Vic Diaz Filipinlilerin neşeli, kötü şişman adamı olarak hüküm sürüyor istismar sineması. Geniş, neşeli sırıtışı, boncuk gibi koyu kahverengisiyle gözleri, kesilmiş siyah keçi sakalı ve bıyığı, esmer teni, incelmiş saçları, sarkık göbeği ve pürüzsüz, yağlı bariton sesiyle Diaz istikrarlı, serseri, çoğu zaman uğursuz ve her zaman karizmatik bir varlıktı. endişe verici derecede büyük miktarda korku filmi ve nefis bir şekilde aşağı'n'kirli 1970'lerin arabalı sinema filmleri gibi. Kendisi sık sık Peter Lorre'nin Filipinli eşdeğeri.1932'de Manila'da doğan Diaz, başlangıçta avukat olmayı planlıyordu (onun babası Temyiz Mahkemesi Başyargıcıydı). Dört yıl sonra Diaz avukatlık yapmaktan memnun kalmadı ve oyunculuk yapmaya karar verdi. kariyerine başladı. 1949'da amatör tiyatroda sahne almaya başladı. İçinde 1950'lerin sonunda son derece uzun ve üretken film kariyerine başladı, ilk çıkışını savaş filmi The Day of the Trumpet (1958) ile yaptı. Diaz yakında çok sayıda kredi topladı, sık sık filmlerde yer aldı. yönetmenler Eddie Romero ve Cirio H. Santiago. En kayda değer çalışmaları arasında Monte Hellman'ın Öfkeye Uçuş (1964) filminde sinsi, acımasız bir elmas kaçakçısı Flight to Fury (1964), Beast of the Yellow Night (1971) filminde kurnaz ve sinsi bir Şeytan, Jack Starrett'ın müthiş 5 Kahraman Serseri (1970) filminde sevimli bir tamirci, bir Night of the Cobra Woman (1972) filminde dilsiz, mızmız, dişli, kambur köyün delisi ve Jack Hill'in komik zincirleme civciv göndermesi The Big Bird Cage (1972) filminde gösterişli homoseksüel bir hapishane gardiyanı. Shakespeare'in "Othello" oyunundaki Iago'yu da içeren bir dizi rol ve The King and I." Ne yazık ki, 2001 yılında kendi isteğiyle yaşlılık ve sağlık sorunları nedeniyle oyunculuğu bıraktı. Ancak buna rağmen Emekli Vic Diaz'ın birçok keyifli sinematik katkısı sayısız yıllar boyunca B-film hayranlarını eğlendirmeye ve eğlendirmeye devam edecek Gel.