Uzun zamandır klasik ve çağdaş sahnenin canlı ve saygın bir oyuncusu olan bu büyük hanımefendi, romantik komedi Ay Çarpması'nda (1987) Cher'in alaycı annesi rolünde muhteşem, Oscar ödüllü bir performans sergilediği 56 yaşına kadar bir ev ismi ve aranan bir sinema oyuncusu haline gelmedi. Film (ve TV) hayranları, Doğu yakası tiyatro seyircilerinin onlarca yıl önce keşfettiklerini o zaman keşfettiler - Olympia Dukakis bir oyunculuk hazinesiydi. Çeşitli etnik kökenlere (Yunan, İtalyan, Yahudi, Doğu Avrupalı, vb.) uyum sağlama yeteneği ve son teknoloji komediden keskin trajediye kadar her şeyde bukalemun gibi çok yönlülüğü, Hollywood'un en iyi karakter oyuncularından biri olarak 30 yıl boyunca yüksek talep görmesini sağladı.Olympia Dukakis, 20 Haziran 1931'de Lowell, Massachusetts'te Yunan göçmenlerin, Mora'dan Alexandra (Christos) ve Anadolu'dan Constantine S. Dukakis'in kızı olarak doğdu. Lisans derecesiyle mezun olduğu Boston Üniversitesi'nde fizik tedavi alanında uzmanlaştı. Olympia çocuk felci salgını sırasında fizyoterapist olarak çalışmıştır. Daha sonra mezun olduğu okula geri döndü ve sahne sanatları yüksek lisans programına girerek Güzel Sanatlar Yüksek Lisans derecesi aldı.Olympia, ilk başarısını sahnede, yaz stoğunda ve ülke çapında çeşitli repertuar ve Shakespeare topluluklarında performans göstererek yakaladı. Broadway'deki ilk çıkışını 30 yaşında "The Aspern Papers" oyununda yedek oyuncu olarak yaptı, ardından "Abraham Cochrane" (1964) ve "Who's Who in Hell" (1974) oyunlarında çok kısa sürelerle rol aldı. 1999 yılında Londra'daki Ulusal Tiyatro'da ve ardından 2000 yılında Broadway'de "Rose" adlı tek kişilik oyununun prömiyerini yaptı. Bu oyun ona Outer Critics Circle Ödülü ve Drama Desk Ödülü adaylığı kazandırdı ve bu oyunla ülkeyi turlamaya devam ediyor.Olympia, New York sahnesinde Roundabout Theatre'ın "The Milk Train Doesn't Stop Here Anymore" (2011), San Francisco'da A.C.T.'nin "Vigil" (2011) prodüksiyonunda ve Shakespeare & Co'da "The Tempest" (2012) oyununda "Prospera" rolünde oynadı. Broadway dışında ve bölgesel olarak aralarında Public Theatre, A.C.T., Shakespeare in the Park, Shakespeare & Co. ve Yardımcı Yönetmen olarak görev yaptığı Williamstown Yaz Tiyatro Festivali'nin de bulunduğu tiyatrolarda 130'dan fazla yapımda rol aldı. Shakespeare & Co.'da 2013 yazında "Cesaret Ana ve Çocukları."Olympia 1962 yılında Yugoslav asıllı Amerikalı aktör Louis Zorich ile evlendi. New York'ta yaşayan çift, Montclair, New Jersey'de The Whole Theatre Company'nin kurucuları arasında yer aldı ve 19 yıl boyunca (1971-1990) bu şirketi yönetti. Oyuncu, yönetmen, yapımcı ve öğretmen olarak, üç küçük çocuklarını büyütmek için hala zaman buldu. Ayrıca on dört yıl boyunca New York Üniversitesi'nde usta eğitmenlik yaptı. 1962'de Off-Broadway Obie Ödülü'nü kazandığı "A Man's a Man", "The Cherry Orchard" ve "Mother Courage" "Six Characters in Search of an Author" "The Rose Tattoo" "The Seagull" "The Marriage of Bette and Boo" (bir başka Obie Ödülü); ve daha da önemlisi, "Hecuba"'daki başrol performansları.Başarılarının büyük bir kısmı, yeni ve denenmemiş oyunların doğuşunu teşvik eden kendi tiyatro şirketinin duvarları içinde başladı.Olympia'nın üretken sahne yönetmenliği kredileri arasında klasiklerin çoğu bulunmaktadır: "Orpheus Descending," "The House of Bernarda Alba," "Uncle Vanya," ve "A Touch of the Poet," daha çağdaş olanların yanı sıra ("One Flew Over the Cuckoo's Nest" ve "Kennedy's Children"). Ayrıca "Cesaret Ana" ve "Truvalı Kadınlar" gibi oyunları da tiyatro topluluğu için uyarladı. Evlilikleri boyunca eşiyle birlikte "Long Day's Journey Into Night," "Camino Real, "The Three Sisters" ve "The Seagull," gibi birçok oyunda rol alarak ortak başarılara imza attılar. Her ikisi de Çehov oyunlarının usta yorumcularıdır - son dönemdeki oyunculuk işbirliklerinden biri 2003 yılında "The Chekhov Cycle" filmindeydi.1964 yapımı Lilith filminde akıl hastası rolüyle uğursuz bir çıkış yapan oyuncu, etnik annenin çeşitli uzantılarının yer aldığı alışılmışın dışındaki filmlere yöneldi. İki sevgili'de (1969) Dustin Hoffman, kült komedi Made for Each Other'da (1971) Joseph Bologna ve The Idolmaker'da (1980) Ray Sharkey gibi başrol oyuncularına annelik yaptı. İlginç bir şekilde, Broadway'de "Social Security" (1986) komedisindeki sahne çalma çalışması yönetmen Norman Jewison'ın dikkatini çekti ve ona Ay Çarpması (1987) film rolünü kazandırdı. En İyi Yardımcı Kadın Oyuncu dalında kazandığı Akademi Ödülü, bu rolle Los Angeles Film Eleştirmenleri, Altın Küre ve Amerikan Komedi ödülleri de dahil olmak üzere kazandığı ödüllerin sonuncusuydu: Çelik Manolyalar (1989), Baba (1989), Bak Şu Konuşana (1989), Mezarlık Kulübü (1993), Sevgili öğretmenim (1995) ve Anne (1995).Televizyonda, özellikle beğenilen mini dizi Tales of the City (1993) ve devam filmleri More Tales of the City (1998) (Emmy Adayı) ve Further Tales of the City'deki (2001) sempatik trans-cinsiyetli ev sahibesi Anna Madrigal rolüyle büyük övgü aldı. Ayrıca Bored to Death (2009) dizisinin bölümlerinde ve The Last of the Blonde Bombshells (2000) (Judi Dench), Sinatra (1992) (Altın Küre Adayı) ve Jeanne D'Arc (1999) (Emmy Adayı) adlı TV filmlerinde rol aldı. Bu çalışmalar, uzun kariyeri boyunca biriktirdiği 40'tan fazla dizi, mini dizi ve konuk oyuncu rolleri arasındadır. Center of the Universe (2004), Bored to Death (2009), Sex & Violence (2013), Forgive Me (2013), Switch (2018) ve dizinin devamı Kent Masalları (2019) ile popüler Anna Madrigal rolüne son bir dönüş yaparak tekrar eden birkaç TV rolü de üstlendi.Septuagenarian neredeyse hiç yavaşlamadı ve The Intended (2002), The Event (2003), gizemli Charlie''nin Savaşı'ndaki (2003) başrol dahil olmak üzere en iyi yardımcı film kredileriyle milenyumda güçlü bir şekilde devam etti;s War (2003), The Thing About My Folks (2005), Jesus, Mary and Joey (2005), Away from Her (2006), Day on Fire (2006), aşk diyarında (2007), The Last Keepers (2013), A Little Game (2014), 7 Çinli Kardeş (2015), The Infiltrator (2016), Secret Links (2016) ve Change in the Air (2018). Brenda Fricker ile başrolü paylaştığı Cloudburst (2011) filmi eleştirmenlerin ve izleyicilerin sevgilisi haline geldi ve çeşitli film festivallerinde çok sayıda "En İyi Film" ödülü ve birkaç "En İyi Kadın Oyuncu" ödülü (Seattle, San Diego) kazandı.1988'de başkan adayı olan Michael Dukakis'in kuzeni olan Dukakis, ateşli bir liberal ve Demokrat'tı. Ayrıca, kadın hakları ve çevre davalarının güçlü bir savunucusuydu. Olympia en çok satan otobiyografisini "Yarın Bana Tekrar Sor" yayınladı: A Life in Progress" adlı otobiyografisini 2003 yılında yayınladı; bu kitap onun alametifarikası olan açık sözlülüğü ve alaycı mizahıyla dolu bir içebakış öyküsüdür. Aynı zamanda tiyatro yaşamından feminizme, Alzheimer, diyabet ve osteoporoza kadar geniş bir yelpazede konferanslar veren bir figürdü.2018'de kocasının ölümünün ardından Mayıs 2021'deki ölümüne kadar sıkı bir New Yorklu olarak orada ikamet etti. Yunan Amerika Vakfı'ndan Yaşam Boyu Başarı Ödülü, Ulusal Sanat Kulübü Onur Madalyası ve Hollywood Walk of Fame'de bir yıldız aldı.