Brenda Forbes en çok Broadway'deki seçkin kariyeriyle tanındı ve burada ilk olarak 'The Barretts of Wimpole Street' (1935) filminde Elizabeth Barrett (Katharine Cornell)'in hizmetçisi Wilson rolüyle silinmez bir etki bıraktı. Tiyatrocu bir ailenin çocuğu olarak dünyaya gelen Brenda, Hollywood'da karakter oyuncusu olarak çalışan annesinin (Mary Forbes) yanına gitmek üzere henüz onlu yaşlarındayken İngiltere'den ayrıldı ve Vine Street Theatre'da sahneye çıktıktan sonra Broadway'e geçerek 'Pride and Prejudice' ve 'My Fair Lady' (1976'da Bayan Higgins rolüyle) gibi klasikleşmiş İngiliz oyunlarında rol aldı. 1967'de 'The Loves of Cass McGuire' ile Tony Ödülü'ne ve 1975'te Chicago'daki Goodman Tiyatrosu'nda 'The Sea' ile Başrolde En İyi Kadın Oyuncu dalında Joseph Jefferson Ödülü'ne aday gösterildi.Brenda revülerdeki hicivli performanslarıyla da beğeni topladı, ancak ne komedi yeteneği ne de eksantrik karakterizasyonları az sayıdaki sinema kariyerinde öne çıktı. MGM'de iki büyük bütçeli yapım (Mrs. Miniver (1942) ve The White Cliffs of Dover (1944)) da dahil olmak üzere dokuz yıl boyunca yalnızca altı filmde rol aldı; rolleri küçüktü, yani hizmetçi ya da hemşireydi. 1950'lerde, karakter oyuncusu olarak ve küçük ekranda da olsa daha etli rollerle selüloit ortama geri döndü. TV için yapılan filmlerde Katharine Hepburn'ün karşısında üç kez yer aldı.