1950'lerde Baltimore'da büyüyen John Waters, diğer çocuklar gibi değildi. çocuklar; şiddet ve vahşete takıntılıydı, hem gerçek hem de Ekran. Tuhaf karşı kültür arkadaşlarıyla birlikte 60'lı yılların ortalarında 8mm ve 16mm'lik sessiz filmler yaptı; bunları Baltimore kilise salonlarını kiralayan yeraltı izleyicileri ve sokak broşürleri kampanyaları. Film yapımcılığı geliştikçe cilalı ve konusu daha şok edici, izleyicileri büyüdü ve Baltimore gazetelerindeki yazıları daha da öfkelendirdi. Tarafından 1970'lerin başında uzun metrajlı filmler çekiyordu. sanat sinemalarında gece yarısı gösterimleri. Başarı geldi Pembe Flamingolar (1972) - bir kasıtlı bir ultra kötü zevk egzersizi - 1973'te başladı, hiçbir Başrol oyuncusu Divine'ın kötü şöhretinden şüphe Waters, Dreamland ile düşük bütçeli şok edici filmler yapmaya devam etti. Hollywood'a geçiş başarısı gelene kadar repertuar şirketi Hairspray (1988) ve her ne kadar Günümüzde filmler artık temizlenmiş ve profesyonel görünebilir. Waters'ın oyunbazlığını koruyor ve onun yaşam boyu süren takıntılarını yansıtıyor.