Kararlılık (kare bir yüz, dalgalı koyu renk saçlar) ve enerjisizlik (sıradan yüz hatları, banal figür) arasında bir fiziksel görünüme sahip olan Fransız tiyatrocu Marc Eyraud, destansı bir kahramandan çok komşu adamı olarak rol aldı. Daha çok ciddi tarafa yaslanan ortalama Joe görünümü, ona şoför, eğitimci, barmen ve ayrıca birden fazla kez rahip, doktor ve diğer kitapçıların kostümünü giydirdi. Öte yandan, zaman zaman vahşi tarafta bir yürüyüşe çıktı (kıyafetler adamı yapmaz!), günlük ırkçılığı uyguladı (Élise ou la vraie vie (1970)) veya arkadaşını krallığa gönderecek kadar ileri gitti ("Vidocq et Compagnie" filmindeki cellat). Sadece iki kez ünlü bir figürü canlandırmıştır (Valmy'de Jean-Jacques Rousseau - 1ere partie: La chute de la royauté (1967), Rohmer için Kral Arthur). Böylesine ayırt edilemez olma yeteneği, gerçeklik yanılsaması yaratmaya hevesli yönetmenler için bir nimet olsa da, onun gibi çoğunlukla cansız karakterleri oynayan oyuncular için bir lanettir: yardımcı oyuncular gerçekten de hafızalarımızdan kaybolma eğilimindedir, bu kaçınılmaz olsa da adil olmayan bir gerçektir. Eğer televizyon imdadına yetişmeseydi Marc Eyraud'un kaderi de bu olacaktı. Neyse ki uzun soluklu ünlü TV dizisi "Les cinq dernières minutes"'da rol almak üzere seçildi. Böylece, 1974'ten 1992'ye kadar, bölüm bölüm (toplam 73 bölüm), Fransız TV izleyicileri ona alıştı ve önce kıdemli dedektif Le Carré'nin (Christian Barbier tarafından canlandırılan) yardımcısı polis müfettişi Ménardeau olarak ve sonraki bölümlerde onun yerine geçen "commissaire" Ménardeau olarak onun saçma sapan varlığını sevmeyi öğrendi. Daha az bilinen ama dikkate değer diğer performansları arasında, Jean-Daniel Verhaeghe'nin mükemmel L'araignée d'eau'sunda (1970) ve elbette Éric Rohmer'in Parsifal'inde (1978) Fabrice Luchini ile birlikte Kral Arthur'un güzel çıplak bir kıza metamorfoz geçirdiğini görmek için bir su striderini bulan entomoloji meraklısı Bernard'ın performansları vardır. Marc Eyraud'un kariyeri prestijli olmasa da uzun sürdü. Hatta yaşlılığında huzurevinde bir rol bile oynadı. La sonate des spectres (2015) adını taşıyan film, yapımından on yıldan fazla bir süre sonra, ancak 2015 yılında gösterime girdi ve Eyraud'un 80 yaşında öldüğü 15 Şubat 2005'ten çok sonra yeni bir filmde görünmesine neden oldu.