Tristram Jellinek, aktör; d. 28 Ağustos 1933, ö. 4 Kasım 1995 Çek kökenli bir baba ve İngiliz bir annenin çocuğu olarak Londra'da dünyaya gelen Jellinek, çoğunlukla iç bölgelerde yetişmiş ve iki yıl RAF'ta görev yaptıktan sonra RADA'da burs kazanmıştır. İlk işleri Harrogate ve Eastbourne'da repertuvarda yer almaktı ve daha sonra Richmond, Leatherhead ve Hornchurch'te çeşitli oyunlarda yer aldı ve The Teahouse of the August Moon'un Japon sakininden Mother Goose'daki Simple Simon'a kadar her şeyi oynadı. 1959'da West End'de Peter Brook'un yönettiği The Visit'te ve 1964'te Spike Milligan ve Joan Greenwood ile Oblomov'da yer aldı. Bu başarılara ve düzenli televizyon çalışmalarına rağmen, antikalara olan erken hayranlığı dikkatini dağıttı. Kensington'daki dükkânı koleksiyoncuların gözde uğrak yeriydi. Tristram Jellinek aktörlük ve antikacılık kariyerlerini ustalıkla birleştirdi ve her iki meslekte de kendine özgü bir iz bıraktı. Keskin bir şekilde kazınmış birçok cameo veren bir karakter oyuncusu olarak, sinema filmlerinde ve televizyonda tanıdık bir yüzdü. Bir antika satıcısı olarak, çok kişisel bir zevkle desteklenen keskin bir pazarlık gözüne sahip olmasıyla ün kazandı. Her iki kariyere de titiz bir uygulamayla birleşen ince bir eleştirel muhakeme tavrı getirdi. 10 yıldan biraz daha uzun bir süre önce oyunculuğa geri döndüğünde, Jellinek, belirli bir İngiliz üst sınıf sertliğini canlandırmada yararlı bir damar yakaladı. 1985'te, aristokrat bir yaşam tarzının peşinde koşarken temel bir gereklilik olarak tanıtılan Schweppes Tonik Suyu'nun reklamını yapan uzun soluklu bir Amerikan televizyon reklamında küçümseyen bir dükü oynamak için seçildiğinde ona kazançlı bir sözleşme kazandıran bir özellik. Greystoke, Another Country, Revolution, White Mischief, M. Butterfly ve A Handful of Dust gibi filmlerde de rol aldı ve her yönetmene telaşsız, anında, ince bir şekilde değerlendirilmiş bir karakter verdi. Televizyonda rol aldığı oyunlar arasında Selling Hitler ve The Old Devils gibi oyunların yanı sıra Widows ve One Foot in the Grave gibi popüler diziler de vardı. Philip Prowse'un Noel Coward'ın The Vortex'inin (1990'da Londra'daki Garrick Tiyatrosu'na transfer oldu) şaşırtıcı derecede ateşli prodüksiyonunda Pawnie olarak, yaşlı tekir kedi bulvarcı rolüne, dokunaklı bir iç ıssızlık duygusunu maskelemeyen bir kedi zevki getirdi. Karenin olarak (Anna Karenina'da, 1987) Tolstoy'un acı verici derecede terbiyeli ama tutkusuz boynuzlusu rolünde yine ideal bir oyuncuydu. 1990'da Mother Courage'da Papaz rolünde Glenda Jackson'la birlikte, 1991'de The Rivals'da asabi Anthony Absolute rolünde ve 1993'te Joe Orton'ın What the Butler Saw'ında umutsuzca kuşatılmış Dr. Rance rolünde oynadı.Jellinek 1933'te Çek kökenli bir baba ve İngiliz bir annenin çocuğu olarak Londra'da doğdu, ancak çoğunlukla Home Counties'de büyüdü. Dorset, Sussex ve Hampshire'daki okullardan ve Boscombe Down'daki RAF alayında iki yıl süren ulusal hizmetinden sonra, oyuncu olarak eğitim almak üzere RADA'dan burs kazandı. İlk işleri Harrogate ve Eastbourne'da repertuvarda yer almaktı ve daha sonra Richmond, Leatherhead ve Hornchurch'te çeşitli oyunlarda yer alarak The Teahouse of the August Moon'un Japon sakininden Mother Goose'daki Simple Simon'a kadar her şeyi oynadı. 1959'da Peter Brook'un yönettiği The Visit'te Alfred Lunt ve Lynn Fontanne ile West End'de yer aldı ve 1964'te Spike Milligan ve Joan Greenwood ile birlikte Lyric Theatre, Shaftesbury Avenue'da Oblomov'un yapımında yer aldı. Ancak bu kadar sık sahneye çıkmasına, filmlerde ve televizyonda sürekli çalışmasına rağmen (Harpers W1'in 13 bölümünde yer aldı) oyunculuk tutkusu, antikalara olan erken dönem takıntısının yanında ikinci planda kalıyordu. 60'ların sonunda Portobello Road'da bir tezgahla başlayarak çömlekçilikte uzmanlaştı ve Kensington'daki Peel Street'te bir dükkana geçti. Daha sonra Brompton Road'da ortaklık kurdu ve nihayet seksenli yılların ortalarında Kensington'daki Church Street'te Lindsay Antiques adında büyüleyici bir dükkan açtı (adını bu yılın başlarında ölen ortağı Lindsay Shand'dan alıyordu); bu dükkan uzmanlar ve Londra'nın önde gelen dekoratörleri için bir Mekke haline geldi ve Jellinek'in bazen beklenmedik eşyalar bulma ve sergileme ve sunum anlayışıyla onları imrenilecek ürünler haline getirme yeteneğini yansıtıyordu.Doğuştan gelen yeteneği, hem Notting Hill Gate'de birbirini izleyen, güzel ve sıra dışı mobilyalarla dolu ve gösterişli bir şekilde dekore edilmiş evlerinde hem de Cotswolds'da önce 18. yüzyıl sonlarından kalma Gotik bir malikanede, daha sonra da arazideki şirin bir kır evinde kendini göstermiştir. Jellinek bir aktör olarak bir tür İngiliz froideur'ünü tanımlama konusunda uzmanlaşmış olsa da, gerçek hayatta dedikodudan zevk alan ve eğlenceli bir mizah damarı kullanan sıcak bir arkadaştı. Görünüş olarak sade bir Roma büstü için modellik yapabilirdi, bu da onun bazen otoriter tavırlarına uygun bir görünümdü. Sahnede gergin bir genç oyuncunun bundan sonra ne yapması gerektiğini sorması üzerine öfkeyle fısıldadı: "Pek bir şey değil - ve muhtemelen aynı derecede kötü."Schiller'in Don Carlos oyunundaki Engizisyoncu rolüyle son performanslarını, her zaman maceracı ve cana yakın bulduğu, zekasına ve profesyonel titizliğine gereken değerin verildiği bir ortamda, Glasgow Citizens'da sergilemesi yerindeydi. Uzun süren hastalığıyla yüzleşirken gösterdiği soğukkanlılık ve metanetin tipik bir örneği, sadece iki gösteriyi kaçırması ve ölümünden altı hafta öncesine kadar sahnede oynamasıydı.