Amerika Birleşik Devletleri'nin 43. Başkanı George Walker Bush (kendisini ABD'nin 41. Başkanı olan babası George Bush'tan ayırmak için halk arasında "W" olarak bilinir), ulusal bayram olan 4 Temmuz 1946'dan iki gün sonra New Haven, Connecticut'ta doğdu. Babası 1949 yılında Yale Koleji'ne devam ediyordu. Annesi, babasının 6 Ocak 1945'te evlendiği Barbara Bush (eski Barbara Pierce) idi ve "W" ilk çocuklarıydı. Bush kendisine "Junior" ya da Bush II denmesinden, hatta isminin yanında "Jr." kısaltmasının yer almasından hoşlanmazdı.W'nin başlangıçta şanlı soyağacına uygun bir yaşam sürme ihtimali zayıftı. Muhtemelen disleksi (çocukluğunda çok az anlaşılan ve nadiren tedavi edilen bir durum) nedeniyle aksayan Bush, lisede ilham vermeyen bir öğrenci olduğunu kanıtladı. Yale'de centilmence bir "C+" ortalaması tutturdu ve Harvard Business School'dan İşletme Yüksek Lisans derecesi aldı, ancak 40 yaşına gelene kadar bocalıyor gibiydi. Gençliğinde içki sorunu olduğunu kabul ediyordu, ancak Laura Welch ile yaptığı evlilik onu dengelemeye yardımcı oldu. 1986'da inançlı bir Hıristiyan olarak yeniden doğuşu (anne ve babası Episkopalyan iken kendisi Metodist'tir) onu Başkanlığa götüren düz ve dar yola sokmasına yardımcı olmuştur.Bush, hayatı ve kariyeri boyunca birçok kez kırık konuşma tarzı nedeniyle odun ve akılsız olmakla eleştirilmiştir, ancak aslında akademik performansı, daha iyi konuşan arkadaşı Yalie John Kerry'ninkinden biraz daha iyi olmasa da eşittir. Bush'un test sonuçları ve sonraki başarıları ortalamanın üzerinde bir zekaya sahip olduğunu gösterdiğinden, muhtemelen başkalarının onun yeteneklerini hafife almasından faydalandığına inanmak yerinde olacaktır. Bu durum 2000 yılında Al Gore ile televizyonda yapılan ilk münazarada açıkça görülmüş, Bush küçümseyen başkan yardımcısına karşı kendini savunmuş ve bu sayede siyasi handikap uzmanlarının gözünde zafer kazanmıştır.1980'lerin sonunda W. hayatını değiştirdikten sonra kendi başına başarı elde etmeye başlamış, ancak bu başarısını kaçınılmaz olarak sosyal konumuna ve babasının iş ve siyasi bağlantılarına borçlu olmuştur, özellikle de Ronald Reagan'ın ikinci döneminin sona ermesinin ardından kendisi Başkanlığa yükseldikten sonra. İlk Başkan Bush'un (halk arasında bilinen adıyla 41. Bush) Orta Doğu'da, özellikle de Suudi kraliyet ailesi ve güçlü Bin Ladin klanıyla büyük bağlantıları vardı. Babasının Suudi bağlantılarını kullanan oğul Bush, Orta Doğu petrol projeleri sayesinde iki kat daha fazla milyoner oldu. Özel hayatındaki en önemli başarısı, vergi mükelleflerinin fonlarıyla yeni bir stadyum inşa ederek finansal olarak canlanan Texas Rangers profesyonel beyzbol takımının başkanı ve baş işletme ortağı olmaktı. En büyük tutkusu başkanlık değil, beyzbol komiseri olmak olan bir adam için Rangers'ın sahibi olmak ona çok uygun bir işti ve takımın sevimli sahibi olarak geçirdiği süre, geçmişteki playboy imajını silen iyi bir tanıtım yaratmasına yardımcı oldu. Sahip olduğu hisseleri nakde çevirdiğinde Bush 14 milyon dolar kâr elde etti. Daha da önemlisi, Rangers'ın sahibi olması onu mali açıdan ve halkın gözünde Teksas valiliği için başarılı bir konuma getirdi ve bu da onun başkanlığa giden sıçrama tahtası olduğunu kanıtladı.Teksas'ın ilginç anayasasına göre, Teksas valisi öncelikle törensel bir pozisyondur ve bir şekilde Parlamenter sistemdeki başkanınkine benzer. Teksas'taki gerçek siyasi güç, yasama organını yönetmesi bakımından bir başbakan (ya da Kanada'daki eyalet başbakanı) gibi hareket eden vali yardımcısındadır. Şansla dolu bir yaşam süren kaprisli Bush, Demokrat bir vali yardımcısının kendisine izin verirse Bush'u harika bir vali yapacağını söylemesiyle daha da şanslı oldu. Bush bunu yaptı ve valinin partizan bir şekilde hareket etmesinin beyhude olacağı Teksas'ta her iki parti çizgisini de aşan imrenilecek bir üne kavuştu. Babasının onu "Rockefeller Cumhuriyetçileri" (mali konularda muhafazakar, sosyal konularda liberal) ile ilişkilendiren Doğu Kuruluşu referansları ve annesinin kendi dikkat çeken sosyal liberalizmi ile Bush, bir farkla ılımlı biri olarak görülüyordu. Bu fark, kendisinin inançlı bir Hıristiyan olarak yeniden doğması ve günlük Teksas siyasetine dalması nedeniyle Cumhuriyetçi Parti'nin güçlü Evanjelik Hıristiyan kanadıyla olan bağlantılarıydı. Güneş Kuşağı'nda köktendinciler ve Evanjelikler, Washington'un ve Doğu'nun onlara baktığı gibi egzotik değil, sıradan, günübirlik insanlar olarak görülüyordu. 1996'da Bob Dole'un acıklı adaylığından sonra Bush, partinin her iki kanadında da bir ayağı olan doğal bir başkan adayı olarak görülüyordu. Gençlik yıllarından beri (itiraf ettiği ve geride bıraktığı) hiçbir skandala karışmamış olması, onu William Jefferson Clinton'ın başkanlığını, "bimbo patlamaları'yla bağlantılı yalanları nedeniyle görevden alma yoluyla sona erdirmeye çalışan Cumhuriyetçiler için cazip hale getirmişti.Bush, 2000 başkanlık seçimlerinde Al Gore tarafından temsil edilen Clintonistleri yerinden etmek için GOP'un en iyi şansı olacak bir "Her Mevsimin Adamı" gibi görünüyordu. Cumhuriyetçi Kuruluşun, Büyük Eski Parti'nin bir tür "Büyük Beyaz Umut'u olarak sıkıca arkasında durmasıyla Bush, Arizona'dan dönek Cumhuriyetçi senatör John McCain'in adaylığıyla karşılaştığında ilk başta tökezledikten sonra adaylığı kolayca tamamlamayı başardı. Çoğu Cumhuriyetçi tarafından bir RINO (sadece isimde Cumhuriyetçi) olarak görülmesine rağmen McCain, orta yol bağımsızları ve muhafazakar Demokratları çekerek çapraz oylamaya izin veren eyaletlerdeki ilk ön seçimlere hakim oldu, ancak ön seçim sezonu güneye yöneldiğinde kendisi tökezledi. 1948'de gözde oğul (ve ayrımcı) Strom Thurmond'a, 1964'te aşırı muhafazakar Barry Goldwater'a ve 1968'de ayrımcı George Wallace'a oy vermiş olan son derece muhafazakar bir eyalet olan Güney Carolina'da Bush tarafından ağır bir yenilgiye uğratıldı. McCain ayrıca Mississippi Senatörü Trent Lott tarafından başlatılan ve McCain'in Vietnam'da savaş esiri olarak geçirdiği yedi yıl nedeniyle akli dengesinin bozulduğunu iddia eden fısıltı kampanyası gibi karalama taktiklerinin de kurbanı oldu. Bush'un kampanya yöneticisi/baş domosu Karl Rove tarafından McCain'e karşı kullanılan kirli oyunlar, Bush'un ilk döneminde meyvelerini verecek olan paranoyak siyaset tarzının habercisi olacaktı. Birçok ılımlı Cumhuriyetçinin ve Bağımsızların desteğinin yanı sıra muhafazakar Demokratlar arasında da takipçisi olan başına buyruk bir senatör olan McCain sadece karalanmakla kalmadı, aynı zamanda New York gibi eyaletlerde oy pusulasına girme girişimleri federal mahkemeler devreye girene kadar engellendi. (2004 yılında Kerry'ye karşı Bush'u desteklemesine rağmen McCain, Kerry'nin savaş sicilini ve vatanseverliğini savunduğunda Karl Rove'a bağlı unsurlar tarafından tekrar karalandı). Cumhuriyetçi Düzen, adaylığı kazanabilecek gerçek bir mavi Cumhuriyetçiye vermeye kararlıydı (kırmızı renk, Cumhuriyetçilerin mavi ve Demokratların kırmızı olduğu bir yüzyıldan sonra Parti için harita rengi olarak kullanıldığı 2000 Seçim Gecesine kadar GOP ile ilişkilendirilmiyordu). Güney Carolina'da McCain'i mağlup etmesinin ardından Bush, adaylığı sanki görevdeki bir adaymış gibi kolaylıkla elde etti. Sonbahar kampanyasının başında, ABD'nin Başkan Bill Clinton yönetiminde neredeyse sekiz yıl süren refah döneminin sonunun tadını çıkarıyor olması nedeniyle, başkan yardımcısı Al Gore başkanlığı kazanması zor bir favori olarak başlamıştı. Ne var ki Gore, geçmişteki sönük kampanya şöhretinden kurtulamadı ve aday olmayanları heyecanlandırmayı başaramadı. Öte yandan, beyzbol sahibi ve vali olarak son on yıldır iyi bir basın mensubu olan Bush, Cumhuriyetçi ön seçimler sırasında ırklar arası flörtün yasaklanmasından birkaç hafta sonra Bob Jones Üniversitesi'nde göründükten sonra (bunun için özür diledi) çok fazla hata yapmadı. Başkalarının kendisinden beklentilerinin düşük olmasından faydalandı ve tökezlemeden ya da kendini utandırmadan mesafeyi kat ettiği için saygı - ve oy - kazandı, Gore ise geçmişteki aday arkadaşının bimbo patlamalarını ve "Information Superhighway" (İnternet)'i icat ettiği iddiası gibi kendi gaflarını yaşamak zorunda kaldı. Sert, "Tahta Kızılderili" tarzı kampanya yolunda kendini beğenmiş olarak ortaya çıktı ve Bush'un kişiliğine bir destek verdi, çünkü Bill Clinton veya Ronald Reagan gibi doğuştan bir kampanyacı ile karşı karşıya olsaydı beceriksiz olarak tasvir edilebilirdi.ABD'de oynanan siyaset oyununda, Gore'un kaybedecek her şeyi vardı ve Bush'un kazanacak her şeyi vardı. Gore'un yükselmesi ve beklentileri aşması gerekirken, Bush'un yükselmek ve itibar kazanmak için sadece düşük beklentileri karşılaması gerekiyordu ve ilk münazaradan başlayarak bunu yaptı. İlk münazaraya girerken, uzmanlar daha iyi konuşan Gore'un (zekasını küçümsedikleri) sözdizimsel olarak zorlanan Bush'un içini boşaltmasını bekliyorlardı, ama bu olmadı. Gore mağrur davrandı ve Bush kendine hakim olduğu için Teksas valisi kazanan olarak ilan edildi. O andan kampanyanın sonuna kadar Gore ilk başlardaki liderliğini hiçbir zaman pekiştiremedi ve bu fark giderek eridi. Seçim günü Bush ve Gore başa baş bir durumdaydı. Yüzyılın en yakın seçiminde, her şey Florida'da 537 oy meselesine indirgenmişti. Sunshine Eyaleti'nde kullanılan yaklaşık altı milyon oydan (36.742'si üçüncü parti adayları tarafından kazanılan toplam 5.861.785 oy) Bush, %0,0087'lik bir farkla, yani yüzde puanın binde dokuzundan daha az bir farkla kazanan olarak onaylandı.20 Ocak 2001'de yemin ederek göreve başlayan Bush, yeniden sayımlar ve mahkeme itirazlarını içeren uzun bir sürecin ardından Kasım 2004'te yeniden seçilerek iki dönem görevde kalan ilk başkan oğlu oldu.