Karlarla kaplı, uzak bir kasaba. Yollar kar yüzünden kapalı. Soğuk. Bu sene kış, neredeyse gerçeküstü bir şekilde bitmek bilmemiş. Cemre her yere çoktan düşmüş de sanki buraları kazara atlamış, uğramamış gibi. Kış uykusundan erken uyanan, çevredeki hayvanları telef eden ayı hikayeleri kulaktan kulağa yayılmış. Uyanan ayıları kimse gerçekten görmemiş olsa da, yakında kasabaya da gelecekleri korkusu herkesi sarmış. Genç hemşire Aslı, mecburi hizmet için buraya yeni atanmıştır. Jandarmanın en büyük derdinin karakola dadanan yarasalar olduğu bu küçük kasabada, bir gece ansızın ortadan kaybolan bir adam türlü dedikodunun yayılmasına neden olur. Aslı kendisini adım adım su yüzüne çıkan erk ilişkilerinin, sır ortaklıklarının ve kuşkuların ortasında bulur.

Kar ve Ayı

Bu derleme, Türkiye'deki postmodernizm tartışmalarında göze çarpan ak-kara kavgasının yüzeyselliğine (istisnalar mevcut elbette, örnek alınası, parmakla gösterilecek kadar az istisnalar) bir müdahale olarak tasarlandı. Meselenin çeşitli boyutlarını farklı yaklaşımlarla tartışan ve bazı isimlerin Türkçede ilk kez yer aldığı bu derlemenin, taşıdığı tüm eksikliklere rağmen ülkemizdeki postmodernizm tartışmalarına küçük de olsa bir açılım getireceğini sanıyor ve diliyorum. Bu arada, ülkemizde aydınların, genel olarak görmezden gelme gibi bir taktik konusunda şaşırtıcı bir yeteneğe sahip olmalarından ötürü, şu noktaya işaret etme zorunluluğunu duyduğum için okuyucunun beni bağışlamasını diliyorum: Elinizdeki bu kitap, zaten derlenip kitaplaştırılmış bir çalışmanın çevirisi değil, bizzat derleyenin kendi okumaları arasından seçerek bir araya getirdiği makalelerden oluşuyor. Böyle olması da kaçınılmazdı zaten. Batının kendi özgül kaygılarıyla derlediği herhangi bir çalışma, Türkiye ortamında eksikliğini gördüğüm noktalara eşanlı olarak müdahale edemezdi. Oldukça farklı kaygıları barındıran, farklı gelenekler içinde şekillenmiş bazı yazıları özellikle seçtim.Meselenin, bir taraf-karşı olma meselesi olmadığını, dahası özellikle karşı olanlara çok iş düştüğünü göstermek istedim. ikili kutupsallıkların, hangi kaygan zeminler üzerinde savunulmak zorunda olduğunu sergilemek istedim. Takdir okuyucunun elbette. (Mehmet Küçük.) Modernizm-postmodernizm tartışmaları kimi zaman genişleyerek, kimi zaman salt birtakım temel argümanların ardında sığ bir bakış açısıyla farklı şekillerde ve boyutlarda yinelenerek devam ediyor. Stjepan Mestrovic, Scott Lash, Agnes Heller, Octavio Paz, Andreas Huyssen, Jürgen Habermas, Richard Rorty, Giovanni Vattimo gibi entelektüellerin temel görüşlerini ve kitabı oluşturan Mehmet Küçük'ün ilgili metinlerini içeren Modernite versus Postmodernite, ister konuya yeni ilgi duysun isterse süreci yeniden değerlendirmek istesin, her okur için düşünürken, çağıyla hesaplaşmayı da beraberinde getirecektir. Sayfa Sayısı: 528 Baskı Yılı: 2011 Dili: Türkçe Yayınevi: Say Yayınları

Modernite Versus Postmodernite

Nefis terbiyesi, Kur'an-ı Kerim'de ve Peygamber Efendimiz’in (sav) tatbikinde emrolunmuştur.

Nefis terbiyesi; insanı, kötü sıfatlardan arındırma, gideceği yere uygun hâle getirme, “Bana dön!” dendiğinde oraya götürülebilecek bir hâlde olması için çabalamaktır.

“Nefsini tertemiz yapıp arındıran, felah bulmuş, kurtulmuştur. Onu kirletip örten kişi ise ziyana          uğramıştır.” (Şems 9-10)

“Kim inanır, nefsini ıslah ederse, onlara hiç korku yoktur ve onlar mahzun da olmayacaklardır.” (En'am 48)

“O gün her nefis iyilik ve kötülük olarak ne işlemişse önünde hazır bulur.” (Ali İmran 30)

Allah; kötülüğü emreden ve isteyen nefse “nefs-i emmare” (Yusuf 53) adını verirken, kendi kusurlarını görüp pişman olan ve kendisini kınayarak tövbe eden nefse de “nefs-i levvame” (Kıyame 2) der. Allah'ın emirlerine uyup haramlardan kaçan ve salih amellerle iyiye yönelen nefse de “nefs-i mutmainne” (Fecr 27) adını verir. Her üçü de nefistir ve nefsi terbiye etmekle hatalarını gösterip iyiye yönlendirdiğiniz zaman nefis, Allah'ın kendisinden razı olduğu ve: “Cennetime gir!” (Fecr 27-30) hitabına mazhar olan nefs-i mutmainne hâline gelir.

Elinizde tuttuğunuz eser, “NEFS” hakkında size, gitmeniz gereken doğru yolda rehber olacaktır...

 

(Tanıtım Bülteninden)

 

Editör: Çiğdem Aktepe

Nefs

Gott (Allah im Koran) hat das Universum und den Menschen erschaffen. Er hat den Menschen als vollkommenes Bild gestaltet und gewürdigt. (At-Tin, 94/4.) "Wir haben den Menschen ja in schönster Gestaltung erschaffen." "und Wir haben ja die Kinder Adams geehrt…" (Al-Isra, 17/70.)
Allah (swt) hat dem Menschen das Leben als Leihgabe und die Gesundheit als Geschenk und anvertrautes Gut gegeben. So muss der Mensch sein Leben und seine Gesundheit pflegen und bewahren, und wenn er krank wird, muss er die mögliche und die erforderliche Behandlung suchen, soweit ihm eine mögliche kreative Therapie zur Verfügung steht. Der Prophet Muhammad (saws) appellierte an die Menschen: "Oh Allahs Diener, sucht ihr die Behandlung, denn Gott hat für jedes Leiden, außer der Altersschwäche, ein Heilungsmittel geschaffen, ob das entdeckt wird oder nicht." Er darf seine eigene Gesundheit oder die der anderen nicht gefährden. Trotzdem kann eine Krankheit die Folge einer klaren oder unklaren Ursache sein.
Dieses Buch (Studie) das sie in den Händen halten wird ihnen sehr viele wichtige Informationen geben. Wenn sie das Buch von Anfang bis zur Ende gelesen haben wird ein Wunder geschehen. Glauben sie an Wunder? Das Wunder das sie brauchen ist in ihren Händen. Machen sie ein Schritt und das Paradies wird unter ihren Füßen liegen. Zögern sie nicht! ICH BIN DER SCHLÜSSEL DEN DU BRAUCHST…
 
Allah (c.c.) evreni ve insanları yarattı. "Biz insanı en güzel şekilde yarattık." (Tin 95/4) “Andolsun, biz Âdemoğulları'nı şan ve şeref sahibi kıldık.” (İsra 17/70)
Allah (c.c.) insana hayatı, yaşamı ve sağlığı bir emanet  olarak verdi. Bunun idrakına varan insan sağlığına dikkat etmeli. Hasta olduğu zaman uzman ve ehil kişilerden yardım almalı. Peygamber Efendimiz (sav) bir hadis-i şerifinde "Ey insanlar tedavi olunuz. Çünkü yüce Allah şifasını vermediği hiç bir hastalık yaratmamıştır." buyurmuş. İnsanın hastalandığında şifa için doktora başvurması, doktorun verdiği ilâçları kullanması, hastalığın hikmetlerini kavrayarak sabretmesi ve şifayı yalnız Allah’tan beklemesi; sağlıklı günlerinde ise sıhhat ve afiyetini gözetmesi ve sıhhatini bozmamaya dikkat göstermesi dinimizin bize aktarmış olduğu tavsiyelerdir.
Elinizde tuttuğunuz bu kitap sizlere bu konular hakkında en doğru bilgiler ile rehberlik yapacaktır. Bu kitabı baştan sona kadar okuduğunuzda bir keramet gerçekleşecek. Kerametlere inanır mısınız? Sizin beklediğiniz kerameti şu an elinizde tutuyorsunuz. Bir adım atarak cennetin kapısını aralayın. SANA İHTİYAÇ OLAN ANAHTAR BENİM...
 
(Tanıtım Bülteninden)

Islamische Seelsorge

Viele Christen wissen nicht, dass Jesus (as) auch im Islam ein geachteter Prophet ist. Der Koran spricht sogar viel öfter über Jesus - im Koran Isa (as) genannt. Der Koran besteht aus 114 Kapiteln, die Suren genannt werden. 19 von den 114 Suren nehmen Bezug a uf Jesus (as). Gesamthaft sind es über 120 Verse, die Jesus (as) erwähnen. Jesus (as) wird im Koran oft als "Sohn Marias" (ibn Mariam) benannt.Sie wissen nicht, dass eine Muslim den Namen Jesu nicht ausspricht, ohne ihm sofort "alai-hi-salam" (Friede sei mit ihm) zu wünschen. Ein Muslim verhält sich jedes Mal respektlos, und barbarisch, wenn er den Namen Jesu ausspricht, ohne ihm dieses zu wünschen.
"Lies im Namen deines Herrn, der erschuf.
Er erschuf den Menschen aus einem Blutklumpen.
Lies; denn dein Herr ist Allgütig.
Der mit dem Schreibfeder lehrt, lehrt den Menschen, was er nicht wusste." (Sure 96, Vers 1-5)

Jesus Der Messias Im Koran

“Bir coşku var içimde bugün kıpır kıpır, Uzak çok uzak bir yerleri özlüyorum, Gözlerim parke parke taş duvarlarda. Açılıyor hayal pencerelerim; Hafif bir rüzgâr gibi süzülüyorum, Kekik kokulu koyaklardan aşarak, Güvercinler ülkesinde dolaşıyor Bir çeşme başı arıyorum, Yarpuzlar arasında kendimi bırakıp, Mis gibi nane kokuları arasında, Ruhumu dinlemek istiyorum. Zikre dalmış her şey… Güne gülümserken papatyalar, Dualar gibi yükselir ümitlerim, Güneşle kol kola kırlarda koşarak, Siz peygamber çiçekleri toplarken, Ben çeşme başında uzanmak istiyorum. Huzur dolu içimde? Ben sonsuzluğu düşünüyorum, Ey sonsuzluğun sahibi, sana ulaşmak istiyorum! Durun kapanmayın pencerelerim Güneşimi kapatmayın!.. Beton çok soğuk, üşüyorum!”   Muhsin Başkan şiiri okuyup bitirince baktı gördük ki Sivas’taki evinin kapısının önünde. Emin de yanında. Kapının ziline dokundu Muhsin Alp. Çocukların dışarıdan sesleri duyuluyordu: “Babamız geldi!” diyerek annelerine haber ederken kapı açıldı. Furkan ve kızı Firuze hemen babanın kucağına atlayarak sarıldılar. Baba da onlara sarılarak öpüp okşuyordu çocuklarını. Beraberce içeri girerken Emin: “Sen buyur. Biraz dinlen. Benim halletmem gerekli işlerim var. Sonra gelirim. Zaten bizi bekliyorlar! Heyete bir an önce katılmamız lazım.” diyerek kapıda vedalaşıp ayrıldılar.
 
(Tanıtım Bülteninden)