Genç bir kadın; kriyojenik bir kapsülde, hafızasını kaybetmiş hâlde uyanır. Kim olduğunu ve oraya nasıl geldiğini hatırlamayan genç kadının oksijeni hızla tükenmektedir ve bu kâbustan kurtulmanın bir yolunu bulmak için hafızasını geri kazanmaktan başka bir çaresi yoktur.

Oksijen

Mısır’da İsmailiye’deyiz. 1910’lu yıllar. Darbukanın sesine dayanamayan çocuk sokağa çıkıp kendini darbukanın ritmine bırakıyor. Aynı çocuk büyüdüğü zaman ailesiyle Monako’ya taşınacak ve Sporting’de prova yapan Frank Sinatra’yı seyredecek. Bu genç adam hiç durmayıp devamlı yükselecek. Yaptığı müzik 1 numara olsa da, hayranları ve genç kadınlar peşini bırakmasa da hiçbir şey onun için yeterli olmayacak. Yeni müziklerin peşinden gidecek, herkesten çok, ölürcesine çalışacak ve kimsenin kendisini sevmesine izin vermeyecek. Florent Emillio Siri’nin iki buçuk saat süren filmini Mart ayında seyrettim. ‘Cloclo’ 20. yüzyılda Fransız müziğine damgasını vuran Claude François’nın lakabı, hayatı, filmi. Aylar sonra filmi konuşmamın sebebiyse, unutulmaz bir performansla Claude François olan oyuncu Jeremie Renier. Belçikalı oyuncunun başarısıyla ‘Comme d’Habitude’, ‘Cette Annee-La’, ‘Magnolias For Ever’ ve ‘Alexandrie Alexandra’ şarkıları 2012’de yeniden hayat buluyor.