Jody, Fort Worth, Teksas'ta büyüdü ve henüz lisedeyken yerel radyoda kendi müzikal şovunu yaptı. Daha sonraki gençlik yıllarında, müzikal komedilerde güneyde turneye çıktı, Amerika'nın dört bir yanındaki yaz stüdyolarında sahne aldı ve güçlü Teksas aksanı ve sürekli artan cüssesi nedeniyle New York sahnesinde asla iyi roller alamayacağını keşfetti. Yirmi yaşına geldiğinde tiyatroyla işi bitmişti. Broadway onu istemiyordu ama Hollywood'un istediği ortaya çıktı."Hollywood'da ne kilosunu ne de belini dert eden bir kız var,"diye yazdı dedikodu yazarı May Mann 1940'ta, Jody batı yakasına geldikten birkaç yıl sonra. "O Jody Gilbert, doyasıya yiyor, sadece gideceği yere ulaşmasına yetecek kadar egzersiz yapıyor ve filmlerde başarılı oluyor. Henüz 20'li yaşlarının başında, şimdiden 197 kilo ağırlığında ve daha da iyisini yapmayı umuyor. 'Ben parçaların kızıyım,'diyor, 've ne kadar çok parça o kadar iyi' ... 'Neden,'diye soruyor kıkırdayarak, 'büyük bedenim için endişelenmeli miyim? Şimdiye kadar benim için her şey yolunda gitti. Eğer bu çenelerden birini kaybetseydim, sıradan bir aktris olabilirdim. Bu halimle, buralarda ağırlığı olan biriyim.'"Tabii ki, avurdupois'i ona çok iyi geldi ve 1940'lar boyunca filmlerde 100'e yakın rol aldı, çoğunlukla tek replikli komik şişman kız rollerinden, Ninotchka'daki (1939) Greta Garbo'nun sıkışık dairelerine gelen ve bir partinin ortasında yatağına giren oda arkadaşı olarak birkaç saniye göründüğü rolü gibi, repliksiz komik şişman kız rollerine kadar.Ardından, 1948 yılında, Life With Luigi adlı radyo programında yardımcı bir karakter olan "Pasquale'nin olağanüstü şişman ve itici kızı" Rosa rolünü aldı. Program televizyona sıçrayacak kadar popülerdi ve birkaç sezon boyunca burada devam etti. Ancak hem radyo programı hem de televizyon şovu, Harvey Narcisenfield adlı başarısız bir yazarın Jody'nin Komünist Parti üyesi olduğunu House Committee Un-American Activities'e (HUAC) bildirdiği 1953 yılında sona erdi. Düzinelerce tanınmış oyuncu, yönetmen ve yapımcı, Komünizm yanlısı herhangi bir faaliyetin kanıtlanıp kanıtlanamayacağına bakılmaksızın, komite önüne çıktıktan sonra kariyerlerinin yok olduğunu görmüştü, bu nedenle Jody, ifade vermesini gerektiren mahkeme celbini aldığında, küçük çaplı bir komedi oyuncusu olarak başına geleceklerin neredeyse kesin olduğunun farkındaydı. Belki de bu yüzden yargılamayı alaya almaya karar verdi. Komitenin resmi raporuna göre 26 Mayıs 1953'te öğle yemeğinden hemen sonra Jody tanık masasına oturdu. Kendisine iki avukat eşlik ediyordu, ancak hatırı sayılır cüssesine atıfta bulunarak kendini küçümseyen bir ifadeyle belirttiği gibi, yanında sadece bir avukat için yer vardı.HUAC avukatı Frank Tavenner, Jody'den komiteye kariyerinin genel bir tanımını yapmasını isteyerek başladı."İlk görünüşüm mü, ilk filmim mi, ilk radyo şovum mu yoksa ilk televizyon şovum mu?"" diye sordu Jody, masumca."Mesleğinizin kaydı neydi? Eğer sinema filmlerinde, radyoda ya da başka herhangi bir konuda jeneriğe hak kazandıysanız ve bunu aldıysanız," diye yanıtladı Tavenner, jeneriğe yaptığı vurgu Jody'nin Luigi ile Yaşam'dan önceki üretiminin önemsizliği hakkında hiçbir fikri olmadığını ortaya koyuyordu. Jody'nin ekranda sadece birkaç kredisi vardı ve hepsi de son birkaç yıl içindeydi. Jody şöyle açıkladı: "Geçen gece skoru saymak için oturduğumda ben de biraz şaşırdım, çünkü bu kadar iyi bir kariyerim olduğunu fark etmemiştim, çünkü ben çok önemsiz bir insandım, görüyorsunuz; Hollywood ticaret gazetelerinin iyi olarak bahsettiği kişi - ""Soruya cevap verir misiniz lütfen!" Tavenner Jody'ye zaten sinirlenmişti ve Jody'nin kendisine hiçbir yardımcı bilgi vermeden, dayanabildiği sürece basit sorusuna cevap veriyormuş gibi yapmaya devam etmeyi planladığını henüz bilmiyordu.Jody, kendisini beklenmedik bir şekilde Hollywood figüranı olarak harika hayatı hakkında bilinmesi gereken her şeyi öğrenmek isteyen hevesli bir hayranın eşliğinde bulmaktan memnunmuş gibi saçmalamaya devam etti ve Tavenner giderek daha fazla sinirlendi. "Senden ayrıntılı bir ifade istemedim,""Öfkeyle işaret etti, "Sadece sorularıma cevap vermekle yetinirsen."Jody muzipçe cevap verdi, "Long Beach gazeteleri benim konuşkan bir tanık olacağımı söyledi ve ben basında çıkan hiçbir şeyi çürütmek istemiyorum."Tavenner ısrarla Jody'den jenerik aldığı bazı filmlerin isimlerini komiteye söylemesini istedi ve Jody her zaman çok iyi notlar almasına rağmen nadiren jenerik aldığını tekrarlamak zorunda kaldı. Tavenner, "Pekala, o zaman,"dedi, "Soruyu değiştireceğim ve size rol aldığınız bazı önemli filmlerin hangileri olduğunu soracağım? "Jody bunun gerçekten bir anlambilim meselesi olduğunu açıkladı - sonuçta bir filmi gerçekten önemli yapanın ne olduğunu kim söyleyebilir? Komite zaten 10 dakikadır oturuyordu ve avukat henüz ilk giriş sorusunu geçmemişti. Aradan 10 dakika geçtikten sonra, Tavenner'ın tüm sorularını dürüstçe ve olabildiğince yardımcı bir şekilde yanıtlamaya çalışıyor gibi görünen Jody, bir şekilde sadece sahneye ilk kez dört yaşındayken çıktığını, ancak hangi yıl olduğunu bilmediğini ve Hollywood'daki North Bronson Avenue'da yaşadığını kabul etti.Tavenner, Jody'ye aldıkları ifadede kendisinden bahsedildiğini söyleyerek sorguyu tekrar rayına oturtmaya çalıştı, bunun üzerine Jody avukatıyla iki dakika kadar görüşmesine izin verilip verilmeyeceğini sordu - bunun garip bir duraklamaya neden olabileceğini kabul etti ve sempatik bir şekilde, "Hiç kimse ölü havanın benden daha fazla farkında değildir.Tavenner haykırdı, "Elbette avukatınıza danışmanızı istiyorum, ancak size henüz bir soru sormadım! "Jody arkasını dönmek ve salondaki izleyicilerden sessiz olmalarını istemek zorunda kaldı. Belli ki, kahkahalarından Tavenner'ı duyamıyordu.Jody, komite başkanı onu azarlayana kadar kalabalığa oynamaya devam etti, "Bu ciddi bir konu." Bunun üzerine Jody toplantıda ilk kez palyaço rutinini bıraktı. "Kesinlikle öyle,"diye cevap verdi, "İşimi kaybettim."Tavenner fırsatını yakaladı ve devam etti: "Bay Harvey Narcisenfeld tarafından Komünist Parti üyesi olarak tanımlandığınızı söylüyorum ve size bunu sormak istiyorum. Hiç Komünist Parti üyesi oldunuz mu? ""Buna gerçekten cevap vermemi mi bekliyorsunuz? "diye sordu Jody."Evet, Bayan Gilbert, lütfen."Eğer Tavenner toplantının, bir aktörün utanç içinde kovulmadan önce beşinci maddeyi ileri sürerek soruya cevap vermekten kaçındığı, artık iyice yerleşmiş senaryoya göre ilerlemesini bekliyorsa, hayal kırıklığına uğrayacaktı."Evet, Jody beşinci maddeyi ileri sürdü - ama bu beşinci madde değil, beşinci emirdi. "Tanrın Rabbin sana verdiği topraklarda günlerinin uzun olması için anneni ve babanı onurlandır," Jody, açıklamadan önce alıntı yaptı: "Bunu atalarım anlamında yorumlamayı seçiyorum." Ona verdikleri hakları korumaktan başka bir şey yaparak atalarının şerefini lekelemek istemiyordu, bu da Tavennerལın küstah sorusuna cevap vermeyi reddetmekten başka bir şey yapamayacağı anlamına geliyordu.Gerekçesini daha fazla açıklamaya çalıştı, ancak Tavenner'ın canına tak etmişti ve sormaya devam etti: "Soruya cevap vermeyi reddediyor musunuz? " ve "Beşinci değişikliğe güveniyor musunuz? ""Ben aslında Birleşik Devletler anayasasına ve on emre güveniyorum," Jody karşılık verdi. "Beşinci değişikliğin masumların korunması için yazıldığının farkındayım ve beşinci değişikliğe güveniyorum." Sonra, komite onu dışarı atmadan hemen önce, araya bir şaka daha sıkıştırmayı başardı: "Beşinci değişikliğin arkasına saklanmıyorum" - cüssesine bakılırsa bu imkansız - "Tam önünde duruyorum! "Komite son bir açıklama yapmasına veya soru sormasına izin vermedi ve odadan çıkarken bunu başka bir yerde yapacağına söz verdi. Jody'nin komite önüne çıkışından bahseden gazeteler, bunu Jody'nin muhtemelen hedeflediği kısır ve haksız bir cadı avının yıpratıcı iddianamesi olarak değil, kafa karıştırıcı bir saçmalık olarak tasvir etti. Billings Gazette'nin manşeti haberin tonunun tipik bir örneğidir: Aktris Birçok Değişikliğe Başvuruyor Şaşırtıcı derecede cesur bir performanstı ve belki de ilk kez biri komiteye, sinema camiasının çoğunun özel olarak hak ettiğini düşündüğü küçümsemeyle yaklaşmaya cesaret etmişti ama Jody için sonuç, sonraki 12 yıl boyunca bir gün bile çalışamaması oldu. Televizyon programlarında en küçük rolleri bile almaya başlaması 1965 yılını, bir filmde oynaması ise 1969 yılını buldu: Butch Cassidy and the Sundance Kid filminde figüranlık yaptı. 10 yıl sonra, yılda ortalama sadece bir kez televizyonda göründüğü dönemde, Jody bir trafik kazası geçirdi. Ağır yaralandı ve birkaç ay sonra hayatını kaybetti. 63 yaşındaydı, yıl 1979'du ve komünist olup olmamasının gerçekten bir önemi yoktu.