Güzel Jacqueline Sassard'ın başrol oyuncusu olarak kariyeri on yıldan biraz fazla sürdü ve kendi ülkesinde değil, sınırın ötesinde İtalya'da başladı. İlk önemli rolü, henüz 17 yaşındayken Alberto Lattuada'nın Guendalina (1957) filmindeki kadın kahraman rolüydü. Bu onun fark edilmesini sağladı ve Nata di marzo (1958) ile başlayan bir dizi popüler komedide başrol oynamasının yolunu açtı (Gabriele Ferzetti tarafından canlandırılan yaşlı bir mimarla başarısız bir evlilik geçiren genç bir kadın olarak). Sassard bu performansıyla 1958'de San Sebastián Uluslararası Film Festivali'nde en iyi kadın oyuncu olarak Zulueta Ödülü'ne layık görüldü. Kara komedi 3 sevgili'de (1959), huysuz bir playboydan (Alain Delon) intikam almayı planlayan üç terk edilmiş kadından birini canlandırarak yeteneğini bir kez daha kanıtladı. Aynı yıl, Luigi Zampa'nın Müşterek günah (1959) ve Valerio Zurlini'nin İkinci Dünya Savaşı sırasında İtalya'da geçen Estate violenta (1959) filmleriyle ciddi dramaya iki önemli giriş yaptı. Artık popülaritesinin zirvesinde olan Sassard, Tempo dergisinin kapağında ve Playboy'un bir sayısında yer aldı. 60'ların başında balayı aniden sona erdi. Sonraki filmleri kesinlikle daha düşük kalitedeydi; peplum, bayağı kostüm dramaları ve bayat müzikal komedi. Belki de beklenmedik iki yıllık bir aradan sonra Sassard, Joseph Losey'in sıra dışı draması Kaza gecesi'nde (1967) esrarengiz bir Avusturya prensesi ve Dişi ceylanlar'da (1968) Stéphane Audran ve Jean-Louis Trintignant ile birlikte bir ménage à trois'nin üçte biri olarak kısa bir dönüş yaptı. Sassard'ın özel hayatı hakkında, otomobil üreticisi Gianni Lancia ile evlendikten sonra şov dünyasından ayrıldığı ve sonunda - ilgi odağından uzakta - Güney Fransa'nın Provence-Alpes-Côte d'Azur bölgesindeki Saint-Jean-Cap-Ferrat'ın varlıklı mahallesinde emekli olduğu dışında çok az bilgi bulunmaktadır.