ın yönettiği "All Over Town" ile ilk Broadway çıkışını yapmadan önce "Wedding Bond," ve "The Girl Most Likely to Succeed" New York yapımlarında yer aldı. Daha sonra Pittsville - Ein Safe voll Blut (1974), W.W. and the Dixie Dancekings (1975) ve Başkanın Bütün Adamları (1976) gibi filmlerde küçük rollerde görünmeye başladı. 1976'da Polly, Flo'nun gösterişli TV rolünü kazandı. Karavan parkı süprüntüsünü keyifli bir şekilde yeniden tanımlayan Güneyli haşhaş satıcısı olarak aktris, kendisine iki Altın Küre ödülü ve bir Emmy adaylığı kazandıran sınır tanımayan bir performans sergiledi. Hayranlarını o kadar etkiledi ki (karakteri "Kiss mah grits!" sloganını ortaya çıkardı), uygun bir şekilde Flo (1980) adlı kendi spin-off'u verildi. Şaşırtıcı bir şekilde, bir başka Emmy adaylığına rağmen dizi sadece bir sezon sürdü. Polly, ciddi tiplemelerden kaçınmak için televizyonun ilgi odağından uzaklaştı ve ilk aşkı olan tiyatroya geri döndü. Broadway'de ve bölgesel tiyatrolarda "A Sense of Humor" (1983), "Black Coffee" (1985), "Arsenic and Old Lace" (1986) oyunundaki eksantrik Martha Brewster, "The Glass Menagerie" oyunundaki Amanda Wingfield rolleriyle yeniden saygı ve eleştirel dikkat kazandı; (1988), Tony adayı olduğu "Cat on a Hot Tin Roof" (1990), "A Quarrel of Sparrows" (1993), "Harvey" (1993)'deki Veta, "Picnic" (1994)'deki evde kalmış öğretmen Flo Owens ve yine Broadway dışında "Marco Polo Sings a Solo" (1998).Polly zaman zaman hem komik hem de dramatik filmlerde alıngan roller üstlenmiştir, örneğin eski Gişe rekortmeni yaratık filminde garip bir sonla karşılaşan çatlak Gremlinler (1984) ve televizyonda kısa süreliğine Eileen Brennan'ın yerine Kaptan Amanda Allen serinin içinde Er Benjamin (1981) Bayan Brennan'ın 1982'de geçirdiği ölümcül trafik kazasından sonra Polly hiçbir zaman Alice (1976) yılları boyunca özellikle konuk oyuncu olarak sağlıklı bir tempoda. Nominal olarak bilge ve Stir Crazy," "The Golden Girls," "Amazing Stories," "The Equalizer" ve "Homicide gibi dizilerde inatçı anneler ve büyükanneler: Life on the Streets." Ayrıca kısa ömürlü suç dizisi The Client'ta (1995) Momma Love ve hit sitcom Home Improvement'ta (1991) Patricia Richardson'ın annesi olarak yinelenen rolleri vardı.Milenyuma girerken Müthiş Dadı (1993), Bay Yanlış (1996), Komik Tuzak (1998), Stick It (2006), Şıpsevdi (2007) ve Dürüst Oyun (2010) gibi filmlerde ara sıra rol almaya devam etti. Ayrıca "Guguk Kuşu Zamanı" (2000), "Mal Paylaşımı" (2007), "Bir Noel Şarkısı" (2013) ve "Eski Dostlar" (2014) gibi oyunlarda sahnede yer aldı.