Hayat dolu, sarışın Mae Clarke, babası bir sinema filminde orgcu olduğu için küçük yaşlardan itibaren sinemaya maruz kaldı. Atlantic City, New Jersey'de büyürken dans etmeyi öğrendi. Henüz 13 yaşındayken gece kulüplerinde ve amatör tiyatrolarda sahne almaya başlamıştı. 1924'te New York'ta bir kabare gösterisi olan "May Dawson's Dancing Girls" grubunda yer aldı ve yapımcı Earl Lindsay tarafından keşfedilerek Times Meydanı'ndaki Strand Tiyatrosu'nda küçük bir rol aldı. Daha sonra New York'ta Tiyatronun üstünde bulunan Strand Roof gece kulübünde (Lindsay tarafından yönetiliyordu) ve Everglades Club'da haftada 40 dolar kazanarak dansçı ve burlesk sanatçısı oldu. Oradayken, daha sonra adını Barbara Stanwyck olarak değiştirecek olan aktris Ruby Stevens ile ömür boyu sürecek bir dostluk kurdu.1926'da Clarke, Stanwyck ve Ed Wynn ile birlikte "The Noose" adlı dramada rol alarak "legitimate" tiyatroda ilk şansını yakaladı. Bunu müzikal komedi "Manhattan Mary" (1927) izledi. Ertesi yıl (1928), 17 yaşındayken ilk kocası, Fanny Brice'ın kardeşi Lew Brice ile evlendi. Daha fazla vodvil deneyiminden sonra, Clarke Fox tarafından test edildi ve 1929'da ilk film rolünü aldı. Nix on Dames (1929) gibi filmlerde üst sıralarda yer alsa da, açıkça B-film statüsüne yöneldi ve bir yıl sonra Fox'tan ayrıldı. Bu onun için daha iyi rollerle sonuçlandı, ancak genellikle "hard-luck" rollerinde yer aldı. Lewis Milestone'un yönettiği son derece başarılı The Front Page (1931) filminde fahişe Molly Malloy'u canlandırdı ve bu performansının etkisiyle Universal'da Carl Laemmle Jr. ile anlaşarak Waterloo Bridge (1931) filminde balerinden dönme bir sokak serserisini canlandırdı; bu rol Vivien Leigh tarafından sterilize edilmiş MGM yeniden çevrimi Waterloo Bridge'de (1940) meşhur edildi.) Eleştirmen Mordaunt Hall, Clarke'ın karmaşık performansını "capital" olarak tanımladı (New York Times, 5 Eylül 1931). 1931'de ayrıca, her zaman tanınacağı kısa ve kredisiz (ama ikonik) bir rolü vardı: The Public Enemy'de (1931) James Cagney tarafından yüzüne itilen greyfurtun ucundaki talihsiz kız arkadaş. Daha sonra Lady Killer (1933) ve Great Guy (1936) filmlerinde Cagney (gerçek hayatta yakın bir arkadaş) ile daha çekişmeli sahnelerde yer aldı. Bazı alıngan komedi rolleri de vardı Jean Harlow'la birlikte Three Wise Girls (1931) ve Parole Girl (1933) filmlerinde rol aldı. James Whale'in Frankenstayn (1931) filminde, filmin baş karakteri olan gelin adayı Elizabeth rolüyle üçüncü sırada yer aldı. Filmdeki en iyi anı - tam bir dehşet anı - kendi yatak odasında canavarla (Boris Karloff) karşı karşıya geldiği andır. Ne yazık ki, Clarke'ın kariyeri 1932'den başlayarak birkaç büyük aksilik yaşadı ve hiçbir zaman tam olarak toparlanamadı. O yılın Haziran ayında (ve 1934'te bir kez daha), büyük olasılıkla aşırı çalışma ve evlilik sorunlarından kaynaklanan bir sinir krizi geçirdi. Bunu 1933 Mart'ında geçirdiği ciddi bir araba kazası izledi. Buna ek olarak, ekrandaki seksi kişiliği yeni, katı Hollywood Yapım Yasası tarafından kısıtlandı ve ekrana döndüğünde B filmlerinde oynadı. Republic için bazı filmlerde ödüllendirici roller aldı, özellikle The House of a Thousand Candles (1936) ve Lew Ayres ile birlikte oynadığı iç savaş romanı Hearts in Bondage (1936). Kıvırcık bir görüntüden 1938'den sonra, belki de Cumhuriyet dizisinin kadın kahramanı olmak dışında, parlamak için çok az fırsatı oldu. Roket Adam (1949). 1950'li yılların başında, büyük ölçüde cameo ve figüran rollerine indirgenmiş, en iyi ihtimalle western filmlerinde küçük roller oynamıştır. Bununla birlikte, özellikle Letter to Loretta (1953) olmak üzere televizyonda birkaç kayda değer performans sergiledi.Pre-Code Hollywood'un yıldızlarından Clarke, hayatının sonuna doğru mali açıdan zor günler geçirdi. Watermelon Man (1970) filmindeki son görüntüsünden sonra Los Angeles'ın Woodland Hills bölgesindeki Motion Picture & Television Country House and Hospital'a çekildi ve kalan yıllarını en sevdiği hobisine adadı: İsviçreli soyut sanatçı Paul Klee tarzında resim yapmak. Orada 1992 yılında 81 yaşında kanserden öldü.