Yedi günde geçen yedi hikâye. Yedi yönetmenden tek bir kent: Havana! Sırasıyla haftanın günleri ilerlerken, farklı karakterlerin hem gündelik hem de olağandışı hayatları gözler önüne seriliyor. Filmi samimi ve gerçekçi kılan ise şehre turistik bir gözle bakmayıp şehrin ruhunu özümseyerek, farklı nesil ve kültürleri zengin bir yelpazede bir araya getirmesi. Her bir hikâyenin konusu farklı olsa da karakterler ve mekânlar da bazen hikâyeler arasında geçiş yapıyor. Havana'ya has sıcak ve yoğun duyguları yakalayan filmde ilk yönetmenlik denemesiyle oyuncu Benicio del Toro'nun yanı sıra kendi yönettiği bölümde başrolü oynayan Elia Suleiman ve bu kez kameranın önüne geçen yönetmen Emir Kusturica da yer alıyor.

Havana'da 7 Gün

Bir burjuva aydını olan Sergio’nun karısı ve ailesi Domuzlar Körfezi Çıkartması’nın ardından Küba’dan kaçmıştır. Havana’da günlerini avarelik ve romantik ilişkilerle geçiren Sergio’nun siyasi kararsızlığı zamanla yerini artan bir yabancılaşma duygusuna bırakır.

Azgelişmişliğin Anıları

Cecilia'nın hikayesi, 19. yüzyıl Küba'sına hakim olan toplumun, beyazlar, siyahlar ve melezler arasında bölünmüş bir toplumun hikayesidir. (İspanyol fatihler adayı ele geçirdikten kısa bir süre sonra Küba'daki Kızılderili nüfusu öldürdükleri için, diğer Karayip ülkelerinde olduğu gibi Küba'da da mestizolar ya da Kızılderili kanı karışık olanlar yoktur). Her halükarda Cecilia'nın (Daisy Granados) hayatı ve aşkları hakkındaki dram, Kübalıların Haiti'de kölelerin kendilerini esir alanlara karşı ayaklandığını duymalarının ardından, kölelere yönelik şiddet içeren kötü muamele ve köle isyanı söylentilerinin arka planında geçiyor.