2. Dünya Savaşı'nın son günlerinde evine ve kızına dönmeye çalışan kaçak bir Alman askeri kendini, gizli altınları arayan SS birliklerine karşı bir savaşın içinde bulur.

Kan ve Altın

22 yaşındaki Rainer Werner Fassbinder, 1967'de Münih'te küçük, ilerici bir tiyatronun sahnesine dalıp daha fazla uzatmadan prodüksiyonu ele geçirdiğinde, kimse bu küstah genç isyancının savaş sonrası Alman sinemasının en önemli yönetmenlerinden biri olacağından şüphelenmez. İlk başlardaki aksiliklere rağmen, filmlerinin çoğu en ünlü film festivallerinde büyük başarı kazanır ve hem izleyicileri, hem eleştirmenleri hem de film yapımcılarını kutuplaştırır. Radikal görüşleri ve kendini istismar etmesinin yanı sıra aşka duyduğu özlem, onu bu dönemin en büyüleyici yönetmenlerinden biri haline getirdi.