Başarılı bir cerrah olan Mehmet mesleğinin zirvesindeyken çok sevdiği eşini kaybeder. Her hastasının hayatını kurtarabileceğine inanan doktor Mehmet, eşini kurtaramaz. Yaşadığı bu trajik olaydan sonra Mehmet doktorluğu bırakırken, kızı Elif'i ise babaannesi Leman Hanım büyütür. Leman'ın vefatından sonra yedi süresince birbirini hiç görmeyen baba-kız, şimdi yeni bir hayata başlamak zorunda kalacaktır. Mehmet iyi bir baba olarak, kızına bakabilmek için doktorluğa geri döner. Baba-kız kendi hayatlarından "gidenlere" alışmaya çalışırken, hayatlarından "gidenlerle" başa çıkmaya çalışan insanlarla yolları kesişecektir... Herkes gidenlerin ardından yeni tutundukları insanlarda yaralarına derman bulmaya çalışırken, hep birinin dileği aynıdır: "sen de gitme".

Sen de Gitme

Kemalettin Tuğcu'nun Üvey Baba adlı romanından TV'ye uyarlanan dram türündeki dizisidir.Üvey bir baba büyük bir mirası olan küçük kız ve bu mirasın üzerine konmak için kızını öldürmeye karar veren fakat bunu hiçbir zaman başaramayan bir alkolik bir babanın öyküsü.

Üvey Baba

Hayat cesurları sever. Biraz daha cesaret etmeli yaşamın renklerini görmeye, biraz daha kıymet vermeli insan kendine. Aşağılandığı, hor görüldüğü, mutsuz olduğu bir ilişkiye bu derece tutunmak ve kabullenmek; kötüye layık olduğuna inanmaktan veya yalnız başa çıkamayacağını düşünmekten kaynaklanır ancak!

Dışarıda milyarlarca insan, milyonlarca değişik yaşam alternatifleri var. Neden içinde mutsuz olduğun bir mağaraya kapatırsın ki gönlünü? Yaşam korkaklığı bu! Yeniye gücü olmayanın, eskiyi çekme cezası vardır. Ne demeli ki? Şunu demeli: O zaman şikayet etme!

 

(Tanıtım Bülteninden)

Mükemmel Kadın Olmayın!

"Gitmem gerekiyor" dedin ve gittin… Gitme diyemezdim.. Dudaklarım tebessüm etti, yüreğim ağladı için için… Gitmen gerekiyordu demek, gittin..Gideceğini söyleyecek kadar yürekli olduğun için, bir kez daha sevilmeye değerdin aslında. Sustu dilim, ses etmedim. Oysa daha geniş zamanlar hayal etmiştim. Bir düşün ortasında uyanmaya meyilliydim. Madem gitmen lazım, ne diyebilirim? Sensizliğe alışmak sorun değil, zaten hep sensizdim. Sen gelince eksik olanın ne olduğunu anlamıştım. Kalbimin ortasında duran o koca boşluğu kaplamıştı varlığın. Biraz daha kalsan, deli gibi sevecektim.  "Böyle bitmez ama git. Peki, niye böyle bitmez? Eksik bir şey kalmışsa niye git? Evet, aşk çok güzel ama bizler aşk kadar güzel miyiz? Aşk; cesaret, iyi bir kalp, erdem, içtenlik ve kendini adama gerektirir. Hangisi bizde yeteri kadar var? Ya duvarlarımız? Aşkı bu denli özlerken bu duvarlar niye durmadan örülür? Duvarın ardında kim aşkını yaşamış? Aşk teslimiyetse, onu kötülüğe ve bin bir türlü entrikaya çeviren hırslar ve acımasızlıklar nerede saklı duruyor? Bedenlerimizi bedel ödemeden doyururken, ruhlarımızın neden bu denli ıssız kaldığını kaçımız düşündü? Candan Ünal hayatımızın bu yakıcı ve bilinmezlik dolu sorularının peşinden koşuyor. Tıpkı aşk gibi cesaretle, erdemle, zırhlarından soyunarak yazmış. Candan Ünal'ın yazıları sesi kadar içten, çarpıcı ve büyüleyici… O git demiş ama ben onun yazılarını okuyunca kendime döndüm, böyle bitmesin diye…"