David Torrence, on bir çocuklu bir ailenin ikinci çocuğuydu. Henry Torrance Thomson ve Janet Bryce. Davis'e verilen isim 'David Bryce Thomson." 17 Ocak 1863'te Edinbough, İskoçya'da doğdu. David'in karakter yıldızı Ernest Torrence'dan 15 yaş küçüktü. David'den daha fazla. Ernest, Kaliforniya'ya gelen ilk kişiydi ve aktör oldu. Hem İngiltere'de hem de Almanya'da eğitim gören David 20'nci yüzyılın başlarında sahneden perdeye eşit derecede kolaylıkla taşındı. Klasik sessiz filmlerden Tess of the D'Urbervilles'in (1913) tamamlanmasının ardından efsanevi tiyatro oyuncusu Minnie Maddern Fiske ve The Prisoner of Zenda (1913) filmlerini çekmiş, ancak David Broadway oyunlarına odaklanmak ve Meksika çiftliğinde hayatın tadını çıkarmak için. Dik bir talihin tersine dönmesi Hollywood'a geri dönme ihtiyacını artırdı I. Dünya Savaşı'nın ardından, hayranları için şanslıydı ki neredeyse yirmi yıl. Sessiz günlerinde birçok başrol oynadı, Birçoğu nüfuzlu kişiler, sert yüzlü kötü adam tasvirleri kardeşi Ernest'inkine rakip olmayabilir, ama David oldukça iyi bir birkaçında aşağılık bir beyefendi. İlk sesli filminde, tarihi Disraeli (1929) adlı dramada, sade görünümlü antisemit bir devlet başkanını canlandırdı. Süveyş kanalını finanse etmeyi reddeden İngiltere Merkez Bankası George Arliss tarafından canlandırılan Başbakan Disraeli tarafından alınan önlem. David ayrıca komedi draması A Successful Calamity'de (1932) Arliss'e başlıca desteği verdi ve bir başka biyografik tarih dersi olan Voltaire'de (1933). Sesin gelişi, karakterleri prestijli karakterler olmaya devam etti (bankacılar, tüccarlar, avukatlar ve hukukçular), ancak daha küçük boyutlarda büyüyerek Kara Melek (1935) ve Gaib Ufuklar'da (1937) olduğu gibi faturasız roller. Komedi hayranları David'i İskoç avukat Bay Miggs rolündeki performansıyla hatırlıyorum. Laurel ve Hardy filmi Lorel-Hardi Hindistan'da (1935). Son rolleri arasında Rulers of the Sea (1939) ve Stanley ve Livingstone (1939). David Torrence 26 Aralık 1951'de Beverly Hills, Ca'da öldü. Inglewood Mezarlığı'na gömülürken diğerleri 1951'de gömüldü.