Ian Keith, Broadway sahnesinde saygın bir demirbaş haline geldi. 1920'lerde, ancak 1924'ten on yılın geri kalanına kadar oyunculuğunu bir dizi sessiz filme de taşıdı. Başlamak için Sonraki on yılda, daha sonra çekilen filmlerden biri olan Abraham Lincoln'ün (1930) kadrosunda yer aldı. D.W. Griffith'in filmleri. Uzmanlık alanı belki de çoktan belli olmaya başlamıştı -- John Wilkes Booth rolündeydi. Keith'in sinsi bir bakışı vardı ve orada sinirli ama soğukkanlı bir tavır ve ağızdan ağıza yapılan bir konuşmaydı. konuşmasıyla onu büyük bir kötü adam olarak işaretledi. Ve birçok rolde oynadı. Bunların arasında şaşırtıcı sayıda tarihi kostümlü kişi de vardı. Hiçbir zaman duygusal nüans, ama onun düz teslimatı her zaman tamamen etkili oldu. En iddialı projelerin bazılarında önemli rol oynamıştır. erken dönem sesli destanlar: Cecil B. DeMille'in Roma Ateşler İçinde (1932), Kleopatra (1934) ve Haçlı seferleri (1935) filmlerinde ve İkinci Keith, bir çeşit iyi adamdı. Büyük Sultan Selahaddin. (kesinlikle garip bir yanlış oyuncu seçimi ama DeMille belli ki onu sevmiş. çok daha sonraki On Emir (1956) filminde de yer almıştır). John Gilbert'ın düşmanıydı. Kraliçe Christina (1933) ve benzer bir oyuncu kadrosunun İskoçyalı Mary (1936), erken dönem John Ford klasiği Katharine Hepburn ile. Ayrıca ilk ses filminde garip bir dönüşü canlandırdı. Üç Silahşörler (1935). Kitaptakinin aksine, onun Rochefort'u komplo dehasıdır. Kardinal Richelieu, olması gerektiği gibi. Bu arada, o tekrarladı Rochefort, ancak Üç Silahşörler'de (1948) orijinal karakterine daha uygun olarak Gene Kelly'nin versiyonu. Bu yıllar arasında birçok B seviyesi çizgi romanlardan cinayet gizemlerine kadar her şeyin filmi Bu gerilemenin çok fazla gece hayatından kaynaklandığı söyleniyor. Yine de yaptı. Kariyeri boyunca aralıklı olarak Broadway, erken dönem TV tiyatrosu ve 1940'ların sonundan 1950'lere kadar epizodik olarak devam etti. Sahne kaldı ilk tercihiydi. Öldüğü sırada, "The Andersonville Davası" (1960) Broadway'de.