Bir öğrenci evi, iki kadın, bir adam, yakın dostluk, iki skor, bir akşam yemeği, aşk, kalabalık sokaklar, bitmeyen umutlar, şehrin kocaman sesi altında ezilen küçük çığlıklar…

Siz Biraz Uzak Kaldınız

Cansu, Osmanlı İmparatorluğu ile ilgili bir televizyon dizisinde sanat asistanı olarak çalışmaktadır. Setin sanat bölümünü tek başına idare etmek zorunda kaldığı bir gün tüm çabasına rağmen dizinin yönetmenini bir türlü mutlu edemez. Yönetmenin bitmek bitmeyen istekleri ve sert tavrı Cansu’nun aldığı tatsız bir haber ile birleşince onu geri dönülmez bir noktaya getirir.

İmparatorlukta Zor Bir Gün

Genç ve güzel bir kız olan Handan İstanbul’ da annesi Leman ile beraber yaşamaktadır. Leman kızına bakabilmek ve geçinebilmek için metreslik yapar. Kocası yıllar önce evi terk etmiştir ve yurt dışında yaşamaktadır.  Behiye diye bir kızla tanışan Handan, onunla çok kısa bir zamanda kaynaşarak arkadaş olur. Handan ne kadar hoş, sıcak ve cana yakın birisiyse, Behiye de onun tam tersi; hırçın ve asi biridir. Ama buluştukları ortak nokta, her ikisinin de yaşadıkları hayattan memnun olmayışları ve bunu değiştirmek istemeleridir. Handan’a göre bunun tek bir yolu vardır. Avusturalya’da yaşayan babasının yanına gitmek. Behiye için de tek çıkış noktası arkadaşının bu hayaline yarım ederek kendini de kurtarmaktır. Ve planlarını yapmaya başlarlar. Kızının bu yeni arkadaşlığını kıskanan Leman’ının da planları vardır. Kızların arkadaşlığını engellemek için kendi yöntemlerini deneyecektir.

İki Genç Kız

İki katlı ahşap evleri, meydanı ve dar sokaklarıyla tipik bir batı Anadolu kasabasında Kurtuluş günü yaklaşmaktadır. Kasabanın yerli halkından bir grup koro oluşturarak Kurtuluş günü için bir sanat müziği konseri hazırlığına girişmiştir. Koro provaların sonuna yaklaşmaktadır.
 Koro kendi arasında çok ideal olmasa da bir uyum tutturmuş ve Kurtuluş gününden önceki son provalarından birindedir.
 Hep birlikte Sadettin Kaynak'ın 'Bahar Bitti, Güz Bitti' adlı eserini çalışmaktadır. Herkes yaklaşan konserin heyecanı içindedir.
 Kasaba ertesi güne uyandığında görünüşte herşey eskisi gibidir, Kasaba sınırında beliren iki büyük siyah jip belediye binasının önünde durana kadar gerçekten de herşey eskisi gibidir. Jiplerden çıkan üç-dört Çinli yanlarındaki Türk işadamı (Sinan Albayrak) ile birlikte belediyenin merdivenlerine yöneldikleri andan itibaren ise artık kasabada hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktır.

Çinliler Geliyor

İflah olmaz bir gözlemci hikâyemizin kahramanı. Hemen hemen herkesi ve her şeyi görüp izlemeyi, bütün ayrıntıları öğrenmeyi kendine ilke edinmiş kahramanımız, bir tütün deposunda çalışıyor. Her ne kadar etraftakiler ona “Gözlemci” diye seslense de, o aslında bir bekçi. Hem gözlem yapıyor hem de gözlemlerini kullanıyor aslında. Tutunamıyor ama. Gözlemlerini ulu orta söyleyen, rahatlıkla kullananlar sevilmezler çünkü. Dörtgenin üç köşesi mi vardır yoksa dörtgenin köşesinde durduğunda, üç köşeyi gördüğün için, üç köşesi mi vardır? Bir dörtgen, üç köşeli de olabilir mi?