Tam adı Joseph Alexander Caesar Herstall Vincent Calleja'ydı - ama o daha iyiydi Joseph ya da Joe Calleia olarak bilinen, Hollywood'un en tanınmış kötü adamlarından biri. Çocuklar. Ancak Calleia'nın kökleri ve yetenekleri karakterinden çok daha derinlere uzanıyordu. Aktör. Maltalı'ydı, o çorak ama tarihi açıdan önemli topraklarda doğmuştu. Akdeniz'de İtalya ve Afrika arasındaki Malta adası. Bu Malta kültürü halkların (kısmen Arap) kesiştiği bir kavşak noktasıydı ancak cesur balıkçılar, denizciler ve savaşçılar - 16. yüzyılda kanıtladıkları gibi yüzyıl Türkleri - gururluydu. Ama Calleia'yı tutamadı, İyi bir şarkı söyleme sesi ve beste yapma yeteneği ile kutsanmış olan 1914'te Kıta'ya giden mızıka grubu. Bu bir Avrupa'ydı I. Dünya Savaşı'nın ilk darbelerini hissediyordu ve Calleia'nın grubu Müzik salonlarında ve kafelerde enine boyuna. Paris'e gitti ve Sonunda bazı konserlerde şarkı söylemek için Londra'ya geldi. Ve oradan Yeni Dünya'nın cazibesi onu New York'a getirdi. 1926. Yetenekli bir şarkıcı için yeterince doğal bir geçişti. Oyunculuk. Calleia Broadway'deki ilk oyununu orijinal bir dramada oynadı 1926'nın sonlarından 1928'in başlarına kadar uzun bir süre "Broadway" olarak adlandırıldı. Bu, 1935'in başlarında oynadığı yedi oyunun ilkiydi. Bir tane aldı. 1930-31 sezonunda "Grand "Grand "Grand "Grand Otel". İyi eleştiriler aldı (bir keresinde onu "parlak ışık" olarak adlandırdı. Broadway) ve daha sonra panolarda yürümesinin en iyi işi olduğunu hatırladı aktör olarak geçirdi. 1931'e gelindiğinde, yönlendirmesi gereken başka bir rota daha vardı. Hollywood onu fark etmişti, çünkü bir aktör olarak kısıtlı yoğunluğu tekil bir çehre ile eşleşiyordu - ağır kapaklı gözler ve karanlık yüz hatları Bu da ona tedirgin edici ve tehditkâr bir görünüm veriyordu. Yine de bazen Sesindeki belirgin tını, iyi bir şarkıcı olduğunu ele veriyordu. O sadece yeterince vardı Latin, Yunan ya da Ortadoğulu - ya da yerli - yapmak için aksan çeşit çeşit. Tabii ki, görünüşü erken yaşta ağır roller alacağı anlamına geliyordu. MGM ile sözleşme imzaladı ve ilk iki filmini 1931 yılında yaptı. 1935 yılına gelindiğinde görünüşü ona mafya babası Sonny Black rolünü kazandırdı. Calleia, birçok yönüyle ve karakteristik dişlerini sıkarak yaptığı konuşmasıyla kendini iyi bir şekilde akladı. 1930'lara kadar hemen hemen Bir mafya babası olarak yazıldı, varyasyonlarla. Her zaman yalın ve aç bak, o bir kulüp sahibiydi Kocamın İşi Çok (1936) ve Atmosferik filmde bir hükümet polisini oynadı. Algiers (1938). Yardım etmek için bile zamanı vardı. film için bir senaryo yazmak El Dorado'lu Robin Hood (1936) Warner Baxter ile birlikte. Calleia sona erdi karakter oyunculuğunun zıt uçlarındaki rollerle on yıl spektrum - bazen bir rahip olarak merkez sahnede ağır elli Full Confession (1939) ve çoğu Vasquez rolüyle hafızalara kazınan, talihsiz gemide adalete teslim edilen suçlu Kelle avcılarının istila ettiği Amazon dağlık bölgesine düşen DC-3 Kim Ölecek? Kim Dönecek? (1939). Bu bir klasik macera draması -- yeniden Rod Steiger -- harika bir yardımcı oyuncu kadrosuyla Herkesin en sevdiği esprili kızıl da buna dahildi, Lucille Ball.1940'larda Calleia daha etnik rollerde oynadı - özellikle Çeşitli türlerde Hispanikler. Ama yine de rolleri unutulmazdı, El Sordo olarak Çanlar Kimin İçin Çalıyor? (1943) ve Rodriguez'in The Cross of Lorraine (1943). Ama iki rol öne çıkıyor. Onun Buldeo'su Alexander Korda'nın klasik yapımı Hint Esrarı (1942) kişisel bir favori, çifte rol, sorun çıkaran köylü ve aynı zamanda Artık yaşlı ve bilge olan adam köy çocuklarına hikayeyi şöyle anlatır Anlatıcı. Makyaj çok iyi ve Calleia karakteri sevdi makyaj- çoğu izleyici yaşlı adam kimliğini açıkladığında şaşırır. Kimlik. Daha ana akım Hollywood, onun ilgi çekici rolüydü Şeytanın Kızı Gilda (1946) filminde Dedektif Obregon. Kendisi İyi adam, değil mi? - ama yan bakışlarıyla çok sinsice yaklaşıyor ve müdürleri dövmesi - Glenn Ford ve Rita Hayworth - sadece bilmediğiniz. Sonunda bir Shakespeare oyunundaki koro gibi, şu görevi üstlenir açıklamak ve özetlemek -belki de konuya ulaşmanın en iyi yolu değil ama bu yönetmenin seçimiydi. İkincil kısımları geriledi 1940'ların sonlarına doğru ve 1950'lerde Calleia ile eski rollerinin izini sürüyor ama onlara aynı şekilde yeni nüanslar veriyor. Kızılderili şefi Cuyloga rolünde bir cameo'dan biraz daha fazlası var - Amerikan yerlisi şefler, 1950'lerin Hollywood'unda pek az yaşlı aktörün sahip olduğu aksi takdirde değerli Disney uyarlaması The Light in the Forest (1958). Calleia o dönemde kısa bir süreliğine televizyona adım attı ama o yıl en sevdiği rollerden biri daha vardı. Olmadan şüphe Bitmeyen balayı (1958) bir Orson Welles'in en tuhaf filmlerinden biri. yönetmen/yıldız olarak çabaları. Düzensizliğin sınırında ama öyle ki öyle ki, insan izlemeden edemiyor ve her şeyin tadını çıkarıyor Welles'in maskaralıkları hala parlak film teknikleri: gölge ve ışık, vahşi kamera açıları, oynayan gringolar Meksikalılar-Charlton Heston bir vay ve gereğinden fazla karanlık ve abartılı performanslar ile gibi deneyimli dramatis personae Marlene Dietrich, Akim Tamiroff, Calleia, tabii ki, ve Welles'in kendisi skid row'dan bir polis şefi gibi görünüyor ve filmlerinde ortaya çıkan o komik karakter sesi Bir kenara. Beyaz saçlı Calleia, yorgun ve yaşlı polis çavuşu Menzies'tir, Welles'in uzun süredir ortağı, keyifsiz bir karakter. Her zaman yaptığı şeyi yapıyor. örtbas etmek ve müdahale etmek, sonunda Menzies'in sahtekar kaptanı hakkındaki gerçekle yüzleşmek. Calleia rolünden keyif aldı her zamanki tipine çok ters düşüyor - geçmişi tarafından taciz edilen bir adamı gösteriyor ve Kirli sırlar peşini bırakmıyor - savunmasız - ve çok insani. Bu harika bir 1963'te Calleia Hollywood'dan uzaklaştı ya da yelken açtı. Hak ettiği bir emeklilik için memleketi Malta'ya döndü. Bu Maltalılar kendi oğullarının kariyerini takip etmiş ve o da film kariyeri boyunca birkaç kez ziyaret etti. Şaşırtıcı olmayan bir şekilde en büyük hayranı kulüp tam evindeydi. Nazik ve cömert bir adamdı. nerede olurlarsa olsunlar hayranlarına minnettar - onların tüm mektuplar ve imzalı resimler göndermek için hızlı. Bu kesinlikle "Herkes beni tanır. ama kimse benim adımı bilmiyor." Onun vefatından sonra Malta ada devleti 1997 yılında iki hatıra pulu çıkarmıştır. onu onurlandırdı. Doğduğu evin önüne bir büstü dikildi. iyi iş çıkaran bu Maltalı VIP için bir anıt daha.