Macaristan doğumlu Karoly Vidor Birinci Dünya Savaşı'nı teğmen olarak geçirdi Avusturya-Macaristan piyadesinde. Ateşkesin ardından, kendi Berlin'e gitti ve Alman film şirketi Ufa'da kurgucu ve yönetmen olarak çalıştı. yönetmen yardımcısı. 1924 yılında ABD'ye göç etti ve birkaç yıl boyunca Yıllarca Broadway korolarında şarkıcı olarak hayatını kazandı ve (bir keresinde zaman) bir Wagnerian kumpanyası ile. Bu konuda çok az ayrıntı mevcut olsa da kariyerindeki bu dönem, ona, bu sayede kendi projesini finanse etmek için: deneysel bir kısa film Köprü (1929). Gücüne dayanarak MGM ile ilk uzun metrajlı filminin ortak yönetmenliği için anlaştı. Fu Manchu'nun Maskesi (1932). On yılın geri kalanında Vidor, nispeten çeşitli stüdyolarda, özellikle RKO (1935) ve Paramount (1936-37). 1939'da Columbia'ya katıldı ve burada kaldı. 1948'e kadar sözleşme imzaladı. Vidor'un kariyeri bir muamma. Hiçbir zaman özellikle üretken bir film yapımcısı, onun üretimi değişken olmuştur. Güzel bir görünüm içerir, ama kesinlikle ağırbaşlı bir romantizm, Prensesin Aşkı (1956) (başrolde Grace Kelly sondan bir önceki ekran rolü); ve bitmek bilmeyen sıkıcı yeniden çevrimi Silahlara Veda (1957). Açık Defterin diğer tarafında ise şarkıcının gösterişli biyografisi yer alıyor. Ruth Etting, Öldüren aşk (1955), Vidor'un yıldızlarından güçlü performanslar aldığı Doris Day ve James Cagney. Frank Sinatra da en iyi performanslarından birini sergiledi. gece kulübü şovmeni olarak performanslar Joe E. Lewis, alkolizmin pençesine düşmüştü. Çılgın şarkıcı (1957). Diğer Vidor'un öne çıkan isimleri Emekli Bayanlar (1941), Gotik bir Viktorya dönemi gerilimi, gergin bir şekilde yönetilmiş ve gerilim, nispeten klostrofobik bir ortama rağmen (oyuncular arasında, Hizmetçi Lucy rolünde aktris Evelyn Keyes vardı, 1944'te Vidor'un üçüncü karısı oldu). Son olarak, iki Rita Hayworth araçları, esintili müzikal Sana tapıyorum (1944) ve Vidor'un başyapıtı, kara filmin arketipi Şeytanın Kızı Gilda (1946). Bu zekice planlanmış, Entrika ve ménage-a-trois'in ahlaki açıdan belirsiz hikayesi Gilda"'daki bazı esprili diyaloglar yeniden çekimlerle seslendirildi, uzun birincil çekimler tamamlandıktan sonra. Aynısı iki kişi için de geçerlidir ana müzikal numaralar, şovu durduran "Put the Blame on Mame" ve "Amado Mio". Yine de, Vidor'un yönetiminde, tüm dramatik ve müzikal unsurlar mükemmel bir şekilde harmanlanmış. Filmin inkar edilemez bir elektriği var atmosfer, büyük ölçüde üç başrol oyuncusu arasındaki kimyadan kaynaklanıyor. Ne zaman aynı materyal daha sonra Macera Kadını (1952) (daha büyük bir bütçeyle), bu kimya belirgin bir şekilde yoktu.1948'de Vidor stüdyo patronuyla anlaşmazlığa düştü Harry Cohn, onu sözlü taciz ve istismar iddiasında bulundu. Kontratından çıkmak istedi. Warner Brothers başkanının kızı Doris Warner ile yeni evlenmişti. Harry M. Warner, Vidor daha prestijli bir stüdyoda çalışma fırsatı yakaladı. Cohn onun sessizce sessizce gitmesine izin vermeyecekti. Her şey bitmişti, aktör Steven Geray'ın ifadesine göre, kendisi sette Vidor'un hakaretlerine maruz kalmıştı. "Gilda". Glenn Ford, kim düşündü Vidor fırsatçılık yaparak kürsüye çıktı ve Cohn'un hedeflemek yerine, etrafındaki herkese karşı rutin olarak küfürlü bir dil kullanmıştır. özellikle herhangi bir kişiye karşı. Gerçek şu ki Vidor geçinmesi en kolay adam olduğu, filmin çekimleri sırasında ortaya çıktı. Liszt biyografik filmi Sonsuz şarkı (1960). Her ikisi de yıldızları (Dirk Bogarde ve Capucine) onu kötü huylu buldu ve dengesizdi. Ancak Vidor film tamamlanmadan öldüğü için (George Cukor'un devralması), diğer faktörler bir rol oynamış olabilir. Son tahlilde, sadece "Gilda" için, Charles Vidor Hollywood cennetinde bir yeri hak ediyor.