Dünyanın ikinci yarısının en üretken ve ikonik gitaristlerinden biri 20. yüzyılda Jerome John Garcia San Francisco'da doğdu, Kaliforniya, ABD'de 1 Ağustos 1942'de doğdu. Garcia'nın annesi bir kayıtlı hemşire ve babası Jose, küçük bir caz müzisyeniydi. müzisyen, sorunlu bir çocukluk geçirdi. 4 yaşındayken orta parmağını kaybetti. Ağabeyi ile birlikte odun kesme kazasında sağ elinin parmağını kaybetti, Tiff, yanlışlıkla kesmiş ve bir yıl sonra trajedi tekrar yaşanmış. Babasının bir balıkçılık kazası sırasında nehirde boğulmasını izlediğinde. Jerry gençliğinin büyük bir bölümünü büyükanne ve büyükbabasının yanı sıra zaman zaman onu yatalak bırakan astım nöbetlerinden muzdaripti. O iyi okumuş bir gençti ve sanata yeteneği olduğunu gösterdi. Onun için hayat boyu sürecek bir ilgi. Çok fazla caz ve country dinlerdi. radyoda müzik dinlemeye başladı ve sonra rock ve rock müziğin seslerine aşık oldu. 1950'lerin ortalarında heyecan yaratmaya başladığında yuvarlandı. 1957 yılında 15 yaşında ilk gitarını aldı ve temel bilgileri öğrenmeye başladı, böylece zamanın rock and roll hitleriyle birlikte çalabiliyordu, o zamanki En sevdiği gitarist Chuck Berry'ydi. Liseden sonra bir süre bir süre devam etti ve birkaç kazaya karıştıktan sonra gidip ama bu ona uymadı ve 8 asker kaçağı ve bir dizi diğer askeri mahkemelerden sonra terhis edildi. Ordudayken akustik gitar çalmak ve parmakla gitar çalma zanaatını öğrenmek ve folk tarzı gitar. 1960'ta ordudan ayrıldıktan sonra evine döndü ve sanat çalışmalarına üniversitede ders alarak devam etti. Sırasında Bu dönemde, o zamanlar gelişmekte olan beat ve kahvehane ortamına girdi Bu sayede kendisi gibi sanatsal düşünen birçok kişiyle tanıştı. Robert Hunter adında genç bir şair de dahil olmak üzere, daha sonra onun şarkı sözü yazarı ortağı. Neredeyse hiç uyumadan gitar çalıştı ve pratik yaptı. bir yıl kadar sonra 5 telli Banjo'yu eline aldı ve çalmaya başladı. Bluegrass müzik sanatını öğrendi. 1960 ve 1964 yılları arasında Garcia Banjo veya bluegrass çaldığı birçok farklı folk ve bluegrass grubunda Akustik Gitar. Artık çok ciddi bir müzisyendi ve bir yılını zamanının çoğunu o sırada etrafta kim varsa onunla oynayarak ve pratik yaparak zaman. Biraz keman, bas ve mandolin de çalabiliyordu. Bazen hepsi aynı konserdeydi. 1965'te "Warlocks" adında bir elektro blues-rock grubu kurdu, Kendisi de baş gitaristti. Birkaç ay sonra grup değişti. Grateful Dead" adını aldılar. Orijinal kadro Garcia, Bob Weir, Phil Lesh, Ron McKernan (Pigpen) ve Bill Kreutzmann. Yakında uzun doğaçlama caz esintili folk-rock çalmalarıyla ün kazandı ve en popüler canlı müzik gruplarından biri haline geldi. Garcia ile ortaklığı sayesinde grup içindeki ana söz yazarı haline geldi. 'Robert Hunter (V)_ zamanla olgunlaştı ve onlara birçok konuda liderlik etti uzun kariyerleri boyunca müzikal değişimler geçirdiler. Önümüzdeki 30 yıl boyunca, Dead birçok müzikal ve kişisel değişim geçirdi ama büyüdü. popülerlik kazandı ve tarihteki en popüler canlı grup haline geldi. Monterey de dahil olmak üzere tüm zamanların en efsanevi konserlerinden bazılarında Pop (1967), Woodstock (1969) ve Watkins Glen (1973). Yılda ortalama 80 konser veriyorlardı ve inanılmaz sadık bir hayran kitleleri vardı. Deadheads olarak bilinir. Canlı gösterileriyle tanınmalarına rağmen, Stüdyoda da muhteşem bir gruptular ve bu genellikle göz ardı edilir Çünkü hit single'ları yoktu; aslında tek hit single'ları 1987'de "In the Dark" albümünden "Touch of Grey" oldu, tam 22 kurulduktan yıllar sonra! Grup 13 stüdyo albümü kaydetti - Grateful Dead (1967), yarı canlı Anthem of the Sun (1968), Aoxomoxoa (1969), Workingmans Dead (1970), American Beauty (1970), Wake of the Flood (1973), From the Mars Hotel (1974), Blues for Allah (1975), Terrapin Station (1977), Shakedown Steet (1978), Go to Heaven (1980), In the Dark (1987) ve Built to Last (1989). Albümleri ve orijinal şarkıları düz rock ve pop etkilerinden blues ve folk'a kadar uzanıyordu, caz, country, elektronik ve progresif deneyler. Onlar da başta Live Dead (1969) olmak üzere birçok canlı albüm yayınladı, Europe72 (1972), Reckoning and Deadset (1981) ve Without A Net (1990). Garcia çocukluğundan beri sinemaya derin bir ilgi duyuyordu. Kısa bir süre 60'ların başında üniversitede film yapımı eğitimi aldı. Kayda değer ilk çalışması Uzun metrajlı filmlerde 1970'te, "The New York" filminin müziklerinde çalıştığında Zabriskie Point (1970) filminde doğaçlama enstrümantal gitar çaldı. filmde "Aşk Sahnesi" olarak bilinen parça. 1974 yılında bir filme başladı birkaç yıl süren bir proje. Animasyon ve gerçeği karıştırmak konser görüntüleri The Grateful Dead (1977) Garcia tarafından yönetilmiştir. Diğer konser ve Bunu Dead Ahead (1981) ve So Far (1987) ile yarı konser videoları izledi. Ayrıca Invasion of the Body Snatchers (1978) filminde küçük bir rol aldı ve burada kısa bir Birkaç kısa sahnede banjo çalıyor. 30 yıl boyunca "Grateful Dead" ile tüketilmiş olmasına rağmen, Jerry ölümden uzakta müzikal bir kariyer yapmak için de zaman buldu. O jam session'larda çalmaya ve diğer sanatçılarla session çalışmaları yapmaya başladı 60'ların sonunda. Pedallı çelik gitar çalmaya başladı ve country-rock grubu "New Riders of the Purple Sage" John Dawson ile birlikte 1969. Garcia (1972) adlı 5 solo albümünden ilkini yayınladı. davul hariç her enstrümanı çaldı. Garcia'dan (1974) övgüler, Reflections (1976), Cats Under the Stars (1978) ve Run for the Roses (1982). Grubu The Jerry Garcia Band, 70'lerin başında kuruldu ve ona birçok başka şarkıyı ve tarzı icra etme şansı verdi. Dead'in dışında müzik. Grup birçok kişisel değişiklik geçirdi ve isim değişiklikleri yaşasa da, her tür oyunu oynamasına izin veriyordu. sevdiği müzikti ve sevdi de. Caz, blues, Motown, R&B, gospel, pop, reggae, swing, baladlar, Dylan coverları ve aynı zamanda herhangi birini çalarak geçirdi. 1973'te bir bluegrass grubu kurdu. Banjo çaldığı "Old and In the Way" kısa ömürlü oldu. grubunun bir parçasıydı ancak daha sonra yayınlanan kayıt Tüm zamanların en çok satan bluegrass albümü olan The Dead ve içinden çıktıkları ortam uyuşturucu kullanımıyla efsaneleşmişti. Jerry de bir istisna değildi ve 70'li yılların ortalarında kokain ve eroin de dahil olmak üzere uyuşturucu. 1980'lerin ortalarında yavaşladı Yaratıcılık sürecini sekteye uğrattı ve artık çok yoğun bir kullanıcı ve 1986'da doruğa ulaşan birçok sağlık sorunu yaşadı. komaya girdi ve neredeyse ölüyordu. hastanede iyileşiyor. Ama bu onu devam eden müzikal çalışmalarından alıkoymadı. arayışına girdi ve iyileştikten sonra turne ve kayıtlara geri döndü. Dead ve Jerry Garcia Band'in kendi versiyonlarıyla. 1990 yılında, eski arkadaşı ve eski "Old and In the Way" grubu ile yeniden bağlantı kurdu. arkadaşı David Grisman. Grisman artık bir müzik deviydi ve tüm zamanların en iyi Mandolin sanatçıları. Rahat bir hayatları vardı. Birkaç konser ve saatler süren rahat akustik ikili gösteri Grisman'ın evindeki kayıt stüdyosunda yapılan seanslar. Garcia/Grisman 1990'da piyasaya sürüldü, ardından Not for Kids Only (1992) geldi ve o zamandan beri daha sonra kayıtlardan oluşan 4 stüdyo albümü daha yayınlandı - Shady Grove, The Pizza Tapes (Tony Rice ile), So What ve Been All Around This World'ün yanı sıra Grateful Dawg (2000) filmiyle de anılıyor. paylaştıkları müzikal dostluk. Farklı tarzlarda çalıyorlardı. ve bu dönem muhtemelen Garcia'nın bir sanatçı olarak en iyi çalışmasını temsil eder. Garcia, Dead ve kendi grubuyla turnelere devam etti ve Grisman ve diğerleri 1995 yılına kadar oturum çalışmalarında yer aldı. uyuşturucu bağımlılığı ve genel sağlık sorunlarıyla başa çıkmaya çalıştı Yıllarca sigara içmenin neden olduğu nefes alma sorunları ve abur cubura olan düşkünlüğü ve egzersiz yapmaması, son yıllarını hayatının birkaç yılını aşırı kilolu olarak geçirdi. Serenity'ye girdi. Marin County, Kaliforniya'daki Knolls tedavi merkezi temizlenmek ve sağlığına kavuşmak. Ağustos 9 1995'in erken saatlerinde ağır bir kalp krizi geçirdi ve öldü. 52 yaşındaydı. Grateful Dead ve solo grup çalışmalarının yanı sıra diğer kayıt sanatçılarıyla çok fazla stüdyo zamanı geçirdi ve Jefferson gibi sanatçılar da dahil olmak üzere diğer sanatçıların 50 stüdyo albümü Airplane, Jefferson Starship, Tom Fogerty, Crosby, Stills, Nash ve Young, David Bromberg, Robert Hunter, Peter Rowan, Warren Zevon, Country Joe McDonald, Ken Nordine, Ornette Coleman, Bruce Hornsby ve Bob Dylan ve Medya tarafından sık sık klişeleşmiş bir unvan olan gülümseyen kolay asla satılmayan ya da 60'ları ve onun getirdiklerini unutmamıza izin vermeyen bir hippi temsil ediyordu. Unutulmamalıdır ki Garcia yetenekli ve Sadece gitar değil, piyano ve bas da çalabilen kendini işine adamış bir müzisyen, banjo ve pedallı çelik gitarın yanı sıra çok yüksek bir standartta küçümsenen bir şarkı yazarı olarak. Onun gitar çalışı olacak parlak bir gitarist olmasıyla hatırlanacaktır. herhangi bir ortamda herhangi bir müzik türünü veya tarzını herkesle çalmak ve elektrikli ya da akustik. Nadir bulunan bir dahiydi.