Oscar Levant'ın kendi çok yönlülüğü, onun hafızasını bulanıklaştırmaya yardımcı olmuş olabilir. Hollywood'un bir tür yardımcı adamı, belki de en kötü anlamda; insanlar onu birçok kişilikten biri olarak görme eğilimindeydi, ama o çok daha fazla. Ne yazık ki onun her şeyden önce bir parlak bir müzisyen ve çok yetkin bir besteci. Ortodoks bir aileden geliyordu. Pittsburgh'un Hill Bölgesi'nde büyüyen Yahudi bir Rus ailesiydi. Kardeşleri gibi o da erken yaşta müzik derslerine başladı ve Çeşitli enstrümanlar, önce ağabeyinden piyano dersleri aldı Benjamin. Yedi yaşında Martin Miessler'in yanında piyanoya devam etti. Leipzig Konservatuarı'ndan. Levant bir yıl içinde halka açık resitaller veriyordu. yıl. Beşinci Cadde Lisesi'nde müzik derslerine katıldı. eğitmeni Oscar tarafından klasik performansa maruz bırakıldı. Demmler. Buna Polonyalı büyük piyanistin resitallerine gitmek de dahildi. Ignacy Jan Paderewski ve konserler Leopold Stokowski tarafından yönetildi. Demmler, Levant'ı keman ve piyano repertuarında kendisine eşlik etmesi için davet etti, Bu Levant'ın ilk halka açık oyunu oldu - sadece on iki yaşındaydı.1922'de Levant liseyi (Fifth Avenue) bıraktı. Annesi müzik eğitimine devam etmesi için onu New York'a götürmeye karar verdi. Orada vatandaşı ve öğrencisi olan Zygmunt Stojowski ile çalıştı. Paderewski ve onun yetiştirdiği bir öğrenci Wladyslaw Zelenski, Louis-Joseph Diemer ve Clement Philibert Léo Delibes. Tarafından Levant, erken yetişkinlik döneminde ilgi çekici ve inatçı bir şehrin sosyal hayatına ilgi duyan bir kişilik. Bir üzerindeki en büyük etki Broadway'in cazibesi ve çekiciliğiydi. sahne çukuru için piyanist olarak işe alınırken ilk elden gördüm ve Bölgedeki birçok gece kulübünde. Müzikal oyun "Burlesque" (1927) adlı müzikal oyunda yer aldı ve Broadway'deki ilk beste denemesini "Ripples" (1930). Aralık ayı başında özel bir resital vermesine rağmen 1922'de Paderewski için bir program hazırladı ve ana akıma katılmaya devam etti. klasik müzik etkinlikleri, aynı zamanda bir bon popüler müzik çevrelerinde yaşamaya başladı ve New York sosyetesinin çeşitli kesimleriyle tanışıklıklar geliştirerek şehrin gangsterlerinden biriydi. Sosyal çevrelerdeki hareketliliği En azından şaşırtıcı. Levant daha sonra Algonquin Round'un bir üyesi oldu. Masa, New York'lu zeki ve yazarların bir araya geldiği seçkin bir topluluktu. Algonquin Hotel'de düzenli olarak düzenlenen ve aralarında Robert Benchley, Dorothy Parker ve Alexander Woollcott. Levant'ın eninde sonunda Hollywood'un parıltısı. Filmlerin tadına 1923'te bakmaya başladığında popüler orkestra lideri ile birlikte Ben Bernie ve grubu, All the Beyler, DeForest Phonofilm'in az bilinen deneysel ses çalışmasında New York'ta. 1926'dan itibaren Londra'da kabare turnesine çıkan Levant New Yorklu besteci ve müzisyenlerin batıya, Hollywood'a gitmeleri hakkında. müzik büyük talep görmeye başlamıştı. 1928'de kıyıya doğru yola çıktı. O kısa sürede besteci olarak iş buldu ve o yıldan 1929'a kadar besteleri 21 filmde yer aldı. 1929'dan 1937'ye kadar beste yaptı filmler için düzenli olarak ve 1939'dan 1948'e kadar biraz daha düzensiz olarak Toplam 19 film. Şehirdeki müzik elitleriyle kaynaşması efsanevi besteciyle yakın bir dostluk geliştirmesiyle sonuçlandı. George Gershwin. Dernek derin bir müzikal ilişkiyle sonuçlandı. O hala New York müzik sahnesinde, özellikle Broadway'de ve Tin Pan'da Alley (birçok pop şarkısını birlikte yazdı). Aynı zamanda bazı iki büyük mekanda konser verdi (1930 ve 1931): Hollywood Bowl ve New York'taki Lewisohn Stadyumu'nu ziyaret etti.1932'ye gelindiğinde Levant dikkatini klasik besteciliğe ve konserlerini sınırlandırdı. Onun "Piyano için Sonatina" adlı eseri besteci Aaron Copland, onu Nisan 1932'de Copland'ın çağdaş müzik festivalinde prömiyerini yapmak üzere Amerikan müziği. Gershwin ondan bir düette ikinci piyanoyu çalmasını istedi. İkinci Rapsodi" versiyonu şefin yönetiminde Arturo Toscanini. O da çaldı - 1932'de Gershwin'in imzasını taşıyan "Concerto in F" neredeyse kendisininmiş gibi. Levant kalabalık bir radyo performansı programına başlamış olsa da popüler ve kolay dinlenen klasik müziğin yanı sıra, artık halka açık beş yıl boyunca konserler verdi. Gershwin'in tavsiyesini dinledi ve ile teori becerilerini tazeledi. Joseph Schillinger, bir Rus Hollywood'da yaşayan bir teorisyen/besteciydi. Levant bu konuda yalnız değildi Schillinger'in müzik okulu hizmetlerini kullanarak; o zamanlar bazı Big-Band döneminin en ünlü isimleri beyaz perdede, Tommy Dorsey de dahil, Benny Goodman ve Glenn Miller da Rusça. Bu 1934 yılında, Levant'ın "Sinfonietta" (in üç bölüm) prömiyeri ile Bernard Herrmann yönetiyor Levant 1935'te daha fazla film bestelemek için Hollywood'a geri döndü. büyük müzik dehalarından birinin yanında çalışarak geçirdi. Güney Kaliforniya'ya varmak, Arnold Schönberg. Schoenberg'in zamanı zaten yerel akademi taahhütleri ile kalabalık ve bazılarıyla çalışmak Hollywood'un en parlak bestecilerinden Alfred Newman ve Franz Waxman. Levant'ın çalışması 1935'ten 1937'ye kadar. Sonucun bir kısmı, yazarın "Piyano Konçertosu", birkaç yaylı çalgılar dörtlüsünden ilki (diğerlerinin yanı sıra nefesli üçlüsü de dahil olmak üzere bestelediği parçalar) ve "Nocturne for Orchestra" (prömiyeri 1937'de L.A.'de yapıldı). İkincisi, New York Times tarafından yayınlandı. Music Editions tarafından 1936'da basıldı - bu orkestra için bestelediği tek eserdi. yayınlandı. Bu arada Levant Hollywood için müzik yapıyordu. Onun "Crayon est sur la Table", ("Kalem Masanın Üzerinde") bir çeşit Fransız operasının parodisi tarzında Claude Debussy. Bu bir merkezdi (İtalyanca bir libretto ile "Carnaval" olarak dönüştürülmüş olsa da) için 20th Century-Fox filmi Charlie Chan Operada (1936). 1937 Temmuz'unda Gershwin vefat etti. Bu yeni bir dönem başlattı Levant'ın tanınmasını sağladı, çünkü hemen tek tercüman olarak taçlandırıldı Gershwin'in müziğinin virtüözü ve icracısı, ikircikli bir 20 yıllık bir saltanat. Aynı yıl Levant "Orkestra için Süit" ve 1938'in başlarında orkestrasyonunu tamamladı. O yılın Ekim ayında Broadway'de orkestra şefi olarak sahneye çıkmak için doğuya döndü. kardeşi Harry'nin yerine 65 performans için George S. Kaufman ve Lorenz Hart "Muhteşem Sakat". O Broadway sahnesine besteci ve oyuncu olarak çıkarak bunu artırdı. Ocak ayında yeni bir Kaufman ve Hart çalışması olan "The American Way"'i yönetti. 1939. O yılın ortalarında Levant tüm konserlerine geri dönmüştü. gibi Gershwin eserlerini sergilemekle kalmayıp, büyük Amerikan şehirlerinde "F" Konçertosu" ve "Rhapsody in Blue", aynı zamanda bütün bir repertuar 1940'ta yazdığı iki eser de dahil olmak üzere ara sıra kendi eserlerini de "Caprice for Orchestra" ve "A New Overture and Polka for 'Oscar Homolka'" (aktör). "Caprice" özellikle İngilizler tarafından sergilendi Şef Thomas Beecham. Ancak bunlar onun son büyük konser çalışmaları oldu. Bununla birlikte, bu işaret On yıl boyunca konserler, radyo yayınları ve önemli kayıtlar Columbia Records ve Reiner gibi büyük şeflerle, Eugene Ormandy, Andre Kostelanetz, Wallenstein, Efrem Kurtz ve Morton Gould. Levant zaman zaman bir piyano parçasıyla filmde göründü, ama sadece bir avuç film rolünde kendini göstermiştir. bir aktör olarak yetenekli. Oldukça kurgusal bir film olan Gershwin biyografisi Rhapsody in Blue (1945), parçayı çalmasıyla vurgulandı. Hala kendindeydi ama en iyi dramatik rollerinden birinde inandırıcı bir şekilde esprili (film karakterleri için genellikle kendi repliklerini yazardı) konser piyanisti Sid Jeffers Ölüm Melodisi (1946) ile John Garfield ve Joan Crawford. İçeri girdi. bir dizi alıntı kaydetmek için stüdyo Richard Wagner'in "Tristan" piyano, keman ve orkestra için kemancı eşliğinde düzenlenmiştir Isaac Stern ve orkestra şefi Franz Waxman'ın ses kaydının bir parçası olarak Filmde. En sevdiği iki parçayı çalabildi (Pyotr Ilyich Tchaikovsky'nin "Piyano Konçertosu No. 1" ve Aram Khachaturyan'ın "Sabre Dance") sofistike komediyi yapmaya başladığında The Barkleys of Broadway (1949). Birkaç yıl sonra son iki filmini çekti. İçinde Paris'te bir Amerikalı (1951) Odak noktası Gene Kelly, ama bir İkinci sırada Gershwin'in müziği vardı, filmin adı da Gershwin'den alınmıştı. Paris'i görselleştiren olağanüstü hareket montajı. Levant her zamanki kaygısız piyanist karakteri, ancak bir fantezi konçertosu sırasında sekansında, piyano solisti olarak dikkat çekiyor. Şef ve her orkestra enstrümanı için temsili müzisyenler, müzik bilgisini sergileyen harika bir gösteri. Finalinde Levant, filmin ortak senaristi Adolph Green ile birlikte kendisinin bir karikatürüdür. ortak senarist, Adolph Green. Bu bir komedi̇ müzi̇kali̇ Asrî âşıklar (1953) adlı eserinde Arkadaşı Fred Astaire de bir karikatürdü. Kendisini efsanevi ama aslında yıkılmış bir şarkı ve dans adamı olarak Levant bu filmle ve parlak senaryosuyla eğleniyor gibi görünüyordu. genel olarak eğlenceyle dalga geçiyordu, ancak diyaloğu, açıkça daha ilerleyen düşüşüne dair ipuçlarını da içeriyordu. biriken nevrozları ve eşlik eden hipokondrisi. Onun olağanüstü kıvrak ve keskin dili daha önceki Parti hayatının esprili hazırcevaplığından giderek daha fazla özeleştirel ve bazen en uygunsuz şekilde ortaya çıkan acerbic patter onun 1930'ların sonlarından resitaller. Spontane açıklamaları sınırdaydı ve çoğu zaman düpedüz kabalığa ve bazen de sadece biraz üstü kapalı hakaretler. Kendini yere bırakmaya dayanamıyor gibiydi. müzikal çabaları, kendini parodileştirme dürtüsü, kendi güvensizlikler ve komik olmak ve palyaçoyu oynamak için oldukça diz çökmüş bir ihtiyaç kendi masraflarıyla. Piyano için Şiir", Piyano için Hakaret" adlı eserlerini yeniden adlandırmıştı. The Piano" veya "The Lone Ranger in Vienna." Arkadaşa / müzikale cevap olarak organizatör Robert Russell Bennett'ın Levant ile yaptığı radyo röportajında (1940) Levant'ın ilk dize çeyreğinin resepsiyonu, cevap verdi: "Şiddetle. Bu değil bana sadece bilinmezlik değil, birçok düşman da getirdi." Bu onun tipik bazen içinden çıkılmaz bir şekilde aşırıya kaçan tek cümleler. En parlak döneminde konser veren Levant, en çok kazanan konser sanatçısıydı, ancak 1951 yılında birçok taahhüdünü iptal etti ve sonunda geçici bir Amerikan Müzisyenler Federasyonu tarafından yasaklandı. Orada hala 1950'lerde ara sıra konserler verdi, en unutulmazlarından biri Royce Hall'da (1958) verdiği konserin ilk bölümüne başladığında ikinci piyano konçertosu Dmitri Shostakovich sadece unutmak için durdu, seyirciye döndü ve şöyle dedi:"Ben bile Nerede olduğumu biliyorum. Her şeye yeniden başlayacağım". Başladı ve büyük bir zafer. Aynı yıl halka açık son çalışması "Konçerto F"'da; kondüktörün tüm ısrarlarına rağmen Andre Kostelanetz Levant'ı sadece yolun ortasında durup sahneden inmek. Levant konuşmasının başında "Mt. Sinai" himayesi altında çalıyor" esprisi ile bis yaptı. Sinai" (Los Angeles'ın yüksek profilli hastanesi, genellikle yıldızlar).Bu ifade oldukça acıklı bir şekilde doğruydu. Gerçek ile birlikte Hayali hastalıklar, Levant'ın ruhsal durumu, her zaman en iyi ihtimalle kırılgandı, klasik sahne korkusuna dönüştü. Bu zamana kadar uzun süredir bağımlıydı. reçeteli ilaçlara bağımlıydı ve düzenli olarak hastaneye girip çıkıyordu. temeli. Onun 33 yıllık sadık ikinci eşi, aktris/şarkıcı June Gale, onu akıl hastanesine yatırmak zorunda kaldı. kurumlarını birkaç kez ziyaret etti. Yine de Levant ilerlemeye devam etti. Orada 1950'lerin sonunda bir dizi albüm kaydı yaptı. O turlar yaptı birkaç yarışma programında ve gece geç saatlerde yayınlanan TV talk showlarında, Özellikle de arkadaşım Jack Parr'ın. Arasında 1958 ve 1960 yıllarında Los Angeles'ta kendi yerel televizyon programını yaptı Oscar Levant Show" olarak adlandırılan ve bazen oldukça Levant'ın huzursuz zihnine sakin ve samimi bir bakış. Bir talk show olarak misafirlerle ve Levant'la, genellikle zincirinden bir bulutla çevrili sigara içmek, piyanoda doğaçlama parçalar çalmak, kaçınılmaz olarak Levant'ın tartışmalı monologları ve aykırı dili nedeniyle iptal edildi, kişilikler hakkında kışkırtıcı açıklamalar. Üç anı kitabı yazmıştır: "A Smattering of Ignorance" (1940), "Memoirs of an Amnesiac" (1965) ve "Oscar Olmanın Önemsizliği" (1968), her biri keskin olduğu kadar Levant'ın yaşamı boyunca yaptığı öz analiz ve çarpıtılmış insanlığa bakışı. Giderek her türlü kamusal faaliyetten çekildi. hayatının son on yılında ortaya çıktı. Hayat dolu bir besteci ve özgün müzik ve her ne olursa olsun olağanüstü bir birey Oscar Levant, birisinin kullanabileceği bir yorumla Yirminci yüzyılın ilgi çekici eğlence muammaları.