Sene 1974. Van'ın Gevaş ilçesi. Köyün futbolcu delikanlısı Rıfat askere gidiyor. Sevgilisi Asiye ise gururlu bir kız. Üzüldüğünü göstermek istemiyor.Köyün delisi Emin'se teknoloji meraklısı. Ama kontrol edemediği bir tiki var. Başkalarının hareketlerini tekrar etmek. Tüm köy halkı sinemayla yatıp sinemayla kalkıyor. Bir gün TRT'den bir ekip köye TV vericisi getirmek için geliyor ama işi ciddiye almıyor. Deli Emin'se televizyon olayını onur meselesi yapıyor ve bu yolda tek destekçisi ilçenin belediye başkanı Nazmi Bey.

Vizontele

1940'lı yılların ikinci yarısı Beşiktaş'ta bir konakta Füruzan Hanım İhsan adını koyacağı bir erkek çocuk dünyaya getirmek üzeredir. 1950'li yıllar... Füruzan Hanım, Fatma adında 5-6 yaşlarında bir kız çocuğunu evlat edinir. İhsan ve Fatma iki kardeş gibi büyürler. 1960'lı yıllar... Robert Kolej'de okumakta olan İhsan, Natalie ile büyük bir aşk yaşamaktadır. Natalie'nin konsolos olan babasının ülkesine dönmesi Natalie'nin intiharına, İhsan'ın da odasına kapanmasına sebep olacaktır. 1970'lerde İhsan'ın annesinin ölümü üzerine aile tamamen çökmüş bir durumdadır. Fatma evlenmiş ve Belkıs adında bir kızı vardır. İhsan ise kapanmış olduğu odada yaşamını sürdürmekte ve Fatma'nın yardımlarıyla ayakta durabilmektedir. Aynı mahallede yaşayan birbirlerinden tamamıyla habersiz farklı yaşamları ve sorunları olan, erkek dünyasında yaşamanın çeşitli acıları ile yoğrulmuş 4 kadın, kendi yalnızlıklarında çözüm yolları aramaktadırlar.

Mum Kokulu Kadınlar

Beş yaşındaki bir çocuğun gözüyle kadınlar hapishanesinin ve sevginin öyküsüdür anlatılan. Küçük Barış'ın (Ozan Bilen) bu dört duvar arasında ne suçu vardır ki? Oysa esrardan tutuklanan annesi değil midir? Barış henüz algılayamadığı bir garip dünyanın içinde, her yanı soğuk ve sağır duvarlarla çevrili bir hapishane avlusunda gökyüzünü ve özgürlük uçurtmalarını gözlemektedir. İnci Abla’sı (Nur Sürer), Özgürlüğüne kavuştuktan sonra bir gün uçurtma olup geri döneceğine söz vermemiş midir?

Uçurtmayı Vurmasınlar

Elif, iki çocuk annesi, sıra dışı bir pavyon kadınıdır. Tarihçi olan babasının aşıladığı dünya görüşünün de etkisiyle, yaşadığı bütün olumsuzluklara rağmen insan kalmayı başarabilmiştir. Çocuklarına “ne yapıp yapacaksınız; ama yaşamınızı kimseyi incitmeden yaşayıp bitireceksiniz” diye öğüt vermiştir hep. Bataklıkta dans etmek kadar zor olan hayatını defalarca bitirmeye çalışmıştır Elif. “Bu hayatı yaşamayı beceremiyorum” der, kendi kendine sık sık; ama eli kolu bağlıdır. Çünkü iki çocuk anasıdır Elif ve bu dünyaya çocuk getirmek onun hayattaki en büyük hatasıdır. Ne yapıp, ne edip çocukları büyüyene kadar sürdürecektir hayatını…“İki bebek, iki şizofren kardeş, birde alkolik, kocan varsa… ve kış günü aç bir halde sokakta kalmışsan, pavyon çok iyi bir alternatiftir."