Niall MacGinnis Avrupa dışında o kadar tanınmıyor ama rol çeşitliliği büyük yeteneğiyle örtüşen harika bir karakter oyuncusu karakterizasyon ve yansıttığı makyajın ötesindeki görünüm için. Stonyhurst College ve Trinity College, Dublin'de eğitim gördü. Dünya Savaşı sırasında Kraliyet Donanması'nda ev (asistan) cerrahı olarak kalifiye olmasını sağlayan temel bir tıp eğitimi aldı. Ancak savaştan sonra oyunculuğa devam etmeye karar verdi. Sahne repertuarı ve stok şirketlerinde çalıştı ve Londra'daki Old Vic Tiyatrosu'nda önemli sahne çalışmaları yapmaya başladı. John Gielgud yönetmendi ve Shakespeare özellikle odak noktasıydı. MacGinnis'in iri bir kafası ve giderek azalan saç çizgisinden dökülen kıvırcık saçları olan iri yarı bir çiftçi görünümü vardı. Britanya Adaları'nın herhangi bir bölümünü kapsayabilecek kadar geniş bir aksanı -ya da duruma göre çok az bir aksanı- canlandırabiliyordu. 1935'te, İngiliz sesli sinemasının yükselişe geçtiği dönemde film çalışmalarına başladı. İngiltere'nin kuzey kıyısından en uzak ada olan Foulda'da çekilecek ilginç bir filmin senaryosunu satmaya hevesli olan genç ama deneyimli yönetmen Michael Powell ile tanıştı. Alexander Korda çok etkilendi ve bu senaryonun yapımını The Edge of the World (1937) ve MacGinnis başroldeki Andrew Gray rolüyle dikkatleri üzerine çekti. Kısa bir süre sonra 1938'de MacGinnis, Old Vic'in akıl hocası ve yönetmeni Gielgud ile "Spring Meeting" (1938) adlı oyunun ilk TV yapımında bir rol için çalıştı. MacGinnis, savaş yıllarında ve kendi hizmetinden önce, birkaç savaş filmi yaptı, en önemlisi de Powell'ın 49th Parallel (1941) filminde bir Alman U-botu aşçısı rolünü üstlenmesini istemesiydi. Film Leslie Howard'ın da aralarında bulunduğu harika bir oyuncu kadrosuna sahipti. Raymond Massey'nin yönettiği ve çekimleri Kanada'da yapılan film, hikayeyi canlı tutacak güdüden yoksundu. MacGinnis, yemeği seven, Nazi baskılarına ve dünya savaşlarına hiç aldırış etmeyen iyi huylu köylü rolünde parlıyordu. Powell'ın şansına, bayrak sallayan ruhuyla film Atlantik'in her iki yakasında da büyük bir hit oldu. 1940'ların sonlarına doğru MacGinnis onun en tanıdık rollerinden bazılarıydı. Olivier onu hatırladı ve ona V. Henry (1944) ve Hamlet (1948). O sıralarda MacGinnis, Britanya'ya gelen Amerikalı film oyuncuları ve yapım parasıyla ilişki kurmaya başladı; ilki Fredric March ve eşi Florence Eldridge ile Christopher Columbus (1949). Sonunda 1951'in sonlarından 1952'nin Nisan ayına kadar Broadway'de "Caesar and Cleopatra" oyununda rol alarak Amerikan kıyılarına geldi. 1952 yılında İngiltere'ye döndüğünde, Thomas a'Becket'in hikayesinin beyazperde versiyonunda Herald rolüyle yardımcı oyuncu olarak yer aldı. Katedralde Cinayet (1951). İlginç bir şekilde, çok daha iyi bilinen ve Hollywood tarafından finanse edilen Becket (1964) filminde de Dört katil baronun. MGM, İngiltere'ye geri döndüğünde bir önceki ziyareti ve ardından gelen büyük hit Kara şövalye (1952) ile Kraliçenin fedaisi (1953) filminde MacGinnis, Ivanhoe rolündeki Robert Taylor'a savaş kaybı nedeniyle bağlı olan Yeşil Şövalye rolünde kısa ama yine dikkat çekici bir rol oynadı. Bir sonraki yıl, her açıdan örnek teşkil eden nadir başrollerinden birini oynadı. Martin Luther (1953) filminde Luther rolüyle MacGinnis, ABD/Batı Almanya ortak yapımı ve Amerikalı yönetmen Irving Pichel'in Batı Birinci sınıf bir senaryo ile tamamlanan Alman ve tarihi manzaralar Amerikalı ve Alman ortak yazarlar. İki Oscar adaylığı aldı. 1950'lerin sonlarına doğru MacGinnis, sağlam filmlerle beslenmeye devam etti. rolleri, genellikle destekleyici ama her zaman unutulmaz çünkü onun büyük oyunculuk becerisi. Tarihsel olarak, birkaç oyuncuyla zaman içinde daha da geriye gitti. İlk olarak Robert Wise'ın yönettiği bir Amerikan/İtalyan ortak yapımı olan Güzel Helen - Truva muharebeleri (1956) filminde Kral Menelaus rolüyle epik Antik Yunan filmlerinde oynadı. Aynı yıl bir başka epik film için kıtada kaldı; bu kez Amerikalı yönetmen Robert Rossen'la birlikte, gişe rekortmeni Richard Burton ve eski rol arkadaşı Freddy March'ın merkezde olduğu bir başka birinci sınıf İngiliz oyuncu kadrosunun yer aldığı ABD/İspanya ortak yapımı Büyük İskender (1956). MacGinnis sonunda, Ray Harryhausen'in stop motion animasyon sihriyle kesinlikle en iyi hatırlanan Altın postlu cengâver'in (1963) heyecan verici ABD/İngiltere ortak yapımında Olimpos Dağı'na çıktı - yani Zeus'u oynadı.Yine de, MacGinnis'in belki de en iyi hatırlanan rolü - kesinlikle korku/fantezi hayranları için - iki yüzlü Dr. Julian Karswell, şakacı sihirbaz - ama ölümcül derecede ciddi tarikat lideri ve şeytan hokkabazıydı (gevşek bir şekilde çirkin İngiliz sosyal isyancı ve okültist Aleister Crowley'e dayanıyordu). İblisin Kurbanları (1957) filmi (Amerikan versiyonunun adı "Curse of the Demon" olarak değiştirildi) Hollywood'un usta yönetmenlerinden Jacques Tourneur'un yönettiği, şık bir atmosfere sahip ve inandırıcı bir şekilde ürkütücü bir filmdi. yapımcı Val Lewton, en çok Cat People (1942) ile tanınıyor. M.R. James'in Edward dönemi hayalet öyküsü "Casting the Runes "dan uyarlanan film, şeytani bir keçi sakalına sahip MacGinnis'in bölünmüş kişiliğiyle eğlenirken aynı zamanda serbest bıraktığı güçlerden duyduğu içsel korkuya etkili bir şekilde ihanet etmesiyle artık türün bir klasiği olarak kabul ediliyor. Varlığına inanmadığı iblis tarafından neredeyse öldürülen inatçı Amerikalı psikolog rolündeki rol arkadaşı Dana Andrews'dan gösteriyi kolayca çaldı. 1960'lar boyunca ve 1970'lere kadar MacGinnis oldukça çeşitli tarihi ve çağdaş film rollerinin istikrarlı akışı, her zaman ve dönemin bazı yüksek profilli filmlerinde dikkat çekmiştir, dahil olmak üzere: Genç Korsanlar (1962), Utanç Duvarında Casusluk (1965) ve Cinerama macerası Krakatoa - Büyük macera (1968). Karakterinin şekillenişini sergilemek için bazı TV spotları da vardı yeteneklerini vefat ettiği yıla taşıyarak 75'in üzerinde ekranda göründü.